ziekenhuis......

vandaag moest ik on 11:15 in het ziekenhuis zijn. ik heb eerst nog ff lekker bij appie met de lift gedspeelt en toen met de bus. leuk die ziekenhuis deuren , mama deed een extra rodje voor koning koekie. op de kinderafdeling mocht ik eerst nog even in de speelkameren mocht ook nog koffie maken voor mama. .mattieuw kwam nog even hallo zeggen. ( ik heb zo mijn vrienden op de kinderafdeling) dat vondt ik wel even spannend want gaat hij iets doen of niet. maar hij deed alleen zo van hoi hoe istie en ga je lekker spelen ik antwoorde met een luid jah! ,, zodat het zieknhuis niet alleen vervelend is maar ook leuke dingen voor mij heeft. toen gingen ze een infuus plaatsen. ik moest erg huilen. dat infuus was nodig voor de contrastvloeistof voor de scan. ze namen ook bloed af voor diverse dingen waaronder mijn leverfuctie. gelukkig zat het infuus nu in een keer goed. ik mocht met infuus naar een box. dat is een prive kamer. er werd een groot bed neergezet. iets later kreeg ik een middeltje waar ik rustig van zou moeten worden maar dat was een gemeen middeltje dat ik gelijk uitgepoept had, dus heel veel had ik er niet van binnen, en omdat het niet te meten was en ik ook niet te veel ervan mocht deden we het maat op hoop van zegen. ik ben uiteiendelijk toch in slaap gevallen. om een uur zou ik naar de scan gaan. ik sleip, het middel zou een uur goed werken en toch nog 8 uur in mijn systeem blijven. bij de scan was er iets tussen gekomen zodat ik een half uur later pas naar beneden mocht. ik werd wakker van het rijden met het bed. en moest erg huilen toen ik op het apparaat lag. ik werd niet rustig. ik heb er meer als een uur geglegen in de hoop dat ikweer zou gaaan slapen.mama head gezongen en geteld maar het hielp niet. de zuster vile wel bijna in slaap. maar ikku niet dus. dus geen scan. rotterdam zie dat vlissingen maar de scan moest doen maar nu het weer niet gelukt is , want je moet heeeeeeeeeeel stil liggen. en dat is lastig als je bang bent. de dok ging overleggen met rotterdam . nu weten ze niet wat ze moeten en er wordt gedacht aan narcose....want het onderzoek is heel belangrijk. als mama het niet vertrouwd moet ze 112 bellen en de kans zit er in dat ik een soort tijdbom ben en dat de bloeding nog eens kan gebeuren dus ze moeten uitzoeken oe het heeft kunnen gebeuren, wat het veroorzaakt heeft toen. ik mocht naar huis. we liepen langs de zusters kamer en mama zei zwaai meer dan gaan we naar huis. ik heb wel gezwaaid want naaarh uis wil ik wel. maar ik heb de nadere kant opgeken want ik wilde de zusters enzo niet zien.