weer naar het ziekenhuis. mama moest voor een onderzoekje. ze had me verteld dat het niet voor mij was. maar toch geeft het ziekenhuis me nog altijd de kriebles. ook al weet ik dat het niet voor mij is. ik was in de wachtruimte dan ook niet helemaal op mijn gemak en heb flink kabaal gemaakt. we gingen nog even wandelen erna en ik ben lelijk gevallen. eerst reageerde ik er niet zo op maar die flinke schaaf op mijn elleboog bleef maar branden en uiteindelijk heb ik even gehuild en een paar keer au gezegd. au au . het deed dan ook akelig zeer. al snel was ik het vergeeten en heb fijn met mijn knikkerbaan gespeeld en letters in de kaas gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten