21 mei 2009

bij

vanmiddag heb ik lekker in de tuin gespeeld. er vloog een bij. ik weet dat je daar voor moet uitkijken. au zei ik. BIJ zei mama.
ik spelde B I J . wat heel bijzonder is want ik heb geen picto van een bij en ik heb ook nergens thuis het woord bij geschreven staan.
ik kan ijs zeggen en ik kan ijs spellen. maar het woord bij is nieuw.
en ik heb het zo uit mijn hoofd gespeld. en toen mama vroeg of ik het kon opschrijven met een krijtje deed ik dat. b i j .
de dames en heren deskundigen zeggen dat ik woordbeeldherkenning kan. dat ik woorden die ik vaak zie kan onthouden , zoals pickwick en philips en banaan en ijs. ijs zie je overal. en ik heb banaan ook op een picto. mama is het daar niet mee eens. zei vindt dat ik de woorden wel kan lezen als aparte letters. als dingen die zijn opgebouwd uit letters. hun vinden dat ik de woorden zie als een geheel. als een symbool.(letters zijn toch symbolen?)
maar als ik nu het woord bij zonder het gezien heb , alleen gehoord. toch kan spellen en kan schrijven.......dan heb ik toch nu bewezen dat ik meer kan als woordbeeld herkenning?

mini mundi

woensdag had ik een dagje vrij. ik hoefde van mama niet naar school. we gingen met de fiets naar mini mundi. ik ben een grote fan van miniatuur walcheren en snapte het niet helemaal. toen we eerst nog even naar de bank moesten moest ik erg huilen. zo erg dat een duitse dame erg medelijden met me kreeg en tegen me begon te praten. ik kan geen duits. ;P uiteindelijk gingen we naar mini mundi. ik was blij verast. het leek nog een klein beetje op miniatuur walcheren en ik herkende de huisjes en wat andere dingen. het treintje was er niet meer. er was een nieuwe, een hele mooie. de ns trein reed niet maar er was wel een hele mooie auto die rondjes reed en ik was helemaal tevreden. ik heb er heerlijk rondgelopen. en ben ook in de trein geweest. de achtbaan (adhdtrein) vond ik wel erg spannend. ik heb een paar rondjes gekeken en wilde er toen ook in. mama vond dat niet helemaal verstandig maar we hebben het toch gedaan nadat ze vroeg of de man kon stoppen als ik van streek raakte. eenmaal in de adhdtrein moest ik erg lachen. ik vond het prachtig. ik ben er heel veel keer ingeweest. de man die hem bediende was ook erg vriendelijk en hielp me met in en uit stappen. ook ben ik in de boot geweest maar dat vond ik minder leuk. ik wilde terug naar de adhd trein. veel spannender. ik heb ook de wielen geteld van de nieuwe trein en ben daarvoor op de grond gaan liggen. dit heb ik regelmatig gedaan. zo even op de grond liggen om alles beter te bekijken. het was ook allemaal zo mooi. ik heb de huisjes bekeken en herkende mijn favoriete huisjes zals de boerderij met de koeien die loeien. de ophaal brug was weg. dat was ook een van mijn favorieten. ik heb bijna 5 uur in het park rondgestruind en had rode wangen van de zon. als toetje zijn we nog visjes wezen eten bij de mac.
wel grappig is dat mensen mij herkenden van vorig jaar.



19 mei 2009

GOES





maandag ben ik gewoon naar school geweest.
dinsdag niet want ik moest naar goes voor de uitslag van de 24-uurs meting. met de bus en met de trein. ik heb het heel knap gedaan. ik ben zelf in de bus gestapt. de wandelwagen was wel mee maar ik heb er de hele dag niet in gezeten. ook niet toen we op het station waren. we hadden een trein gemist. ik stond al met mama op het perron. maar papa stond nog met de wagen en de lift te hannessen. en dus reed de trein weg. ik heb heel netjes een half uur gewacht op de volgende trein. toen de trein kwam tilde mama mij erin want het instappen vind ik nog wat vreemd met dat gat tussen het perron en de trein. maar eenmaal in de trein heb ik zelf een plekje gezocht en zijn we gaan zitten. in goes tilde mama me uit de trein en gingen we met de bus naar het ziekenhuis. dat was een heel kort ritje want de bus nam binnendoorweggetjes. we hebben het eerder lopend gedaan en dat was al gauw drie kwartier. en geen binnendoorweggetje, want zo erg bekend zijn we ook niet in goes en omstreken. gelukkig kwamen we dankzij de bus en het binnendoorweggetje toch nog op tijd in goes. ik moest een minuut of tien wachten en we waren aan de beurt. die tien minuten wachten waren al lang genoeg om mij helemaal van streek te maken en ik heb ook flink gegild ik was helemaal niet aanspreekbaar en erg bang. ook bleef ik om een bed vragen. de uitslag van de meting was dat mijn epileptische aktiviteit snachts van 60 procent naar 0,1 procent is gegaan en dat is een enorm verschil! de dokter bood mama herhaaldelijk aan dat er een medicijn voorgeschreven kan worden dat mij rustig zou kunnen maken. en dan niet even voor een ziekenhuisbezoek maar een medicijn voor altijd. mama heeft vriendelijk bedankt. want zo als ik in het ziekenhuis ben zo ben ik normaal gesproken niet. ik ben doorgaans redelijk rustig met hier en daar een uitspatting. net als ieder ander. mama vertelde dee dok ook hoe knap ik met de bus en trein kan gaan en de dok was best verast omdat hij dus een heel ander kind ziet. de dok zie dat als mama van gedachten verandert ze kan bellen. het medicijn helpt niet met slapen maar houdt mij gedurende de dag rustig en kalm. mama vindt dat niet nodig en als ze een kamerplant wil gaat ze wel naar het tuincentrum!!!! het is wel een heel groot verschil hoor mijn gedrag in het ziekenhuis en mijn gedrag opp school.....
ik kreeg een gele knuffeleend van de dok. hij heet frankie zei de dok. en dat is handig om te weten. dan kan ik hem roepen als hij weg is. ;P
anyway we waren klaar in het ziekenhuis. gingen met de bus naar het station. lllldaar hebben we nog lekker friet en vis gegeten in het hotel bij het station. ik heb heel netjes aan tafel gewacht tot mijn eten gebracht werd en heb goed gegeten. we gingen weer met de trein naar huis. en liepen van het station naar huis. nog even een kleine stop bij de aphotheek waar ik even heb laten horen dat ik erg moe was van alles wat we deden vandaag. heel hard!!