stichting lentekind

vanmorgen had ik heel goed onthouden wat mama gister avond tegen me had gezegd. savonds verteld ze me altijd wat we de volgende dag gaan doen , dat vindt ik fijn want dan weet ik wat ik kan verwachten. ze had verteld dat we gingen fietsen. ergend kijken waar kinderen spelen, dan naar de hema om kip te eten. fietsen dus. ik plakte smorgens de picto van de bakfiets op de ik wil kaart. zo die zit. ik ben er klaar voor. en we gingen dus ook smorgens fietsen. het was makelijk te vinden, stichting lentekind en we hebben de fiets geparkeerd terwijl ik keurig bleef zitten zoals mama gevraagd had. fiets aan de ketting en ik mocht eruit. we gingen naar binnen bij stichting lentekind en het rook er heerlijk naar soep. die werd alvast gemaakt voor de lunch vertelde de dame van de stichting. we hingen onze jassen aan de kapstok en kregen honger van de lekkere verse soep geuren. in de speelruimte waren de muren vrolijk groen en de hele sfeer daar was fijn. ik mocht wat spelen terwijl mama in het kantoor van de dame ging babbelen. over mij en wat de stichting is en zo. na een klein uurtje kwam mama weer terug. ze had gezellig gebabbeld en was tot de conclusie gekomen dat dit een fijne plek voor mij zou kunnen worden om in de vakantie van school een dag per week door te brengen. er wordt hier ook aan saito gedaan. zoiets heb ik al eerder geprobeerd maar had toen niet helemaal veel interesse omdat ik nogal afgeleid was door deuren in het gebouw. maar ik ben nu groter en het gebouw is ook anders. en na even wennen denkt mama dat ik er veel plezier aan zal beleven. allemaal erg positief dus.
jassen weer aan en nadat ik netjes handen had geschud weer in de fiets.
naar de hema. het was erg erg druk in de stad. mama moest nog even de banden van de fiets oppompen bij de fietsenmaker. pssssssssst ik heb daar een hekel aan en moetst bijna huilen. een duitse man maakte een foto van de fiets omdat de fiets zo mooi is zei hij. wel grappig hoor, de fiets blijft maar reacties krijgen en regelmatig , ook vandaag vroegen voorbijgangers of ik jarig was....anyway de hema was ook erg druk en de rij stond tot buiten het restaurant. maar dat schrikt ons niet af en we hebben in de rij gestaan voor de kip. de soep was op, dat vond mama wel jammer. de tafels waren allemaal vol, dus vroeg mama aan twee mensen of ze het erg vonden als we hun aanschoven en dat was geen probleem zeiden ze. ik heb keurig op mijn kip gewacht en net toen mama zei ga je mee kijken of de kip klaar is , kwan een hema dame de kip naar de tafel brengen. ik heb lekker de kip opgegeten en trok me niks aan van de drukte. twee porties had ik op. want toen mama vroeg wil je kip stak ik twee vingers op. en dat mag dan. lekker hoor!
ik was na de kip klaar om te gaan en liep nog even een rondje op de afdeling. mama moest nog vulpenvulling halen om pictoos te maken. en ik kreeg een mooie jip en janneke speeldoos. de groene had ik nog niet.
met de lift naar beneden en nog even naar de kassas kijken die ik altijd er mooi vind want er zit een lichtkrant op. buiten deed ik een paar keer alsof ik weg wilde lopen en mama moest me vangen. dan zegt ze schurk en dat vindt ik erg leuk. we fietsen nog naar de appie om ijs, het is tenslotte vakantie en ijs is lekker. en toen naar huis waar ik heel goed mama hielp met de zware fiets op de stoep te trekken. thuis heb ik nog naar thomas de trein gekeken en samen met mama alle autoos op rij gezet omdat ik dat een leuk spel vind. ook heb ik nog wat door de brievenbus gegooid. altijd leuk. woensdag deed ik het ook en de postbede stond nog voor de deur toen ik het deed en ze gooide het weer terug. dat vond ik hilarisch leuk.
mama vindt het erg opvallend dat ik nu zo relaxed ben. nu in die vakantie week. en ze denkt dat school me veel stress geeft. .........
we wachten nog op een afspraak met kmd voor de spraak computer. maar de ergo zie dat ze er vaart achter zou zetten en daar hebben we wel vertrouwen in. maar ja wachten duurt altijd lang. straks op school krijg ik weer logo. mama heeft meer en meer sprijt van "het nogeens proberen" want de manier waarop het gaat is niet de manier waarop wij het thuis doen. zoals de ja nee kaart die we gebruiken. want dat is voor mij een goede manier om antwoord te kunnen geven. (foto volgt) en de spraak computer om mij te helpen. er wordt gedacht dat door al deze hulp middelen ik minder snel zal gaan praten.

Taalstoornissen

Een kind leert zijn moedertaal al heel vroeg. In het eerste jaar oefent het al bepaalde klanken en de zinsmelodie van de moedertaal. Rond de eerste verjaardag moet een kind zijn eerste woordjes gaan spreken (vaak mama). Als een kind 2 jaar is moeten er zinnetjes van twee woordjes gesproken worden. Tot circa 6 jaar is een kind gevoelig voor het leren van taal, het leert dit veel makkelijker dan een volwassene. (geplukt van een site)

ik ben nu al zes dus. en het is een feit dat kinderen en mensen die zich niet kunnen uitdrukken gedragsproblemen ontwikkelen, wat weer heel begrijpelijk is. op een andere site staat dat je nooit moet dwingen te praten. dat kan heel averechts werken.
ik heb nu dus vakantie en ben heerlijk ontspannen. ik gebruike het woord blauw (BAUW) als ik een bepaalde auto wil. als ik met de laptop wil spelne stempel ik compaq . en gebruik nu ook regelmatig mijn stem om c o m p a q te spellen. ik kan de meeste letters gewoon goed uitspreken maar woorden krijg ik mijn strot niet uit. wat dan weer te maken kan hebben met overgevoeligheid, of niet en wa maakt het uit. ik praat niet. de groote issue is COMMUNICATIE en hoe ik dat dan ga doen ,.. is dat nu wel zo belangrijk. ik ben nu volgens de statuten te oud om "normaal" in voledige zinnen te gaan praten. zelfs als mijn spraak goed op gang gaat komen zal het gebrekkig zijn. is het dan niet gewoon slimmer om ook andere mogelijkheden te benutten. en of dat nu spraak wel of niet in de weg gaat zitten. mijn spraak is en zal nooit optimaal worden. ik heb NU behoefte om te gaan comuniceren. en ik kan heel veel vertellen op mijn manier. ik kan steeds meer duidelijk maken met pictoos en schrijven en spellen en stempelen. ook typ ik vaak op de compaq en laat jtalk het dan uitspreken. als ik al die mogelijkheden heb waarom dan niet dat uitbouwen. waarom moet ik dan (stomme) koe nazeggen om een dom puzzelstukje in een puzzel te krijgen die ik niet eens maken wil. is het dan niet veel beter om voort te "borduren"op dingen die ik kan. zodat ik kan comuniceren met picto en computer . ipv mij te dwingen geluid te maken en daarmee de aversie te vergroten. nu thuis 1 week vakantie....geen gezeur , geen gepush en ik zeg bauw, en spel hardop luid en duidelijk C OM P A Q. dat is dan toch iets om over na te denken......(ik heb een tijdje terug ook hard op nickeloden gespeld)