I am not defective. I don't need to be repaired. Allow me to be the person I am. There are many traits which make us unique, wonderful, and different. Of course not all these traits are positive, although the ones that are seem to be often overlooked.
05 januari 2008
appie
bij appie was een grote hamster. eentje die met je op de foto wilde. maar omdat he geen echte was maar een man in een pak vondt ik hem totaal niet boeiend. ik vondt het veel leuker om mijn auto op de grond te zetten en door de klapdeurtjes te laten rijden.
in de keuken gooi ik uien naar de lamp. vindt ik grappig want als ik raak gooi gaat de lamp wiebelen. oook heb ik ontdekt dat uien niet lekker zijn. ik bijt erin en trek een vies gezicht. appels eet ik ook en die zijn wel lekker. ook kaas chips vindt ik super lekker. mama vindt dat ze stinken.
hoofdletters en kleine letters kan ik nog steeds erg goed en kan ze prima bij elkaar sorteren. tellen doe ik tot over de honderd nu.
afwassen doe ik ook graag. tenminste de afwas bak leeg gooien nadat mama hem vult om af te wassen .
de jampot kiep ik graag om. alle jam regelmatig op de grond. dat plakt. mama vindt dat niet echt leuk. maar als ze even niet kijkt doe ik het toch.
30 december 2007
rrrrrrrrrrrrRRRRrrr
ik kan onderscheidt maken tussen de R en de r .. de T en de t en alle andere hoofd en kleine letters. ik weet welke bij welke hoort en dat je ze het zelfde uitspreekt. dit heb ik aan mama laten zien door te typen op een normale laptop, die dus hoofdletters heeft , en mijn nieuwe speeltje dat ik voor kerst kreeg een kinderlaptoppie met kleine letters. en het maakte voor mij geen enkel verschil. ik kon nog steeds mijn favo nummerborden vinden en typen. en ook favomerken..mama wist niet dat ik wist dat ze het zelfde waren. nu wel dus. ook ken ik het alfabet herkennen en aanwijzen in engels en nederlands. ik luister liever de abc song in het engels.
ik kan tellen tot honderd. ik wijs de wielen aan van mijn autoos en mama telt. als ze een fout maakt corrigeer ik dat door dezelfde wiel nog eens aan te wijzen net zo lang tot ze het goed zegt. als we bij 100 zijn stop ik met aanwijzen. dat vindt ik wel genoeg. ik kan heus wel verder tellen maar na de honderd is alles weer een herhaling van het begin. honderdeen ect. dan heb ik geen zin meer. dan wordt het saai.
op de plastick tas van bart smit staat een R met een rondje eromheen, copyright, je kent dat wel. anyway we hadden de tas naast de vrachtwagen van bart smit gelegd. zelfde zegt mama. en ze zoekt naar de copyright R op de vrachtwagen. maar helaas pindakaas, die staat er niet op...hee zegt mama er staat geen R op. domme domme mama. bart smit heeft toch 'n kleine r... ik wees hem aan toen mama zei er is geen r. gekke mama! een R en een r zijn toch hetzelfde.
Abonneren op:
Posts (Atom)