we waren eerst even bij oma geweest. dat hebben we wel vaker gedaan in de vakantie . en dan naar de hema. niet omdat ik dat zo graag wil, maar ik ben een gewoonte mens en als we dat een paar keer zo doen, dan blijft dat ook zo. en het staat ook nog op het {wat gaan we doen vandaag } kaartje. dus ja dan ga ik automatisch even naar de hema. lekker kippies scoren in het restaurant. eerst naar boven. de lift is al weken buiten werking. maar dat is niet erg want ik ga altijd met de trap. dat vindt ik leuker. niet de roltrap,...maar het echte werk. zelf lopen zelf klimmen. boven gekomen loop ik naar het restaurant. de kip moet nog gemaakt worden. in de vakantie is het ook al eens voorgekomen dat de kip al klaar stond, en zegmnaar warmgehouden werd. maar netgemaakt is ie toch lekkerder. vind mama die van elke kip een hapje moet nemen anders eet ik het niet. we bestellen twee kipnugget porties. want twee is iets dat erg belangrijk voor mij is. alles moet in twee-en. nog steeds gaat het niet om de hoeveelheid die twee porties me oplevert want twee halve bananen stemde mij ook tevreden. anyway we wachten op de kip en ik ben niet helemaal happy. ik houdt nu eenmaal niet van wachten en begin wat te jengelen. een pientere grijze dame merkt op dat ik zo mooi zingen kan en geeft me een compliment. "wat kan jij mooi zingen " grapt ze. FOUT. als ik in een bui als dit ben heb ik geen behoefte aan grappen en grollen van dames aan een aangrenzende tafel. mama slurpt snel haar koffie naar binnen en we gaan kijken of de kip al op temperatuur is en uit de oven kan. nog eventjes staan wij naar de oven te kijken en ik mopper wat. het duurt mij allemaal te lang. ping doet de oven en de kip mag eruit. de hema dame doet de kip keurig in twee bakjes. een bettje blij neem ik de kip mee naar de tafel en ga weer naast de grappige grijze dames zitten. ik laat mama de kip proeven en eet zelf ook een stukje. dan heb ik er genoeg van en begin heel hard te gillen. maar dan ook op mijn hardste hard. zo hard dat mama denkt dat ik het niet meer dan drie keer kan voordat ik schor ben. de dames aan de tafel naast mij krijgen een meningsverschil. of het nu wel of niet geoorloofd is dat ik zo hard gil. ik gil nog eens om mama te laten weten dat ik nog niet schor ben. achter in het restaurant staan mensen op vna hun stoel om beter te kunnen zien waar het gegil vandaan komt. mama gebaart dat het klaar is en als ik door gil en rood aanloop van de inspannigen wil ze de kip oppakken en mij meenemen. maar ik wil niet weg. ik heb de kip toch nog niet op!!! ik stribbel tegen als mama zegt dat we gaan. als je stopt met gillen mag je blijven zegt ze en ik stop ,...................heel even. dan begin ik weer op zij allerhardts. mama pakt mij en de kip en samen gaan we lopend en gillend naar de lift, mama vindt het best grappig. ook in het restaurant had ze ,bijna moeite een recht gezicht te houden. al die commotie om een jongetje dat gewoon even zin had om te gillen. want er was niks aan de hand , echt niks. ik heb bij de achterdeur van de hema lekker gezeten en de kippjes opgegten. heel gezellig. in het zonnetje. we zijn nog even naar de intertoys geweest en toen ben ik braaf mee naar huis gelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten