12 augustus 2009

schrijven







ik kan steeds beter schrijven. en ook woorden die ik ergens zomaar zie ontoud ik en schrijf ze op. zo schreef mama slagroom. en lekker. want ik had een bus slagroom gekregen omdat ik wel een extraatje verdiende vond ze. en ik schreef taart. zomaar . ik had nog niet eerder taart geschreven.
mama tekende een poes en vroeg mij ook iets te doen en gaf de pen. kan jij dat ook? ze bedoelde dat ik het woord poes zou schrijven want dat kan ik. ik tekende een poes en schreef het woord erbij.
ik heb vandaag ook een spin getekend. en een auto. mama hoopt dat ik straks dit kan gebruiken em te vertellen wat ik wil. we wachten namelijk nog steeds op die spraakcomputer, al menig maal gebeld. vakantie tijd heet dat. dan duurt alles langer. fijn zo. tegen de tijd dat het apparaat komt kan ik alles al tekeken en schrijven....dan hoeft het niet meer!
ik heb me ook verkleed als de dikke controleur van thomas de trein. ik vermaak me best hoor zo binnen.

11 augustus 2009

dolijntjes









mama dacht dat het leuk zo zijn om een dagje uit te gaan. naar brugge. eerst met de bus, de boot en weer met de bus naar het boudewijn park. in brugge dus. naar dolfijnen kijken en in de adhd trein ( achtbaan) ik was goed voorbereid. mama had een pictostripverhaal gemaakt.en ik wist wat er zou gebeuren. maar toen we bij de boot kwamen was ik erg bang. heel erg bang. ik dufde niet door de klapdeuren. je moet er een voor een doorheen. en ik wilde alleen maar weg. ik ben toch heel moedig op de boot gegaan en moest daar heel erg huilen. ik vond het erg erg eng. mama probeerde me uit te leggen dat de boot net zo iets was als de trein. maar dan op het water. het hielp niet echt. ik was echt erg bang. we kwamen in breskens en moesten daar bijna 45 minuten op een bus wachten. ik was niet echt vrolijk te krijgen. maar na een poosje rondlopen en de schrik van de boot iets minder was had ik het toch redelijk naar mijn zin op het parkeer terein waar mama de nummerborden voorlas en uit haar hoofd thomas de trein boeken opzegde. dat leidde me wel af. de bus kwam uiteindelijk en het was een rit van wel een uur en meer. ik werd er wat moe-ig van. na overstappen in brugge op de bus naar het park was het nog maar een klein stukje. het prk zag er mooi uit en er stond een treintje. er was een dolfijnen show die net op het punt stond te beginnen toen wij eraan kwamen. mooi dacht mama. we gingen naar binnen en mama had aan de bewakers een plaatsje voor mij gevraagd wat rustiger was zodat ik niet tussen al dat geroezemoes en zo van de mensen moest zitten. op dat plekje was ook een lift. die vond ik erg erg mooi. ik was helemaal verloren in de knopjes. en had geen oog voor de dolfijnen bijna. de show ging beginnen. de mensen gingen klappen en zingen. de dolfijnen sprongen in afwachting van de vis die ze zouden krijgen voor hun kunstjes. nog voor dat de show echt begon wilde ik weg. ik wilde niet kijken. de lift had in al het lawaai ook zijn charmes verloren.mama en papa namen mij mee het pretpark in. ik heb daar een dik anderhalf uur rondgelopen totdat ik weer helemaal bij was gekomen. het rondwandelen in het park vindt ik ook wel leuk. er was veel te zien. pas na dat anderhalf uur wilde ik ergens in. de adhd trein. papa had filmpjes gemaakt. ook ben ik in andere dingen geweest , met wielen. ik heb een struisvogel gezien en geiten. toen het tijd was om te gaan wilde ik liever blijven. maar het was allemaal wel vermoeiend geweest, en de terugreis zou ook vermoeiend worden. weer met de boot enzo. ik moest eer huilen op de boot. nu echter werd ik wel stil toen we binnen gingen zitten en ik heb zelfs voor het raam gestaan en naar buiten gekeken. na de boot gingne we met de trein terug. dat vondt ik het leukste. het station in vlissingen. mama heeft gezegd dat we in deze vakantie ook nog een dagje naar het station gaan om treinen te kijken. dat vind ik nou leuk. lekker relaxed op het station rondhangen kijken naar treinen die binnen komen en vertrekken.
zondag ben ik naar de kermis geweest. en heb gevraagd of ik in het spookhuis mocht , niet wetende wat het is maar de karretjes zien er zo leuk uit. er tegenover was ook iets met autotjes en ik ben daar in geweest . ik vondt het erg leuk. omdat ik een beetje gevaarlijk aan de wielen ging voelen terwijl ik rondreed bewaarde mama het 4de kaartje voor een volgende keer. maar elke keer als ze nu thuis vraagt zullen we naar de kermis gaan want je hebt nog een kaartje zeg ik ssssssssssssh. wat dus een dikke nee is. ik blijf nog steeds liever gewoon thuis.