hb enzo

ter verduidelijking De hemoglobine (=Hb) is een ijzerhoudend eiwit dat is opgeslagen in de rode bloedcellen.
een bezoek aan de chirurg ( ja we waren deze week nog niet in het ziekenhuis geweest, dus kregen we woensdag een telefoontje dat we donderdag een nieuwe afspraak hadden met de chirurg, Dus nu zijn we toch nog op schema en elke week van de grote vakantie minstens een keer per week in ziekehuis geweest voor opname of bezoek of dagbehandeling) Je begrijpt vast wel dat ik er nu helemaal gek van wordt. ik bedoel elk kind van 5 jaar en waarschijnlijk ook veel volwassenen zouden na zoveel bezoeken , nachtjes blijven prikken totdat mijn handen en armen blauw zijn ( en dat zijn ze , de binnenkant van mijn pols en later ook de bovenkant van mijn hand zijn blauw van het misprikken.) zou er op den duur echt de pee in hebben dat ie zo vaak naar het ziekenhuis moest. en dat is dan nog als het uitgelegd kan worden. ik moet me er maar bij neerleggen dat ze weer in mij gaan zitten prikken porren en duwen. ik hoop maar wel dat mijn omgeving begrijpt dat dit dus echt niet in mijn koude kleren gaat zitten . ik verwerk het wel anders als jij misschien zou doen. dan zou je even klagen of veel klagen. mopperen of chagerijnig zijn. grotendeels blijf ik er erg vrolijk bij. ik huil om een prik als ik bang ben maar als het gevaar geweken is dan ben ik er ook klaar mee. ik zeur niet door , ik blijf niet bleren. klaar. maar ondertussen noemt het verplegend personeel mij wel getraumatiseerd. en ik ga ook niet ontkennen dat ze daar gelijk in hebben. maar het is alsof ik alles ik een doosje doe en dan ook het dekseltje goed dicht. maar op somiige momenten als ik erg moe ben dan ben ik ook te moe om het dekseltje erop te houden en dan klapper ik met deuren. maar daar zijn meer redenen voor want ik voel me niet lekker en wat de dok daar over te zeggen heeft was dit.....
mijn HB is sinds jaren al aan het dalen. van 7.9 naar 6.9 en dan ineens een hele punt na die bloeding donderdag. het was zeker geen epileptie toen maar een reactie op de bloeding, een soort shock. gezien de daling in Hb was het een grote bloeding. en heel aanemelijk is dat ik nu nog in kleine hoeveelheden bloed. wat mijn Hb meer doet dalen. zoals het al jaren door bloedingen doet( achterafgediagnoosed) door de bloedingen is er constant buikpijn, onaangenaam gevoel. er komt operatie. via snee in navel word dunnedarm uit lichaam gehaald en buiten lichaam geopereerd. het moet snel gebeuren. staat op spoedlijst voor OK. heeft veel bloed verloren. voor operatie word nog een keer gemeten en mogelijk een bloedtransfusie voor de operatie kan plaatsvinden. spoed is ongeveer twee weken. als er weer een schud aanval is gelijk naar ziekenhuis. niet wachten op bloedluier, dat is pas een a twee dagen later omdat het bloedend deel heel hoog in de dunne darm zit. dan gaan we meteen operen . gezien afstand ga naar vlissingen die transporteren naar rotterdam. of bel 112. zogauw je het niet vertrouwd , naar ziekenhuis.

Geweldig dat is nu al weer de zoveelste keer het is spoed en bij onraad rennen .........maar toch nog even wachten.
dan hangt ook de leerplichtambtnaar in onze nek te hijgen..>....
Maar we hebben een lichtpuntje mijn juffie is er maandag op school ik heb nu de hele week een vaste juf. zooooooooooooooo fijn en heel duielijk!!! toch nog reden voor taaaaaaaaaaaaart!!