geiten

we zijn vandaag om eens iets totaal anderst te doen gaan wandelen. bij appie autoos kijken en toen naar de kinderboerderij. dat heb ik eigenlijk nooit zo erg boeend gevonden en ook een tijdje een vreselijke afkeer van gehad. maar tijden veranderen en mama wou het nog eens proberen. en dat was best een goed idee want ik heb het reuze naar mijn zin gehad. het begon met de ezels . erg leuk. die waren nieuwsgierig en kwamen bij mij kijken. er na de geitjes en schaapies. van de koeien en het kalfje wilde ik niks weten. achterin stonden paardjes. ook leuk. en er was ook een geit met een punkkapsel, maar die was wat lui.
Omdat dat allemaal leuk was en goed ging dacht mama dat ze nog wel een stapje verder kon lopen. naar de mac. ik wil dus helemaal niet naar de mac. als mama thuis vraagt gaan we naar mac begin ik te protesteren. als ze het twee keer vraagt wordt ik kriegel. ik zei toch nee!! anyway . ze vroeg niks en liep er gewoon heen kocht een happy meal en warme chocomelk . ik protesteerde even bij de kassa. mama zei dat we het buiten gingen eten. en dat hebben we ook gedaan. lekker. alles opgegeten!! tot aan mijn danoontje toe. toch wel lekker een macsnack.....
sind dat ik pas weer een virusje had eet ik erg slecht. ontbijt doe ik niet aan. nu wel weer een paar cornflakes met chocolade gevuld. maar dat zijn net koekjes. smiddags dito. 3 of 4 cornflakes. maar dat ook niet elke keer. chips...nee dank je wel. een klein reepje chocola, soms wel. .......kipnuggets savonds en dat was het dan. ik heb even geen trek. er is gepraat over wat zou een orthpedagoog ervan zeggen, en het is gedrag en blah. maar bij gewone mensen is het soms een gewoonte om niet te ontbijten, en dan ben je autistisch en dan is het meteen gedrag . lieve mensen. he zit zo. ik was vorig jaar ziek dat duurde te lang. ik voelde me erg slecht. heb een tijd niet gedronken. bijna niet gegeten. toen werd het ook gedrag genoemd. bij andere mensen zou het een virus heten. maar ja wat wil je ik ben auti, dus dan is het gedrag. auties zijn imuun voor virussen. (niet dus) ik ben gewend om niet veel te eten sinds vorig jaar september. dat is niet gedrag , dat is een gewoonte. net als dat sommige suiker in hun koffie doen en anderen niet.
het is ook zo dat ik door die sondevoeding minder trek heb. en het is ook zo dat doordat ik minder eet ik minder trek heb. dat is iets waar je aan went , een gewoonte. als een deskundige het woord gedrag gebruikt is dat niet vaak positief bedoelt. maar de grote grap is eigenlijk dat al die deskundigen aan het eigenlijke probleem voorbijgaan. wat ik eet in vlagen. ik eet de helft van mijn dagelijkse calorien en soms meer. het eten is echt neit het grootse probleem. maar dan zijn ze allemaal zo geschoold en zo slim en zo. maar luisteren is een probleem. want ik eet redelijk . het eigenlijke probleem is dat ik NIKS drink. lekker deskundig als na een jaar babbelen enzo het nog bijna altijd alleen maar over eten gaat.
en waarom een ortopedadinges erbij?...........en waarom praten over dwingen te eten , a ls je dit opeet dan.....dan wordt dat eten (en drinken) toch alleen maar een beladen onderwerp. mama zie dus dat ze dat niet hoeft , een ortho....of een andere zogenaamde geleerde. wij doen het gewoon met gezond verstand. eten en dwingen gaan niet samen. we zijn er heus nog mee bezig. alleen hangen we dat niet aan de grote klok. want wij weten heus wel dat mensen niet iedere keer het zelfde verhaal willen horen , zeg nou zelf dat is toch zaaaaaaaaaaaaaaaaai?