weken lang heb ik gewacht op gordon. en wat karretjes. een electrische bachmann trein met spoor. een transformator en een stekker voor in het stopcontact. en op dinsdag na school, het was zo rond vijf uur was ik aan het kijken of de lantarenpalenlampen aangingen, die gaan zo rond vijf uur aan, en als die aangaan wil ik erg graag de gordijnen dicht.
ik zat dus voor het raam te wachten op het aanfloepen van de straatverlichting zoals iedere dag. en toen kwam de tnt bus de straat in rijden!! nu is die bus al een paar keer de straat ingereden zonder mijn pakje, dus ik wachte nog even met uit mijn dak gaan. de auto stopte , de deur ging open.....de bezorger stapte uit...sofar sogood..mama had van te voren uitgelegd dat gordon in een flinke doos zou komen. en waarachtig de postbezorger, die mij eerder een postautootje aanbood pakte een middelgrote doos uit de bus en kwam mijn tuinpadje oplopen. ik was er een beetje beduusd van en wilde ook mijn plekje voor het raam niet opgeven en bleef dus zitten ipv naar de deur te vliegen. ik had het scenario al vaak in mijn hoofd afgespeeld. tnt komt en ik ga mee de deur open doen. nou niet dus. ik bleef lekker zitten. het was buiten al donker en ik houd niet van donker. ik hield alles nauwlettend in de gaten vanaf mijn plekje bij het raam. de tnt man zwaaide vrolijk naar mij en ik keek terug. mama deed de deur open en moest nog belasting over het pakket betalen. (steekproefgewijs worden er bij de douane pakjes geopend en dan moet je betalen. veel akjes komen er zo door maar die steekproef is genadeloos vertelde de postbezorger aan mama) dus nog even bovenop de verzendkosten die we al online betaalden de kas van de tnt of staat even gespekt, maar die dingen gaan eigenlijk langs mij heen dus laten we het hierbij. de tnt ging weg en mama kwam de kamer in met DE DOOS. ik had al vaak gezegd dat ik de doos wou openmake maar toen de dood eindelijk binnen handbereik was vond ik het erg moeilijk om tot daden over te gaan. mama en de schaar brachten uitkomst en binnen no time was de doos open. ik werd helemaal intens blij. toen ik alle spullen in de doos zag. GORDON!!!! mama klikte de rails in elkaar en gordon en de karretjes werden uit de verpakking bevrijd. mooi!! ik bleef gelukzalig kijken. nu de stekkers erin. en gordon reed rondjes over het spoor. kaaretjes eraan. vorruit achter uit prachtig. totdat.....de boel met name de transformator gevaarlijk begon te roken. mama had het niet direct gezien. ik wel. en wees mama erop die snel de stekker uit het stopcontact haalde. ze bekeek de trafo, door stond op 110 volt.........gordon rijdt niet meer. de trafo gaf de geest. gelukkig is gordon ongedeerd!!! ik ben nog steeds blij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten