ijs

in deze zomervakantie vind ik het erg lastig om buiten te zijn. het kost me erg veel inspanning om alle prikkels van buiten te verwerken. ik doe erg mijn best dat wel. maar sommige dagen is het wat moelijker dan andere dagen. zolang het niet regent ga ik elke dag met mama naar buiten. ik zit momenteel wel in een rolstoel, dat is nu even nodig. gewoon omdat dat het makkelijker maakt voor mij. ik heb al eerder zulke periodes gehad.  ik doe het heel knap vind mama in de wagen. ik blijf keurig zitten. ik stap er thuis zonder drama gewoon in ook al wil ik eigenlijk niet die hele hoge drempel die mij de grote boze wereld in brengt.

om meerdere redenen gaan we niet door de voordeur. (het heeft 4 wielen en ... nou ja het is wel duidelijk. ) dus de achterdeur werkt prima. we gaan dan even fijn naar buiten. niet te ver. we zijn aan het opbouwen. dat vinden mama en ook achterliggende hulptroepen die ervoor geleerd hebben , een beter plan. rustig aan dan breekt het lijntje niet. ... we gaan niet zo ver dus. maar het gaat goed. en het gaat beter. we sluiten ons wandelingetje af met een ijsje dat we bij de pizzaplek kopen die niet ver van huis is. dat het dicht bij is , is wel heel fijn want ik wil mijn ijsje wel, maar mijn ijsje op straat eten vind ik niet zo tof. ik neem geen hapje , geen likje van mijn ijs voordat ik thuis ben. dat het ijs drupt......dat deert niet. ik kijk pas naar mijn ijs als we thuis zijn. alsof ik dan pas weer aanwezig ben. ook vraag ik elke keer na het wandelen ee-taf ee-taf. daarmee bedoel ik 15:15 wat dan weer inhoud dat ik wil weten of er morgen school is.....en lekker dat het nu heel vaak NEE is. hoera vakantie@!