met de bus gingen we naar het ziekenhuis. en ik heb bij het bushokje wel gehuild, maar in de bus niet. in de bus huil ik omdat ik weet wat er komen gaat.Maar deze keer heb ik zelfs gelachen in de bus In het ziekenhuis, wegen en meten, bloeddruk, 100 over 80 en niet afgevallen. broeder mattieuw was er, en die vind ik wel aardig. hij heeft ook al in he verleden aan mijn neus gesjort enzo, maar toch vind ik hem nog aardig. mama vroeg of ik voor een keertje mijn neusapparaat er twee weken langer in kon houden medisch gezien , want dan komt de operatie, en het kan geen kwaad voor een keertje zei de broeder, HOERA!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten