ik heb het nog steeds verschrillekijk moeilijk. als de bmw er staat ben ik helemaal van slag. soms houd mama om het makkelijker te maken de gordijnen in het weekend dicht. zodat ik niet constant aan de bmw herinnert word. dat gaat werkt in het begin. maar ik raak al weer snel gefustreert en trekt in mij fustratie de gordijnen van de rails. ik schrik er een beetje van in het begin , als mama de gordijnen terughangt doe ik het nog een keer.....omdat mama er niet op reageert , behalve dat ze mijn computer in de kast zet is de lol er voor mij er snel af en verzin ik iets anders om te doen. ik ga spelen met mijn trein. en vind weer een beetje rust. de bmw is weg.