ergotherapie

vrijdagmiddag kwam de dame van ergo dus aan huis. kijken of ik wel slim genoeg ben om een spraakcomputer te gebruiken, enzo. mama dacht dat ze er nog een harde dobber aan zou krijgen. een vreemde dame in huis en ik die dan mezelf niet ben en me afzonder en niet doe wat ik normaal doe en vaak eigenlijk niks doe behalve me afzonderen. het viel allemaal reuze mee. ik ging mee de deur open doen toen de bel ging. en was niet erg verontrust, de dame ging zitten op de bank met een kopje honingbos thee. ze vertelde de mij toen ik nieuwsgierig naar haar keek dat ze naar mij kwam kijken. ik voelde toen wel een buitje hangen en gaf mama de picto van de hema. zo van weet je wat mam laat die dame haar thee maar opdrinken dan gaan wij gezellig naar de hema, kip eten. die dame kan best alleen haar thee opdrinken. die kan dat best zonder ons.....mama zei dat we niet nu naar de hema gingen maar dat we straks wel konden gaan. nou ja ok dan ga ik wel iets anders doen. ik ging in het voormalige son-rise ruimte zitten waar nu de eettafel staat. op de eettafel stond de compaq laptop, waar ik voor de dame kwam om had gevraagd door compaq te stempelen op mijn magnetische stempelbord. sinds woensdag middag mag ik met de laptop spelen. er zitten een paar leuke programmas voor mij op waar ik later meer over vertel. de dame praate over hoe ik comuniceer en wat de vraag is. al snel was de conclusie dat ik dus aan een uitgebreidere spraakcomputer toe ben en met name die ene waar mama het eerder over had of nog een uitgebreidere want ondaks mijn verstoptechniek had de dame toch mijn mogelijkheden ontdekt. het gesprek van mama en de dame ging door over sensorische integratie, mijn niet willen drinken en mijn spraak en de huidige behandeling van logopedie. in het kort was de conclusie. dat het uitlokken van spraak nog helemaal niet aan de orde is. ik heb alle tekeken van overgevoeiligheid zowel in mijn mond als de rest van mijn lichaam. het vragen om druk hoort daar bij evenals het bijten in objecten toen ik nog wel at en dronk. ik zocht daarmee een soort van druk op mijn tanden. ik vraag nog regelmatig om druk op bv mijn hoofd , ribben en buik. maar het bijten doe ik niet meer op die manier. dat hangt samen met niet drinken. en het langdurig gebruik van een sonde heeft daar negatief aan bijgedragen. haar visie is dat ik moet gaan bellenblazen, door een rietje zuigen, en spelenderwijs met mijn mondmotoriek gestimuleerd moet worden. niet afgedwongen klanken zeggen. want bij logo die ik nu heb werk ik niet mee en ik moet dan oa klanken produceren om acties te laten gebeuren die me helemaal niet boeien zoals het neerleggen van een puzzelstukje door de therapeut. boeiend. ..gaan we nog iets doen wat ik wel leuk vind? de ergodame vind dat er eerst aan andere dingen gewerkt moet worden. de sensorische integratie dingen dus. van de dok hebben we 10 uur ergo gehad en we gaan er dus wel iets meer mee doen. we hebben 1 uur opgebruikt in het gesprek , dus nog 9 te gaan. mama vond het een heel interessant gespek niet in de laatste plaats omdat haar ideeén over de logopedie die ik nu heb ( nutteloos tijdverdrijf) alleen maar bevestigd werden. want ik ga niet praten als klanken afgedwongen worden met activiteiten die onzinnig en saai zijn en die ik toch al niet wil. ik moet een aktie doen die mij niet boeit en krijg daarvoor een beloning (puzzelstukje) die ik helemaal niet wil. zou jij dan doen wat er gevraagd wordt? en dan word er ook nogal eens gedacht dat ik het niet kan, dat puzzelstukje of het geven van de picto voor de blokken die ik toch al niet wil. maar zou ik niet heel stom zijn als ik een picto geef aan iemand om iets te krijgen ( blokken) wat ik stom vind, alleen omdat iemand anders wil dat ik met blokjes een toren bouw terwijl ik een hekel heb aan bouwen met blokjes.....zeg nou zelf. ik geef pictoos voor dingen die ik wil. zo hoort dat. je gaat een pratend kind toch ook niet dwingen om te zeggen ik wil met die blokken spelen terwijl je weet dat het die blokken niet wil. en als het kind dan niet wil zeggen ik wil met blokken spelen is het toch stom om daaruit de conclusie te trekken dat het kind niet kan praten...
ik bedoel maar.
ook het onderwerp drinken hoort bij de overgevoeligheid en het dwingen van neem nog een slokje is niet de manier, het kan zelfs een averechts effect hebben. thuis moet ik niet drinken maar mag ik drinken.
de ergo therapeut had het over prikkels, ze vondt het logisch dat ik van een komkommer alleen de zachte binnenkant eet. en vondt het helemaal niet gek dat ik soms heel voorzichtig aan eten lik om te textuur te beleven. of dat ik soms een stukje sla in mijn mond stop maar niet opeet of dat ik voel in mijn mond hoe somiige etenswaren aanvoelen. ze had het over cola. en ja dat heb ik ook wel eens gedaan en ik schrok wel van de bubbles. en dat is dan weer goed vondt ze, die niwusgierigheid naar dingen. en dan de schrik van cola is ook goed vond ze. het bezig zijn met de gevoeligheid in mijn mond, kan stimulerend werken voor veel dingen. dat ik wel het alfabet kan nazeggen maar niet woorden kan zeggen heeft daar ook mee te maken, ( kan daar ook mee te maken hebben vind mama) met die overgevoeligheid. ik ben overgevoelig voor licht , van bepaalde tl buizen , het gezoem en de lichtsterkte waardoor ik in bepaalde winkels niet naar binnen durf/kan zonder een scene te maken. ( die winkels hoef ik niet in) ik ben jaren erg schrikachtig geweest van brommers die je ineens voorbij rijden en moest er als kleiner ukje van huilen en het deed gewoon zeer aan mijn oren.
dus ja dat ik overgevoelig ben dat wisten we al. dus het hele verhaal van die sensorische huppeldepup ,..het zou wel eens iets goeds kunnen doen.
mama heeft alweer best spijt dat ze de logo die ik had een tweede kans heeft gegeven. want ik ga nu dus een andere weg in. zit ik daar weer elke week een half uur.
anyway het gesprek viel reuze mee en ipv vechten voor een spraakcomputer was het meer van welke wilt u en zal ik hem voor u inpakken....valt het ook eens mee. het vervolg is dat de kmd, de leverancier van de puters bij ons thuis komt samen met de ergo en dan beoordeelt welk apparaat het beste aansluit op mijn slimme brein. en dan komt er een proef periode.
maar nu even terug naar de compaq, er zitten leuke spellen op voor mij en ook
j talk , een spraak hulp middel. het is erg leuk ik typ albertheinalbertheijnalbertheijeieieieeidoradoradorahema enzo erop en druk dan op f12. een stem zegt dan hardop alles wat ik typ. phlipskaaskaasblauw en vanalles en nog wat. ik vindt het erg leuk om te doen.
zaterdag zijn we met de fiets naar de hema geweest, kippies eten. ik heb heel goed in de fiets gezeten en ben ook heel netjes blijven zitten toen mama de fiets op slot zette. ik stak twee vingers op toen mama in de hema vroeg of ik kip wilde. en kreeg ook twee porsies. lekker! ik heb netjes op mijn stoel gezeten. en het was redelijk druk. ik heb wel drie keer geprobeerd weg te lopen maar dat was meer voor de grap en ik moest er dan ook erg om lachen toen mama me aan mij jas trok.
weer thuisgekomen heb ik met mama en mijn autoos aan tafel gespeeld. ik wilde een auto die niet op tafel stond en mama ging hem halen, maar welke auto dat wist mama niet en ze liet er een paar zien. ik zei BAUW. echt waar! en bedoelde de blauwe auto. we hebben toen samen in de kast naar alle blauwe autoos gezocht en dat waren er nog best veel. ik heb ze op een lange rij gezet. ze pasten niet allemaal op tafel.