03 maart 2007

Deeeeeeeeeeeepakineeeeeeeeeeee

smorgens wilde mama mij depakine geven, maar schrok zich een megahoedje toen ze zag dat de avondzuster mij niet 0,9 ml had gegeven , maar 900mg, wat 2,0 ml is . Meer als 4 keer te veel. Omg. dat is niet niks, zuster bellen dus. Ze nam het flesje mee, de zuster en ging met de dokter overleggen. de dag dosis zou worden overgeslagen, en het as gelukkig niet gevaarlijk. wat een domme fout!! het had dus wel veel erger kunnen aflopen. anyway. he was de avond ervoor en het enige dat kon gebeuren is suffigheid. Wel heel erg dom hoor. Mama was te veel op mij gefocust om boos te worden op zo'n domme fout, en wat heb je eraan? ik kreeg voeding en dus geen ochtend depakine. er was geraat over zaterdag naar huis maar dat ging dus niet door. om de paar uur werd ik ge tempt, en kreeg ik paracetamol, het wondermiddel. want als ze niks kunnen vinden heb je virus weet je en moet je paracetamol.............Ik was erg erg bleek. lusteloos ook wel. De voeding werd verder opgebouwd, en dat leek wel goed te gaan totdat ik om 8:15 savonds , een kwartiertje na de voeding alles weer uitkotste. De avondzuster die langer is als mama tilde mij uit bed, en zette mij op het aanrecht zodat mama er goed bijkon, mama waste mij en de zuster, kben haar naam even kwijt maar heeeel lief is ze maakte snel en grondig mijn bed kraakhelder. al gauw lag ik er weer in met mama. ik voelde me wel iets beter na die spuugbui. De zuster ging de dokter nog even bellen of het mischien nodig was om mij misselijkheidremmer te geven, maar de dokter wilde daar liever nog eeven mee wachten en gewoon de voeding halveren en dan een uurtje later nog een halve voeding. Dat ging goed en ik heb het binnen gehouden. HOERA

02 maart 2007

ziek zwak en misselijk


De honderd voeding ging goed. mijn temp ging op 38.4 graden en ik kreeg nog paracetamol. elke keer als mama uit bed ging moest ik erg huilen. gelukkig gebeurde dat niet al te vaak. tweede voeding van 200 heb ik flink overgegeven. de zaal arts heet ook nog naar mij gekeken. mijn koorts ging niet weg. ik werd gelukkig verlost van de spalk die mijnarm gevangen hield. dit maakte me wel weer blij. ik kon mijn hand weer gebruiken. beter. hoewel ik al best snel aan die hinderlijke spalk gewend was en mijn mond gebruikte ipv mijn hand. hé. mijn neussonde is echt weg.............mama zei knippen en plakken toen de zuster het verband bij mijn peg kwam verversen en ik moest huilen en deed mijn hand voor mij gezicht. NIET MIJN NEUS!! ik voelde me erg slecht en de koorts liep op tot 39,6. heb niet gespeeld , maar gewoon heledag op mama's schoot gelegen. lekker veilig en gezellig dicht bij mama. Er werden rontgefotoos van mijn buik gemaakt en ook werd er bloedgeprikt. Op de fotoos was te zien dat mijn darmen vol waren en de dokter dacht dat het wel eens mogelijk zou kunnen zijn dat ik daarom misselijk was. de voeding kon niet verder dus moest ie maar terug. mijn bloed resultaat was goed, een beetje zoals dat hoort naar een operatie, een waarde 30 is dan normaal. maar het mag niet stijgen. Ik kreeg een akelig middeltje voor mijn buik en heb de weg vrij gemaakt voor de voeding. ik had daardoor wel flink buikpijn hoor!De zuster gaf mij savonds ook mijn depakine(epileptie medicijn) Mama heeft ook savonds weer bij mij in bed geslapen.vind ik erg gezellig. en ik kruip dan ook dicht tegen mama aan. We slapen niet echt goed want de voedingen enzo gaan snachts ook door. net als het temperaturen. Dagen en nachten gaan in elkaar over in het ziekenhuis en je raakt de tel kwijt.

