even updaten anders komt het er niet van, mama kan niet veel on line want ik ben vet verkouden. ik slaap veel enzo, maar savonds wat lichter dan gewoonlijk. waardoor mama niet
kan typen dus. anyway we waren naar het ziekenhuis , het begon prachtig. op het station was de lift kapot, waardoor we de trein misten, en heel laat aankwamen in het ziekenhuis. ik voelde de bui al hangen. maar heb me als een grote jongen gedragen. ik was dit keer ook niet bang voor de witjassen, en heb er nog met een paar zusters geflirt. doktors kwamen ook in de kamer kijken en ik ging er bij op de grond zitten , 
heel rustig heb ik ze ook laten luisteren met dat koude ding. ik vondt niet alles even prachtig maar ja wat wil je het is wel ziekenhuis weet je. er kwamen ook blauwe doktors die over slapen kwamen praten. dat was woensdag.op donderdag kreeg ik plakkers en zalf op mijn handen, en om 11 uur ies om rustig van te worden. ik werd daar ook echt wel rustig van. sliep ook nog even. rond 12 uur was het uitgewerkt en hadden de doktors tijd voor mij. dat was niet echt zo bedoeld. ik was klaarwakker toen ze me wilden narcozzen en stond rechtop in bed. kapje erop en zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzdat koste wel wat inspanning. niet zo lang erna werd ik wakker met mama naast mijn bed. ik heb haar eens flink gebeten wat de zusters opschrok met een luide aaaaaaaaaaaauuuuuuuuuu van mama. ik was erg boos op de wereld . en dat bleef ook nog even zo. ik mocht al snel van de recovery af naar mijn eigen kamer want ik was erg boos en bang. in mij kamer ging het stukken beter. lekker rustig daar
eind van de dag mocht ik al weer naar huis. tot grote verbazing van mama. ik voelde me ook al weer bijna helemaal fit.
wat wel leuk was in het ziekenhuis was dat clarence seedorf de kamers langs kwam met nog een paar voetballers, maar mij boeide dat neit helemaal. ook was er nog de regenboogboom. dat was wel grappig want ze gingen liedjes voor me zingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten