Na lekker thuis gespeeld te hebben gingen we nog wandelen. Mama had snel mijn schoenen in haar tas gedaan. Een beetje te snel als je het mij vraagt. twee linkerschoenen, een in maat 29 en een in maat 31. Dat liep best vreemd. Maar bij de schouwburg was ik dat alweer vergeten, want de deuren gingen open en dicht en open en dicht....Gister had mama een helder inval, .......
Het komt hier op neer, ff in t kort.. zo'n twee maanden geleden werd ik flink ziek.. ze konden niet direct iets vinden en zieden dat het autistisch gedrag was. Ik lag voor pampus in d gang en voelde me superbad. bij de tweede ziekenhuisopname, want ik was weer erg uitgedroogd, kwam men er achter dat ik toch wel een virus had en helemaal niet zo gek was als ze me toeschreven. Na bijna drie maanden, het virus is nu al een tijdje uitgewerkt eet ik goed, maar drink ik nog via een slangetje. Ik drink wel kleine beetjes , maar bij lange na niet genoeg. Dit wordt weer voorzichtig toegeschreven aan gedrag, maar ook willen ze nu
Anyway, nu had mama het idee dat ik mischien door al dat virus gedoe geen DORSTPRIKKEL meer heb. Het komt vaker voor... Ze gelooft niet dat het gedrag is, en even tussen jou en mij het is geen gedrag, ik drink toch, kleine beetjes, ik heb om een voor mij onbekende reden gewoon geen zin. Ik snap ook niet dat drinken zo belangrijk is....Maar ja, ik ben ook nog maar drie jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten