I am not defective. I don't need to be repaired. Allow me to be the person I am. There are many traits which make us unique, wonderful, and different. Of course not all these traits are positive, although the ones that are seem to be often overlooked.
21 maart 2008
het scherm
de metingen vondt mama niet helemaal leuk. mijn slaap hartslag was rond de honderd. en piekte naar beneden tot 68 en omhoog bleef het langer op waarden van 115 , maar meer rondt de 105 en gewoon hoog dus voor iemand die slaapt. mama had het aan een verpleegkundige gevraag en die zei dat ik ongeveer dezelfde hartslag als een volwassene moest hebben op mijn leeftijd. babies zitten easyrond 120, kinderen 80 tot 100, en volwassene een tikkie of 70. volgens verschillende sites dus.maar dat is als je wakker bent. de zuster zei dat die van mij "iets aan de hoge kant is" mijn ademhaling ging wel redelijk maar piekte en daalde voornamelijk hier en daar wat maar dat leek mama niet echt bijzonder vaak. wel veel maar niet vaak. overdag was mijn hartslag nog hoger. ik zat gewoon op bed en speelde met mijn assepoesterlaptop. heel relaxed en had niet meer bewogen dan mijn hand. en dan toch een hartslag van 140. ook ietwat hoog zei de nurse. mama had een paar waarden op papier gezet en vroeg het ook aan de doktor en de neurologg die samen binnenkwamen om een en ander te bespreken. ja daarom meten we ook alles voor een langere tijd. Heel knap vondt iedereen dat ik alles zo keurig heb laten zitten. ik heb zelfs snachts toen mijn neuspleister losging zelf de pleister weer vastgeduwd en mama om een extra pleister gevraagd. knap he!! dat ik zo goed kan meewerken. het ziekenhuis had verwacht dat ik wat minder zou meewerken. of zelfs tegenwerken. maar niet dus. ik heb het boven alle verwachtingen heel knap gedaan!! om 5:30 hebben ze ook nog een beetje bloed geprikt om het zuurtsof gehalte tijdens mijn slaap nog eens extra te meten. dat werd ook al gemeten via het E.T.lichtje aan mijn teen.
Ook heb ik een nieuwe mickey button gehad. mama heeft het zelf gedaan onder toeziend oog van de stoma verpleegkundige. dat zou deze maand moeten en we hadden geen oproep , dus ha mama gemaild dat we in het ziekenhuis zouden zijn vandaag . dat scheelt een treinreis, zeker aks de treinen niet rijden ect.
Om 8 uur waren de metingen met de grote computer klaar.
twee verpleegkundigen drukten op wat knopjes hier en daar op de compter nadat mama alle plakkers van mij had afgehaald. liever mama dan een zuster vindt ik altijd maar dus vandaar.
Je snapt wel dat mama en ik wat ongerust waren toen de twee dames dingen zeiden als het is niet opgelsagen en ik geloof dat we de resultaten niet in de computer hebben en laten we maar gewoon alfsluiten en zien wat er gebeurt.....................heeee halo ik heb heel hard mijn best gedaan weet je. alle plakkers getollereerd, jullie je gang laten gaan. ga dan ook ff zorgvuldig om met het resultaat. ik heb het niet voor de lol gedaan!!!!!als dit mislukt moeten de kopplakkers ook nog een keer weet je want het is allemaal op elkaar ingesteld en die dingen opplakken is echt geen feest!anyway lang leve windows(ahum) het is gesaved. het was zo ingesteld dat er auto gesaved werd. slim programma , slimmer als de nursies.....om een uurtje of tien komt papa langs. hij slaapt in het McD huis.hij heeft een burger king happy meal voor me meegenomen lekker ik eet bijna alles op.
de kopplakker gaan er om 12 uur af, dit is niet leuk.ik vindt het eng al dat gekwast op mijn hoofd en moet huilen.een vettig goedje moet de lijm oplossen en er wordt aan mijn haar getroken ,...au ze hadden alls erg goed vastgeplakt.
klaar naar husi bed ik ga je missen. mama zegt dat ze haar grote dikke laars opeet als er niks uit de metingen gat komen.......................
we missen een trein. en eten nog wat in een cafetaria. dan naar huis. we lopen door kou en regen en zijn rond zes uur thuis koud moe en nat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten