hoera het lijkt wel lente. deuren open. zonneschijn.
ik heb het er wat moelijk mee. vooral met die ene auto. het is wel een hele mooie. en in feb. ben ik er onverwacht in gaan zitten, toen de bestuurder aan kwam rijden. dat mocht niet maar ik ben sneller dan snel als ik dat wil. en dat was ik dus. plof op de achterbank. mama weet dat zoiets verkeerd kan uitpakken want soms vind ik moeilijk. soms wel soms niet......dat wil er bij mij niet in. helemaal ja of helemaal nee dat is duidelijk. dus in autoos van andere mensen klimmen is helemaal nee. we hebben dit akkefietje eerder gehad. dan denken mensen mij een plezier te doen maar het gevolg is dat ik niet meer weet wat voor en achter is en in de war raak. dus mama heeft een wet verzonnen die inhoud dat ik niet in autoos van andere mensen mag spelen. duidelijk. maar dat wil niet zeggen dat ik het niet probeer.......en dus ook nu heb ik het voorelkaar. snel word ik eruit gehaald om erger te voorkomen. maar het is al te laat ,....... een nieuwe obsessie is ontwikkeld. het is heel hevig dit keer. die ene auto in de straat.......het beheerst mijn hele dag. ik google het nummerbord.......maar google kent de auto niet. daar word ik niet blij van. soms ook bozig. ik google het kenteken en het woord ziekenhuis, weer niks. ik weet als ik een beetje ziekig word of een kraal in mijn neus heb dat ik dan met een auto naar het ziekenhuis mag. dus ik probeer het op die manier. er zijn veel dingen die in mijn neus passen. maar de beloning, het ritje met de auto blijft uit. erg prettig voelt het niet in mijn neus dus dat geef ik op. ...voorlopig.
als ik uit school kom en de auto staat er,....ga ik helemaal op tilt. ik gil, trek en doe alles wat in mijn macht ligt om bij de auto te komen. ik raak elke keer meer overstuur. vorige week was het zo erg dat ik helemaal stond te beven en te trillen. ik word er fysiek ziek van,. ... ik kan er niks aan doen. niet echt. niet zelf. ik heb ocd en kan mij impulsief gedrag niet in de hand houden, dat is medisch vastgesteld, ....ik krijg er hoofdpijn van en ook na een incident ben ik verschrikkelijk moe want het kost heel veel energie.
als de auto erstaat probeer ik er op alle mogelijke manieren bij te komen. met vorken en lepels probeer ik de voordeur open te maken( dit heb ik op school gezien, zo doet de juf het ook) ook probeer ik alle sleutels die ik vind op de voordeur uit. de sleutel van de meterkast is nu daardoor verdwenen.
mama probeerde plak[lastick op het raam maar dat had ik er snel af. zaterdag had mama de gordijnen niet opengedaan om de wereld uit te zetten en dat werkte heel fijn. p[as om 16:45 keek ik naar buiten en daar stond ie weer.......ik ben toen niet helemaal geflipt. een beetje maar. het scheelt wel heel veel of het op een schooldag os of op een gewone dag. het scheelt of ik hem alleen door het raam zie of dat ik die dag ook buiten ben geweest en ik hem zie zonder raam ertussen. als dat gebeurt is het een verloren dag. helemaal topvervelend is het als de auto er staat half op de stoep geparkeerd met de deuren open......als of ie me roept. ik kan er geen weerstand aan bieden en ik ben verloren, verdwaald in mijn obsessie. ik zie geen uitweg. ik begin zelfs weer in mijn handen te bijten,.....dit heb ik jaren niet gedaan. nu weer wel dus.....
in geval van stress laat ik mezelf ook op de grond vallen. of ok doe koprollen op de bank en dan expres op zo'n manier dat ik eraf klap. beng daar ga ik weer. me tegenhouden heeft geen zin.....mama legt dan kussens op de grond.
damage control.
ik sta onder begeleiding van diverse instanties en opvoedkundige ortopedagogen. en autisme deskundigen. geen van allen heeft een oplossing.
misschien een onbewoond eiland???????
zonder prikkels van buitenaf gaat het goed met mij.
het is de wereld die mij gek maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten