Maar het gesprek verliep goed geloof ik, ik kon het niet zo goed horen omdat ik zo hard huilde,............................maar mama keek opelucht en ik hoorde een paar flarden ,....knap ..slaapt beter....puzzelen.... kan autootjes aan elkaar priegelen..... Anyway wel goed dus, en dat schijnt dus ook door de depakine te komen. Ik krijg daardoor wat meer rust in mijn drukke bolletje. wat er precies gebeurt in mijn hoofd zonder depakine is moelijk te zeggen maar ik heb dus kleine epileptische aanvalllutjes. veel perdag, en daardoor kan ik me niet goed concentreren en heb wat onrust. Maar dat was nog niet alles.......de depakine spiegel ofzo moest gemeten worden in mijn bloed. tsk weeral prikken, ze hebben nu vast genoeg om een nieuwe mij te bouwen!!
Dus wij naar de prikafdeling, Melden en wachten maar,...gelukkig had de dokter bij de mensen voor ons het papier verkeerd ingevuld zodat we gelijk mochten. Goed want het ergste vind ik toch altijd wachten. Echt. het prikje viel erg mee. Normaal kunnen ze in mijn arm amper aders vinden, maar deze prikdame was erg knap. Ik ook, kep bijna niet gehuild. maar echt joh, normaal als ik geprikt word is het een halve slachting en roeren ze die naalden in mijn arm rond, hmmmmmnee hoor niks hier, andere arm maar even proberen, en het is dan ook niet meer dan logischdat ik dan behoorlijk in paniek raak. nee deze dame mag mij wel vaker prikken, ik kreeg een hele mooie kaart van een grote zwarte vrachtauto, als troost!
We gingen ook nog ff snacken bij Mac
Geen opmerkingen:
Een reactie posten