Wachten

sMorgens om 10 uur moesten we naar Opname in sofia kinderziekenhuis. Ik ben hiealeens eerder geweest zegt mama, maar dat kan ik me dus niet herinneren. Ik was toen nog maar twee dagen. Maar dit gaat over nu, vandaag dus. we mochten met een aardige gastvrouw meelopen naar een wachtkamer. Waar een andere zuster ons na even wachten ons naar onze kamer bracht. mama had van te voren een briefje naar de dokter gestuurd of ik een kamer voor mezelf mocht hebben. Gewoonn omdat dat de dingen voor mij makkkelijker maakt. En dat was goed. de zuster kwam even later terug met een lange vragenlijst. Mijn zus kwam ook naar mij kijken, gezellig. Een assistent neuroloog kwam ook binnen met een vragenlijst, een soort quizz. Mama had niet gewonnen, ze had een paar foute antwoorden gegeven. Zoals mijn eerste geluid , vandaag zei ze met anderhalf jaar, terwijl ze eerst drie maanden zei. Maar het was allemaal ook nogal hectisch met daarbovenop een dikke migrainne van alle zorgen. toch jammer dat we de auto niet wonnen ;P . De quizzmaster was nog maar net weg of de zuster kwam weer binnen, straks een rondleiding en een film over narcose. ok . even ademhalen. mijn zus ging ervandoor. hmm ikwil ook weg. ik wordt gek van al die witte jassen! ze willen me ook meten wegen en temperaturen. Komt er weer een witte jas, een plakkertje op mijn bed. Die scheur ik eraf. Weer een witte jas, rondleiding voor mama en een filmpje. Half uur later is mama er weer. Weer een witte jas. Twee zelfs. Dit gaat de hele dag door. zelfs snachts!!! De zusters zijn heel beleefd en komen zich allemaal voorstellen. Ok ik heb het nu gehad, Geen witte jassen meer!! Als ik nu eens heel hard ga huilen bij elke witte jas....Misschien blijven ze dan wel weg....