vandaag moet ik naar het ziekenhuis. ik hoef niet naar school.
we gaan met de bus. ik wil niet graag met de bus. omdat ik van de dok bij stressvolle situaties drie druppels dipiperon (noodmedicatie) mag krijg ik het vandaag. het is behoorlijksterssvol met de bus naar het ziekenhuis.
ik loop heel rustig naar de bus en wacht netjes tot de bus komt.. in de bus be-oefen ik een hobby van mij. planking. heel leuk. en ik houd het steeds langer vol. stijf als een plank hang ik boven mijn stoel.
ik loop braaf mee naar het ziekenhuis en wacht al net zo rustig in de wachtkamer tot het mijn beurt is terwijl ik mijn pictoboek lees. meten en wegen doe ik ook. en het gaat goed met de cijfertjes. zelfs als ik niet afval ben ik als ik nog zeven centimeter groei keurig op gewicht. ik m=ben nu 1m43. een hele grote man alweer.
in het kamertje van de dokter kan ik zelfs blijven tijdens het gesprek. heel knap.
dan moeten we bloed gaan prikken om te zien wat de medicatiespiegel is. als we in de gang van het lab komen gaat het mis. ik ken deze gang en die is niet leuk.al snel lig ik op de grond midden in de gang. ik blokkeer de mensen die langs willen.
je kunt hem wel oppakken zegt een dame. nee zegt mama , ik kan hem wel opzij schuiven en dat doet ze dan ook. ik word keurig buiten het pad gesleept. de mevrouw in de rolstoel
maandag ben ik weer vrij van school en het herhaald zich. dipiperon, bus en weer die gang. mama is al vooruit gegaan om de prikbrigade te waarschuwen zoals afgesproken. helaas is de prikdame , die aleen op maandag in vlissingen is ziek en dus gaat het allemaal niet door.
hoeveel mensen zijn er nodig om mij in bedwang te houden om een beetje bloed af te nemen..........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten