I am not defective. I don't need to be repaired. Allow me to be the person I am. There are many traits which make us unique, wonderful, and different. Of course not all these traits are positive, although the ones that are seem to be often overlooked.
18 april 2008
jumbo
vrijdag moesten we eerst wachten op de post, de rode bus en daarna zouden we naar de speeltuin gaan. wat duurt wachten lang..................hij kwam pas om drie uur. maar mama zei dat het heel belngrijk was dus .....ik sprong uiteraard in de postbestelbus toen hij eindelijk kwam. het was niet onze gebruikelijke bezorger, maar deze dame was ook erg aardig en ze vondt het wel ok dat ik eens fijn achter het stuur kroop. jammer dat ze weer aan het werk moest. nu gingen wij op pad, lopend, zonder wagen....ik mocht de weg wijzen. nee mama ik wil niet naar de speeltuin, ik liep de toeristische route naar de jumbo. halverwege had mama het in de gaten. en vroeg mij of ik naar de jumbo ging. BABA dus. ik heb daar heerlijk met de deuren gespeeld. en het was best druk zo op vrijdag een uurtje of 4, maar het was wel heel leuk. na een dik half uur mensen in de weg lopen , een paar karretjes tegen mijn toet aan gehad vondt mama het wel welletjes. en kondigde ze aan dat we bijna naar huis gingen. iets later zei ze dat we NU gingen en ik pakte haar hand en liep gezellig mee. zonder piepje of protest. het was leuk geweest en nu naar huis, tijd voor kip. (mama is aangenaam verast dat ik zo netjes meega)
17 april 2008
ironie
tring, telefoon
de dok uit rotterdam
uitslag
epi in slaap in rechter achter hersen deel
wat is zijn medicatie ( eh de dokter moet dat toch weten? maar deze vraagt het aan mij)
heeft ie nog epi aanvallen gehad de laatste tijd? ( in de papeiren staat nog nooit een gehad , lezen dok!!)
een nieuwe afspraak voor hartfilmpje. te hoge hartslag. hartritme stoornis teruggekomen...of misschien nooit echt genezen. u krijgt oproep.
kan iemand een blik en veger zoeken om mijn mama bij elkaar te vegen?
10 minuten later
tring
telefoon. de dok uit rotterdam
heeft cardioloog gesproken.
hartfilmpje niet nodig
hartslag is acceptabel.
sávonds komt de hartstichting met een colecte bus langs de deur. ............hoezo ironies....
vandaag ben ik naar de speeltuin geweest....alweer. vindt ik leuk.
heel verassend was dat ik heel netjes aan mama's hand mee ben teruggelopen. naar huis. onderweg zongen we liedjes. heel gezellig. bijna thuis zagen we de buuf. we zwaaiden, even blahblah. ik liep weg, richting plein. mama kwam achter mij aan. ik pakte haar hand en liep heel netjes mee terug naar huis. knap he!
explosie. ik krijg nu visolie. maar het doseren is niet helemaal super. mama heeft foute gekocht. gelcapsules. die lossen we dus maar eerst op. gieten het dan over in een ander spuitje. de capcules smelten wel maar er blijft iets in de spuit zitten dat de sonde kan verstoppen. nu wil mama het vanavond anders noen od ze is het gewoon even vergeten door de spanning van rotterdam? en get het niet over in een ander spuitje en dus zit het vast. ze duwt harder op de spuit. he medicijnklepje van de slang springt open door de druk. en we hebben een visolei fontein. dat stinkt. ook op mijn schoen die op de grond lag en op de vloer en op een leedje. bleah
maar we moeten er allebei wel hard om lachen...
de dok uit rotterdam
uitslag
epi in slaap in rechter achter hersen deel
wat is zijn medicatie ( eh de dokter moet dat toch weten? maar deze vraagt het aan mij)
heeft ie nog epi aanvallen gehad de laatste tijd? ( in de papeiren staat nog nooit een gehad , lezen dok!!)
een nieuwe afspraak voor hartfilmpje. te hoge hartslag. hartritme stoornis teruggekomen...of misschien nooit echt genezen. u krijgt oproep.
kan iemand een blik en veger zoeken om mijn mama bij elkaar te vegen?
10 minuten later
tring
telefoon. de dok uit rotterdam
heeft cardioloog gesproken.
hartfilmpje niet nodig
hartslag is acceptabel.
sávonds komt de hartstichting met een colecte bus langs de deur. ............hoezo ironies....
vandaag ben ik naar de speeltuin geweest....alweer. vindt ik leuk.
heel verassend was dat ik heel netjes aan mama's hand mee ben teruggelopen. naar huis. onderweg zongen we liedjes. heel gezellig. bijna thuis zagen we de buuf. we zwaaiden, even blahblah. ik liep weg, richting plein. mama kwam achter mij aan. ik pakte haar hand en liep heel netjes mee terug naar huis. knap he!
explosie. ik krijg nu visolie. maar het doseren is niet helemaal super. mama heeft foute gekocht. gelcapsules. die lossen we dus maar eerst op. gieten het dan over in een ander spuitje. de capcules smelten wel maar er blijft iets in de spuit zitten dat de sonde kan verstoppen. nu wil mama het vanavond anders noen od ze is het gewoon even vergeten door de spanning van rotterdam? en get het niet over in een ander spuitje en dus zit het vast. ze duwt harder op de spuit. he medicijnklepje van de slang springt open door de druk. en we hebben een visolei fontein. dat stinkt. ook op mijn schoen die op de grond lag en op de vloer en op een leedje. bleah
maar we moeten er allebei wel hard om lachen...
16 april 2008
tractor

vanmorgen ging het niet echt lekker op school. ik was erg moe. in de bus naar huis moest ik ook even huilen, maar dat was maar even. thuisgekomen wachte



ik ben netjes mee tergu naar huis gelopen. en zelf naar binnen gelopen. ik had nog maar net mijn schoenen uit of er reed een grote tractor de straat in, met een kar met zand. ik kon onmogelijk binnen blijven. ik moest naar de tractor. mama vondt het eerst neit zo'n goed idee en dacht dat het wel verwarend zou zijn binnen buiten

op school zijn de kinderen in de klas ook trots op mij en op zichzelf want ik blijf nu ja zeggen op school. en zij hebben me daar toch ook bij geholpen....
15 april 2008
JAAAAAAA
zaterdag waren we bij de mac. ik vondt het erg moeilijk hoor. vorige keer mocht ik dus zelf zitten en lekker met de deur spelen. nu mocht dat ook wel , het ging vorige keer zo goed. maar ik vondt het erg moeilijk om te wachten. je snapt wel die deuren he! deuren hebben zo een grote aantrekkingskracht op mij dat het me soms iets te veel word. ik zie dan alleen die deuren en de rest van de wereld vergeet ik dan bijna maakt het moeilijk voor mij om eruit te kruipen. maar aan de andere kant ook weer makkelijker voor mij om maar toe te geven en te blijven zitten. ik stribbel wat tegen en probeer via onder de tafel toch er uit te gaan. maar tot zover kom ik niet. mama laat me niet onder tafel verdwijnen. ik moet een beetje huilen. mensen kijken om te zien waar dat kind zit die niet het blije mcd gezicht heeft. mama geeft net toe en zegt tegen mij dat ik eerst mijn frietjes moet eten , mijn kipjes mag bewaren tot buiten . als de frietjes op zijn mag ik spelen. ok. duid even. anyway, eerst eten vond mama. dus in de rij. twee wachtende voor u. mensjes schiet nu eens op....geduld is voor iedereen moeilijk, zo ook voor mij. aan de beurt. mama besteld en treuzelt niet zoals de mensjes ervoor. bewapend met happy meal ijs en warme choco gaan we naar de tafel. ik mag zelf zitten dus. wow dat is een uitdaging. we zitten vlak bij de deuren. het is al bijna of ze me roepen. ik moet zitten in de mcd bank. mama schuift als ik er eindelijk tussengepropd ben naast mij. net als vorige keer. datelijk. ik stop met huilen. ik snap dat als ik mijn patat op heb met de deuren mag spelen. ik begin te eten. mijn ijsje laat ik smelten. die was niet bij de deal inbegrepen. friet en dan spelen. ik eet netjes al mijn frietjes op. stop er hier en daar wat in mamas mond want met zijn twee gaat het sneller op. (bijdehand he!) friet op !!! spelen!!! ik heb de grootste lol bij de deuren. ik ren spring gil en fladder. en zet mijn happy meal buiten p de grond, ren terug naar binnen , en kijk hoe de deuren dichtgaan terwijl mijn kippjes buitn staan.heel leuk. na een minuut of 20 vind mama dat de show over is.
volgende stop is de mortiere boulevard. we rennen door alle winkles , heel kort . we kopen niks. gewoon heel even naar binnen. een rondje , en dan naar buiten. winkeltraining heeft mama verzonnen. omdat ik momenteel het helemaal niet leuk vindt in winkels en meteen begin te protesteren als we maar aanstalten maken om naar een winkel te gaan. het werkt. ik huil niet. en alle winkels hebben deuren die schuiven.....
maandag zijn we bij de hema geweest. KIP lekker. alleen wel jammer is is dat bij de hema het altijd een kwartier duurt voordat de kip klaar is....ik houdt mijn chocmelk vast terwijl we naar een tafeltje bij het raam rijden. er is er een vrij. de kip wordt later gebracht.....
terwijl we naar de tafel gaan kiep ik mijn chocomelk om. niet express, ik had het niet zo goed vast. mama haalt wat servetjes en een hema dame komt met een super abso doek..van de hema?
en het is weer schoon. we gaan naar de tafel. heel vriendelijk is dat de mevrouw ons een nieuwe chocomelk komt brengen, terwijl we toch zelf...anyway aardig dus. maar na 10 minuten is er nog geen teken van mijn kip. het omvallen van de melk over ook mijn schoenen heeft me niet van streek gemaakt. daar ligt het niet aan. en mama kan zich ook niet opwinden over gemorste melk. maar ik wil niet wachten op de kip....het duurt lang zitten op een stoel en wachten op kip. iik kijk naar buiten. mama probeert nog van muisjes en kietelen om me af te leiden. maar ik ben het zat. om het toch leuk te houden (ivm met winkeltraining) besluit mama de kip maar te gaan halen , en dan mag ik hem onderweg opeten. BAABA dat vindt ik een prima plan. terwijl we de kassa naderen komt er een hema dame met kipjes. hij wil nooit saus he. vraagt ze. hahah ze kennen me al een beetje. ik kom hier ook elke week de boel op stelten zetten!!
dinsdag op school doe ik iets schokkend fantastiesch. zo knap dat ik een spontaane staande ovatie krijg van mijn klasgenootjes. het is tijd om naar huis te gaan. mijn juffie majorie vraagt of ik naar mama ga. BABAA. ze zegt het nog eens en ik zegt luid n duidelijk JAAA . de klas vindt mij heel knap en steekt dat niet onder stoelen of banken. mama was dan ook erg trots toen de juf dit vertelde. en ook zo leuk hoe dan de klas reageert!
in de taxi bus val ik bijna in slaap . ik ben moe. thuis trek ik mamas grote laarzen aan en lijk net kleinduimpje. mama vliegt naar boven om haar fototoestel...te laat.
volgende stop is de mortiere boulevard. we rennen door alle winkles , heel kort . we kopen niks. gewoon heel even naar binnen. een rondje , en dan naar buiten. winkeltraining heeft mama verzonnen. omdat ik momenteel het helemaal niet leuk vindt in winkels en meteen begin te protesteren als we maar aanstalten maken om naar een winkel te gaan. het werkt. ik huil niet. en alle winkels hebben deuren die schuiven.....
maandag zijn we bij de hema geweest. KIP lekker. alleen wel jammer is is dat bij de hema het altijd een kwartier duurt voordat de kip klaar is....ik houdt mijn chocmelk vast terwijl we naar een tafeltje bij het raam rijden. er is er een vrij. de kip wordt later gebracht.....
terwijl we naar de tafel gaan kiep ik mijn chocomelk om. niet express, ik had het niet zo goed vast. mama haalt wat servetjes en een hema dame komt met een super abso doek..van de hema?
en het is weer schoon. we gaan naar de tafel. heel vriendelijk is dat de mevrouw ons een nieuwe chocomelk komt brengen, terwijl we toch zelf...anyway aardig dus. maar na 10 minuten is er nog geen teken van mijn kip. het omvallen van de melk over ook mijn schoenen heeft me niet van streek gemaakt. daar ligt het niet aan. en mama kan zich ook niet opwinden over gemorste melk. maar ik wil niet wachten op de kip....het duurt lang zitten op een stoel en wachten op kip. iik kijk naar buiten. mama probeert nog van muisjes en kietelen om me af te leiden. maar ik ben het zat. om het toch leuk te houden (ivm met winkeltraining) besluit mama de kip maar te gaan halen , en dan mag ik hem onderweg opeten. BAABA dat vindt ik een prima plan. terwijl we de kassa naderen komt er een hema dame met kipjes. hij wil nooit saus he. vraagt ze. hahah ze kennen me al een beetje. ik kom hier ook elke week de boel op stelten zetten!!
dinsdag op school doe ik iets schokkend fantastiesch. zo knap dat ik een spontaane staande ovatie krijg van mijn klasgenootjes. het is tijd om naar huis te gaan. mijn juffie majorie vraagt of ik naar mama ga. BABAA. ze zegt het nog eens en ik zegt luid n duidelijk JAAA . de klas vindt mij heel knap en steekt dat niet onder stoelen of banken. mama was dan ook erg trots toen de juf dit vertelde. en ook zo leuk hoe dan de klas reageert!
in de taxi bus val ik bijna in slaap . ik ben moe. thuis trek ik mamas grote laarzen aan en lijk net kleinduimpje. mama vliegt naar boven om haar fototoestel...te laat.

14 april 2008
wedstrijd

om voorbereidend op de stichting, die in oprichting is maar even moeite heeft met de notaris kosten.(sponsors welkom!!!!) en er toch wat reclame voor te maken op wat voor manier dan ook. heeft mama weer meegedaan aan een wedstrijd. eerder wonnen we ook de tweede prijs bij lavaca. waar de prijs bestond uit 75 euro wol en stof , vrij uit te kiezen. wat dus weer ten goede is gekomen aan de stichting.
nu is het een ontwerp wedstrijd voor een speeltuin logo en ik kan een jaarkaart winnen. en wat fame kunnen we ook goed gebruiken.
Abonneren op:
Posts (Atom)