01 maart 2007

de operatie


Smorgens kreeg ik zalf op mijn handen, verdovingszalf. voor de narcose. ook kreeg ik een middeltje om te kalmeren, zodat ik niet zo bang zou zijn. Het was nogal een paardemiddel en ik kon niet meer op mijn benen staan. ik ging veilig in de kast zien. Om 8:50 was ik al aan de beurt. glukkig vroeg dus. want het was voor mama erg erg om mij zo wazig te zien. Naar de operatie kamer. ik kreeg een lockje (een soort infuus) in mijn hand. en daar spoten ze een narcose middel in. mama mocht erbij blijven tot ik sliep.
Mama heeft even buiten gezeten en veel gerookt terwijl ze bezig waren om een peg te plaatsen en een kijk oepratie te doen. Ook zijn er diverse biopten genomen, van mijn slokdarm en dunne darm. om te zien of daar iets te zien is waarn\door ik niet wil drinken.
Na een uur werd mama uit de kamer geroepen,waar ze zat te wachten en mocht ze naar de recovery.papa was ook net binnen.
In de recovery za mama een bedje met veel slangen in ale maten en ze dacht inzichzelf alsjeblieft niet zoveel slangen bij mijn boef. maar dus toh zoveel slangen in alle soorten en maten voor mij.maar ik lag diep te slapen. en heb daar niet veel van gemerkt want er gingen er een paar weg vlak voor ik wakker werd. mijn buik deed zeer , dat vondt ik niet zo erg. ook had ik een zere keel. maar wat ik heel erg vondt is dat mijn arm gespalkt was. helemaal niet leuk en ik begon er flink aan te trekken en kreeg het verband los. waarop de geroepen zuster het opniew stevig vastplakt. niet leuk.
Ik mocht weer terug aar mijn kamer
ik kreeg paracetamol.
mijn neus sonde was weg zaols de gastroman aan mama beloofd had. ik had in mijn hand nog een slangetje waardoor in vloeistof kreeg. ze wilde mijn bloeddruk meten. eh nee dankje. vind ik niet leuk. dat is dus niet gelukt. niet deze keer en ook niet de volgende keren dat zoon witte jas het probeerde. na drie uur kreeg ik een beetje voeding in de peg. Voeding zou worden opgeboouwd via een schema. om de drie uur een beetje en de volgende dag zo ik beginnen met eerst honderd en dan 200 cl
ik kon de voeding goed verdragen zo net na de operatie. ook mijn medicijnen kreeg ik door de peg.ik was nog suffig en niet blij uiteraard.
ik heb nog wat geslapen. De gastro man kwam ook nog met mama de operatie bespreken. het was allemaal goed gegaan zei hj en het zag er vanbinne ook goed uit. over twee tot drie weken uitslag van de biopten.
mama was bij mij in bed gekropen. dat mocht van de zuster. en zo voelde ik me veilig en redelijk beschermd tegen al die witte jassen.

28 februari 2007

VroegOp

Erg vroeg op vandaag. Mama was om 06:15 al in de doesj. Normaal is ze echt wel wat later hoor!!
Anyway we moesten vroeg op pad. Eerst langs de apo die om 08:00 al open zou zijn want mama was dinsdag vergeten mijn medicij te halen en ze wilde zeker weten dat ze genoeg had, want we wisten niet hoe lang we in het ziekenhuis zouden bllijven. De apo vondt he ook vroeg enhad de binnegekomen dozen nog niet uitgepakt waardoor we een dikke 10 minuten stonden te kijken hoe de dames 5 flinke boxen moesten doorspitten om het gewenste spulletje te vinden.Einelijk gevonden,, nu naar de trein. Daar kwam papa ook net aanlopen.
in de trein vindt ik het altijd erg leuk om naar de deiren te kijken . open e dicht. Mooi!!
in rotterdam keken we eerst nog naar hoe onze trein wegreed, op mijn verzoek.
Twee straten voor het ziekenhuis moest ik huilen. Ik herkende de weg. Nee ik wil niet!!
In het ziekenhuis moesten we ons melden bij opname. Dat deden we dus. even wachten op het bankje zei de dame in het opname kamertje.Ze belde een gastvrouw die ons dan naar onze kamer zou brengen. toen ging e aan de wandel en deed haar kamertje op slot. na enige tijd kwam de gastvrouw die ons verdr zou helpen, maar dat kon dus niet want de deur was op slot en ze kon niet tbj de papieren. handig. na een lange koffiepauze liep ze door de gang en de gastvrouwsleurde haar naar het kamertje. we werden naar de tweede verdieping gebracht. De gastvrouw had nog ge[robeerd me te troosten met een knuffeldier, maar ik ben dus niet te paaien en huilde gewoon door. Op de tweede aangekomen kregen we te horen dat het verandert was en dat we naar een andere afeling , ook op de tweede verdieping moesten. waarom weten we nog steeds niet maar ok. 2 noord. daar waren we dan, maar er was nog geen kamer voor ons. we moesten twee uur in de ouderkamer zitten. Daar stond koffie voor de ouders. Ik moest steeds opniewu huilen als er een ouder koffie kwam halen. Ze komen niet voor jou zei mama dan maar dat hielp niet ik was gewoon bangig. Er kwam ook een arts in opleiding een intake doen, hebtie medicijnen? broertjes zusjes? Mijn zus was ook nog ff komen buurten. Twee uur later dus mochten we naar een eigen kamer. niet op zaal. Daar kwam nog een echte dokter weer een intake doen met dezelfde vragen?!!? Ook moest er een foto worden gemaakt en bloed worden gepritk. dat was niet leuk. Weer terug nar mijn kamer.Daar heb ik nog even gespeeld en zo. de gastro meneer kwam ook nog een en ander uitleggen. En ook de slaapdokter kwam zijn verhaal doen. Mama had vrteld dat ik vorige keer rottig uit de narcose was gekomen. Dit had ze ook al tegen de leerling dokter en de echte dok gezegd.
Ook kwamen de dagverpleging en later de avondzuster zich voorstellen allemaal erg beangstigend voor mij. Ik snapte het niet al die vreemde witte jassen!!