onlangs heeft mama een nieuwe wagen voor mij aangevraagd. ik had een buggy waar ik uitgegroeid ben en dat werkte niet helemaal fijn. ik zat niet lekker en de buggy was ver versleten en trok naar rechts, wat het heel zwaar maakte voor de duwer. dus een nieuwe aanvraag bij het wmo. en gelukkig hebben we groen licht gekregen. zelfs met de optie duwondersteuning omdat mama,s rug het zwaar te verduren heeft. stap twee was het passen van een juist vervoersmiddel en dat was flink feest. donderdag middag hoefde ik niet naar school. dat is altijd wel ok. het rondkijken bij beenhakker was ook nog leuk. totdat de wmo dame kwam met haar auto. ik zag de auto door het raam en had al gauw een plan. ik ging buiten kijken of de portieren open konden. niet.
mama moest in gesprek met de wmo dame, die al gewaarschuwd was door een collega om vooral geen laptop te gebruiken. omdat dat mij van streek maakt. tijdens het gesprek paste papa op mij. en ik begon zoals mama dat noemt op te bouwen. dan begin ik overprikkeld te raken. dat kun je merken aan divers gedrag. dat begint heel klein, maar wordt steeds groter. ik moest een paar keer een wagentje passen en gemeten worden. dat vond ik wel ok.
het begon me toch wel wat te lang te duren en ik raakte van streek toen ik meer en meer geobsedeerd raakte met de auto van de wmo dame. en tegen de tijd dat het gesprek klaar was en de wagen uitgezocht was lag ik op de grond te gillen, en te schoppen. mama en papa hebben hard moeten werken om mij in de oude buggy te hijsen en ik zag herhaaldelijk kans om eruit te glijden. ik dacht als ik maar genoeg tekeerga mag ik misschien wel met de auto van die dame mee. maar dat feest ging niet door. op twee wielen reden we uiteindelijk weg bij beenhakker. twee wielen omdat ik er dan niet uitkan klimmen en de zwaartekracht tegen mij werkt. twee straten verder toverde de lentezon alweer een glimlach op mijn toet.
gewapend met mijn happy meal ging ik weer naar huis. gelukkig word de nieuwe wagen thuis afgeleverd!!
we gebruiken hem niet heel erg vaak, maar wel als het nodig is. want als ik een bui heb en zo kunnen we niet fietsen....en als ik een bui heb kunnen we niet naar buiten...nu hebben we binnenkort een rolstoel zodat we toch naar buiten kunnen gaan, want ik weet dat als ik op de grond ga liggen gillen mijn omgeving machteloos is. en daar weet ik goed gebruik van te maken!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten