zaterdag waren we bij de mac. ik vondt het erg moeilijk hoor. vorige keer mocht ik dus zelf zitten en lekker met de deur spelen. nu mocht dat ook wel , het ging vorige keer zo goed. maar ik vondt het erg moeilijk om te wachten. je snapt wel die deuren he! deuren hebben zo een grote aantrekkingskracht op mij dat het me soms iets te veel word. ik zie dan alleen die deuren en de rest van de wereld vergeet ik dan bijna maakt het moeilijk voor mij om eruit te kruipen. maar aan de andere kant ook weer makkelijker voor mij om maar toe te geven en te blijven zitten. ik stribbel wat tegen en probeer via onder de tafel toch er uit te gaan. maar tot zover kom ik niet. mama laat me niet onder tafel verdwijnen. ik moet een beetje huilen. mensen kijken om te zien waar dat kind zit die niet het blije mcd gezicht heeft. mama geeft net toe en zegt tegen mij dat ik eerst mijn frietjes moet eten , mijn kipjes mag bewaren tot buiten . als de frietjes op zijn mag ik spelen. ok. duid even. anyway, eerst eten vond mama. dus in de rij. twee wachtende voor u. mensjes schiet nu eens op....geduld is voor iedereen moeilijk, zo ook voor mij. aan de beurt. mama besteld en treuzelt niet zoals de mensjes ervoor. bewapend met happy meal ijs en warme choco gaan we naar de tafel. ik mag zelf zitten dus. wow dat is een uitdaging. we zitten vlak bij de deuren. het is al bijna of ze me roepen. ik moet zitten in de mcd bank. mama schuift als ik er eindelijk tussengepropd ben naast mij. net als vorige keer. datelijk. ik stop met huilen. ik snap dat als ik mijn patat op heb met de deuren mag spelen. ik begin te eten. mijn ijsje laat ik smelten. die was niet bij de deal inbegrepen. friet en dan spelen. ik eet netjes al mijn frietjes op. stop er hier en daar wat in mamas mond want met zijn twee gaat het sneller op. (bijdehand he!) friet op !!! spelen!!! ik heb de grootste lol bij de deuren. ik ren spring gil en fladder. en zet mijn happy meal buiten p de grond, ren terug naar binnen , en kijk hoe de deuren dichtgaan terwijl mijn kippjes buitn staan.heel leuk. na een minuut of 20 vind mama dat de show over is.
volgende stop is de mortiere boulevard. we rennen door alle winkles , heel kort . we kopen niks. gewoon heel even naar binnen. een rondje , en dan naar buiten. winkeltraining heeft mama verzonnen. omdat ik momenteel het helemaal niet leuk vindt in winkels en meteen begin te protesteren als we maar aanstalten maken om naar een winkel te gaan. het werkt. ik huil niet. en alle winkels hebben deuren die schuiven.....
maandag zijn we bij de hema geweest. KIP lekker. alleen wel jammer is is dat bij de hema het altijd een kwartier duurt voordat de kip klaar is....ik houdt mijn chocmelk vast terwijl we naar een tafeltje bij het raam rijden. er is er een vrij. de kip wordt later gebracht.....
terwijl we naar de tafel gaan kiep ik mijn chocomelk om. niet express, ik had het niet zo goed vast. mama haalt wat servetjes en een hema dame komt met een super abso doek..van de hema?
en het is weer schoon. we gaan naar de tafel. heel vriendelijk is dat de mevrouw ons een nieuwe chocomelk komt brengen, terwijl we toch zelf...anyway aardig dus. maar na 10 minuten is er nog geen teken van mijn kip. het omvallen van de melk over ook mijn schoenen heeft me niet van streek gemaakt. daar ligt het niet aan. en mama kan zich ook niet opwinden over gemorste melk. maar ik wil niet wachten op de kip....het duurt lang zitten op een stoel en wachten op kip. iik kijk naar buiten. mama probeert nog van muisjes en kietelen om me af te leiden. maar ik ben het zat. om het toch leuk te houden (ivm met winkeltraining) besluit mama de kip maar te gaan halen , en dan mag ik hem onderweg opeten. BAABA dat vindt ik een prima plan. terwijl we de kassa naderen komt er een hema dame met kipjes. hij wil nooit saus he. vraagt ze. hahah ze kennen me al een beetje. ik kom hier ook elke week de boel op stelten zetten!!
dinsdag op school doe ik iets schokkend fantastiesch. zo knap dat ik een spontaane staande ovatie krijg van mijn klasgenootjes. het is tijd om naar huis te gaan. mijn juffie majorie vraagt of ik naar mama ga. BABAA. ze zegt het nog eens en ik zegt luid n duidelijk JAAA . de klas vindt mij heel knap en steekt dat niet onder stoelen of banken. mama was dan ook erg trots toen de juf dit vertelde. en ook zo leuk hoe dan de klas reageert!
in de taxi bus val ik bijna in slaap . ik ben moe. thuis trek ik mamas grote laarzen aan en lijk net kleinduimpje. mama vliegt naar boven om haar fototoestel...te laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten