De honderd voeding ging goed. mijn temp ging op 38.4 graden en ik kreeg nog paracetamol. elke keer als mama uit bed ging moest ik erg huilen. gelukkig gebeurde dat niet al te vaak. tweede voeding van 200 heb ik flink overgegeven. de zaal arts heet ook nog naar mij gekeken. mijn koorts ging niet weg. ik werd gelukkig verlost van de spalk die mijnarm gevangen hield. dit maakte me wel weer blij. ik kon mijn hand weer gebruiken. beter. hoewel ik al best snel aan die hinderlijke spalk gewend was en mijn mond gebruikte ipv mijn hand. hé. mijn neussonde is echt weg.............mama zei knippen en plakken toen de zuster het verband bij mijn peg kwam verversen en ik moest huilen en deed mijn hand voor mij gezicht. NIET MIJN NEUS!! ik voelde me erg slecht en de koorts liep op tot 39,6. heb niet gespeeld , maar gewoon heledag op mama's schoot gelegen. lekker veilig en gezellig dicht bij mama. Er werden rontgefotoos van mijn buik gemaakt en ook werd er bloedgeprikt. Op de fotoos was te zien dat mijn darmen vol waren en de dokter dacht dat het wel eens mogelijk zou kunnen zijn dat ik daarom misselijk was. de voeding kon niet verder dus moest ie maar terug. mijn bloed resultaat was goed, een beetje zoals dat hoort naar een operatie, een waarde 30 is dan normaal. maar het mag niet stijgen. Ik kreeg een akelig middeltje voor mijn buik en heb de weg vrij gemaakt voor de voeding. ik had daardoor wel flink buikpijn hoor!De zuster gaf mij savonds ook mijn depakine(epileptie medicijn) Mama heeft ook savonds weer bij mij in bed geslapen.vind ik erg gezellig. en ik kruip dan ook dicht tegen mama aan. We slapen niet echt goed want de voedingen enzo gaan snachts ook door. net als het temperaturen. Dagen en nachten gaan in elkaar over in het ziekenhuis en je raakt de tel kwijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten