Naar rotterdam, met de trein. mama wil proberen of ik zonder wagen in de trein kan zitten. vroeger deed ik dat ook. later werd ik bangig in de trein. en bleef ik in de buggy. maar de laatste keer met de trein pech en de tourbus was ik ook zonder wagen en dat ging prima, heel goed eigenlijk , dus....Dit was voor mij nu wel even wennen. grotendeels ging het ook erg goed. ik moest wel een paar keer huilen want ik moest wel even wennen.
anyway, we gingen met de trein naar rotterdam. in rotterdam aangekomen wilde ik graag nog even naar de treinen kijken. gek ik was er zo bang voor, nu vind ik ze ZZZZuperprachtig.
We gingen eerst mijn zus zien en bij MC d eten. lekker kipnuggets. Ook leuk om mijn zussie te zien.
hierna gingen we naar het ziekenhuis, waar een jongetje probeerde mijn ernie aftepakken, en in mijn wang te prikkken?!? mama heeft gevochten om mijn ernie en won.
we waren kort na dit gevecht aan de beurt. gelukkig want wachten vind ik niet fijn . ik wordt zenuwachtig. mama was ook in de gang heen en weer aan het lopen toen de verpleegster on kwam roepen. De dokter liet slangetjes en sliertjes zien. Ik moest erg huilen. mama zei dat papa me maar even mee moest nemen naar de gang, zodat ik die martelwerktuigen niet hoefde te zien. in de gang rende ik steeds weg. IK KAN NU ZELF MIJN BUGGY OPENMAKEN. mama kwam terug en papa en mama gingen mij vangen, in de wagen en naar buiten. ok naar buiten is goed. Ik hoorde mama tegen paap zeggen twee maanden wachtijd, peg cathereder. 4 tot 5 dagen ziekenhuis.... ok dat zien we dan wel weer nu gaan we naar buiten ..dat is belangrijk!
papa wilde bij doner naar boekjes kijken. met de lift naar beneden,..hmm dat duurt lang, maar ik kan het wel leuker maken. ..hoe deed ik dat nu ook alweer. .. deze open eh,.. ja ...rennen......ikk ben LOS. papa had het al snel in de gaten en kwam achter mij aan, probeerde me te pakken. ik wilde dat niet en trapte een scene. heel spanned al die mensen die kijken. mama was ook gekomen met de wagen. ik wilde er echt niet terug in. papa ging naar de kassa en mama probeerde mij in de wagen te krijgen. de cassierre wild ook een handje toesteken. een waar drama.
Maar wel erg spannend om naar te kijken. volgende keer leg ik een petje neer. kunnen ze er wat in doen. het duurde een tijdje voordat ik er weer inzat, en ik ging er dus gelijke weer uit. dit een paaar keer, totdat mama haar warme sjaal uitdeed en die om mij en de buggy heendeed. he nu zit ik vast. wat zeg je mama naa rbuiten? ok dat wil ik wel. naar de trein? yeah treinen zijn leuk!! nog een sjaal? oh treinen zijn ook gevaarlijk.!!
Op de foto kun je mamas punnik kunst zien, vast dus!
lekker veilig, nu een broodje kaas.
En lekker naar huis. genoeg geweest voor vandaag....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten