22 december 2007

knappe kok


als mama gaat koken ga ik helpen. appels schillen, kan ik ook. ik snijd dan de appels keurig middendoor. ook help ik met het snijden van uien en sla. kan ik erg goed. de sla ligt in de koelkast en ik mag hem dan eruit halen. dan is de sla erg koud en ik vind dan leuk om dat te voelen. als alles gesneden is en klaar staat komt het leukste. de pannen gaan op het vuur en het gas mag aan. omdat ik koken en gas en zo erg leuk vind heeft mama de gaskraan achter het fornuis altijd dicht staan en zet ze die pas open als de pannen op het vuur gaan. ze gaat dan met haar hand achter het fornuis en doet daar iets. ik doe ook dat na. dan de vlam erin....de pannen worden warm en dan is het mijn feestje om er water in proberen te gooien. en melk. mekl in een hete koekepan sist verschrikkelijk leuk. ik mocht vandaag ook het blikje zalm openmaken. mama houd de opener vast en ik mag draaien. dan mag ik ook het blikje omkiepen. stiekum gooi ik het laatse uit het blikje in de koekepas....ssssssisssssss. ik heb de grootste lol. mama wil niet dat ik het eten verpest daarom staat er nog een extra pan met het echte eten. dat vindt ik wel ok als ik maar kan helpen met eten maken. even roeren.. eten is klaar. ik pak de borden. mama schept de pannen leeg. ik gooi vandaag mijn bord leeg in de gootsteen . Ik wil niet eten..... weer niet. morgen help ik weer met eten maken....ook heb ik met balonnen gespeeld en zo hoog gegooid dat ze boven op de keukenkastjes lagen, een knappe mama die ze daar afkrijgt!!

20 december 2007

koud


sneeuw. ik kijk wel even maar erinstaan boeit niet en aanraken vind ik ook niet echt interessant. wat wel leuk was is het decoreren van de kerstboom. ik heb mama geholpen. twee jaar geleden had mama de kerstboom op zijn kop aan het plafond gehangen..het is erg koud en ik wil sippies. dus op pad.....en helemaal ingepakt gaan we naar appie kaassippies halen want die vinnik erg lekker. alles is wit buiten, maar het kan me niet boeien aldie sneeuw.
we hebben ook de kerstboom versierd. twee jaar terug hing de kerstboom op zijn kop aan het plafond, dat leek veiliger voor mij en het was ook best een leuk gezicht. maar daar waren de meningen over verdeeld. ik vondt het maar gek en kon er niet van slapen. nu staat de kerstboom op de kast. ik heb wel kerstballen tegen het plafond gegooid. want weet je met ballen moet je gooien...gelukkig hebben we uit veiigheids redenen alle glazen ballen een tijdje terug vervangen voor plastick balletjes....en vond mama het niet erg dat ik ermee gooide.
ik heb een nieuwe vest en nieuwe shirts gekregen.

18 december 2007

update





even updaten anders komt het er niet van, mama kan niet veel on line want ik ben vet verkouden. ik slaap veel enzo, maar savonds wat lichter dan gewoonlijk. waardoor mama niet kan typen dus. anyway we waren naar het ziekenhuis , het begon prachtig. op het station was de lift kapot, waardoor we de trein misten, en heel laat aankwamen in het ziekenhuis. ik voelde de bui al hangen. maar heb me als een grote jongen gedragen. ik was dit keer ook niet bang voor de witjassen, en heb er nog met een paar zusters geflirt. doktors kwamen ook in de kamer kijken en ik ging er bij op de grond zitten , heel rustig heb ik ze ook laten luisteren met dat koude ding. ik vondt niet alles even prachtig maar ja wat wil je het is wel ziekenhuis weet je. er kwamen ook blauwe doktors die over slapen kwamen praten. dat was woensdag.
op donderdag kreeg ik plakkers en zalf op mijn handen, en om 11 uur ies om rustig van te worden. ik werd daar ook echt wel rustig van. sliep ook nog even. rond 12 uur was het uitgewerkt en hadden de doktors tijd voor mij. dat was niet echt zo bedoeld. ik was klaarwakker toen ze me wilden narcozzen en stond rechtop in bed. kapje erop en zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzdat koste wel wat inspanning. niet zo lang erna werd ik wakker met mama naast mijn bed. ik heb haar eens flink gebeten wat de zusters opschrok met een luide aaaaaaaaaaaauuuuuuuuuu van mama. ik was erg boos op de wereld . en dat bleef ook nog even zo. ik mocht al snel van de recovery af naar mijn eigen kamer want ik was erg boos en bang. in mij kamer ging het stukken beter. lekker rustig daar
eind van de dag mocht ik al weer naar huis. tot grote verbazing van mama. ik voelde me ook al weer bijna helemaal fit.
wat wel leuk was in het ziekenhuis was dat clarence seedorf de kamers langs kwam met nog een paar voetballers, maar mij boeide dat neit helemaal. ook was er nog de regenboogboom. dat was wel grappig want ze gingen liedjes voor me zingen.