23 februari 2007

McD


Omdat ik mama steeds de trin picto geef ziijn we vandaag naar het station geweest. Naar de trein kijken.voor het station vroeg mama mij of ik naar de trein wilde kijken, ik gaf een kusje dat beteknt jaaaaaaaa. helaas kwam er pas een over een half uur. Daar had ik geen geduld voor en gaf mama een duwtje richting de achterkant van mijn wagen, wat zoaveel betekend als kunnen we verder gaan. en dat deden we ook. We gingen naar McD. daar heb ik geweldig goed mijn kip nuggets en frietjes en ook nog een ijsje gegeten! goed he!!

22 februari 2007

Tamara

fragmenten uit het verslag van tamara, mijn pgb-meisje.

Tekenen

Sinds een tijdje zijn we weer druk aan het tekenen gegaan. Eerst deed Kai dat niet zo heel graag, dus daarom heeft zijn moeder een andere methode bedacht. We zijn met potloden logo’s op het papier gaan zetten, want daar heeft hij altijd bijzondere aandacht voor. Bijvoorbeeld KPN, ABN۰AMRO, pickwick, campina, jumbo, de M van Mac Donalds, enz. We gaan netjes aan het kleine tafeltje zitten, en ja hoor, het werkt super goed. Gelijk is hij heel erg onder de indruk van de logo’s. Eerst deed ik het voor, en later gingen we ze samen tekenen. Hij houdt het potlood vast en ik leg mijn hand over de zijne. Dan tekenen we dus samen de logo’s. En als er dan nog een letter bij moet, omdat ik nog niet klaar ben, wijst hij met zijn vinger naar de open plek. Prachtig!

Picto’s

Sinds een tijdje werk ik met Kai met picto’s, wat zijn moeder ook al een tijdje deed. Dat doen we niet omdat hij ons niet snapt, maar zodat hij een manier krijgt om met ons te communiceren. Ik vind het een goed plan. Als we nu gaan tekenen, laat ik hem eerst de picto’s zien met het potlood erop. Of als we eens lekker met het speelgoed gaan spelen, laat ik hem twee picto’s zien, bijvoorbeeld van de auto’tjes en van een trein. Dan mag hij kiezen waar hij mee wil spelen en dan gaan we dat ook echt doen. Zo leert hij te communiceren met de picto’s en leert hij om te kiezen.


Een goed humeur

Altijd als ik naar Kai toe ga, is hij heel vrolijk. Of er moet echt wat aan de hand zijn, zoals ziekte of erge moeheid. Pas ging ik weer naar hem toe en zijn moeder zag me aankomen. Ze liet snel aan Kai zien dat ik kwam, zodat hij wist wie er aan de deur stond. En nadat ik gebeld had (dat moet natuurlijk altijd, dat hoort er gewoon bij), kwam hij lachend naar de deur. Dat vond ik echt leuk. Hij had er blijkbaar zin in!


Ik vindt het altijd erg leuk als tamara met mij komt spelen. en wat ik ook leuk vind is dat ze altijd toetert met haar auto!!


21 februari 2007

ziekenhuis

Wegen en meten, en mijn eigenwijze mama wou ook nog even met doktor heleboel overleggen. We hadden geen afspraak, maar dokter heleboel maakte ondaks de drukte in de wachtkamer tijd voor ons vrij. want het is natturlijk niet niks als ik na twee maanden geheel onthouding een boterham naar binnen prop. De bacteriele infectie wordt nader bekeken. daarvoor is bloed geprikt. ook keek de dok naar mijn oren, er zat nog vocht achter maar het was niet rood, dus dat viel half mee. Ze wolde ook in mijn keel kijken, dat vond ik niet echt een prettig idee en heb dat ook duidelijk gemaakt door een paar stokjes kapot te bijten. uiteindelijk toch maar even half toegegeven. de dok keek heel snel. en vondt dat het er rustig uitzag. Dinsdag moet mama de dok bellen voor overleg over wat er nu verstandig is om te doen in rotterdam. mevrouw de gravin, mijn dietiste was ook nog even komen kijken en zij gaat ook rotterdam belllen dat ze mijn voedsel niet moeten veranderen, het kost mij nogal wat tijd om aan nieuwe voeding te wennen. De bloedprikdame deed me erg pijn want ze kon geen ader vinden. Gek hoor in rooterdam konden ze dat wel, met wat meer geduld weliswaar, maar minder gevroet in mijn arm met een naaldje.

20 februari 2007

boterhammetje






Vanmorgen gezellig met nicolet op stap geweest, nadat ik het behang van de muur in de gang heb getrokken. Mama had gebehangt toen ik sliep en toen ik smorgens wakker werd was de gang beneden dus niet zoals ie was, en dat vond ik dus niet kunnen. Weg ermee!! Bij de boodschappen heb ik een mooi doosje thee gekocht. vondt ik beter als de reep chocola die mama me probeerde aan te smeren.
's Middags is sanneke geweest, en ik ben bij haar op schoot gekropen. Ze had allemaal mooie
plaatjes meegenomen en we hebben ook een puzzle gemaakt.
's Avonds heb ik mama hevig verrast. Ze ging eten maken en ook een boterhammetje voor mij zodat ik kan kiezen wat ik wil eten. Altijd komt het eropneer dat ze boterhammetjes smeert en visstickjes en kipnuggets en hamburgertjes bakt voor de prullebak want ik eet niet. Maar de grote verrassing was dus dat ik nog voordat mama iets op mijn boterhammetje kon smeren ik de boterham wegsnaaide en hem opat. Goed he!! een hele boterham. Mensen die mij kennen weten wel dat dit een hele prestatie is
voor mij. vn dokter popey kreeg ik dus zitromax ofzo tegen bacteriele infectie, zou dat er mee te maken hebben? Had ik al die tijd een bacteriele infectie door mijn keel sluimeren. Kon ik daarom niet mijn eten doorslikken en spuugde ik het meeste weer uit nadat ik erop gekauwd had? Mama denkt dat dat best wel eens zou kunnen. Ze is er nog steeds niet van overtuigd dat ik vanuit mijn autistisch gedrag niet wil eten. Ze denkt wel dat het mogelijk is , maar overtuigd is ze dus niet, en nu lijkt het er wel op dat er lichamelijke oorzaken meespelen.
Ik voel me trouwens over het algemeen een stuk beter. Ik spring en ren door het huis en maak veel vrolijke geluiden. Ik lijkt weer wat meer op wat ik was voordat ik ziek werd in september vorig jaar. Veelbelovend vind mama.

18 februari 2007

ziek


KLIK HIER OM EEN FILMPJE TE ZIEN

Ik ben dus echt ziek geweest, niet zomaar een beetje.
vrijdagmiddag is dokter popey langs geweest
(namen zijn aangepast ivm privacy).
en natuurlijk was ik een beetje bang voor die voor mij vreemde man die zo ineens in de woonkamer stond. En ik kwam dus van de bank af en wilde op mijn eigenwijze koekie manier niet meewerken en protesteerde hevig. Waardoor dokter popey dacht dat het wel meeviel. Mama wist al dat dit zou gebeuren en had dus met haar camera een klein filmpje gemaakt omdat door mijn autisme dokters mij vaak verkeerd inschatten. ik ben dan wel erg ziek, lig de hele dag op de bank, huil kklagelijk. heb totaal geen interesse voor mijn omgeving. laat mamas knoopjes en ritsen voor wat ze zijn. wil niks, niet spelen en geen tv kijken. Maar als er dan zo;'n vreemde kerel ineens in de kamer staat en in mijn oren wil kijken dan raap ik al mijn energie bij elkaar en protesteer. dokter popey zei dat het waarschijnlijk we mee zou vallen omdat ik daar de kracht nog voor had. maar mama kan ook protesteren en zie dat ik helemaal mezelf niet was en heel suf op de bank lag de hele dag en dat ze daarom ook juist de doktor had laten komen. Moet ik ergens speciaal opletten vroeg mama. nou zei dokter popey, niet de koorts is het belangrijkste maar gedragsverandering. oh zei mama hij heeft dat ook ligt hele dag ongeintereseerd, suffig op de bank. Dat doet hij nooit. lijkt mij wel verandering.daarom heb ik u ook gebeld, hij
is nooit zo! wat dan zegt dokter popey, wilt u dat ik hem op laat nemen in het ziekenhuis,.......hallo wie is er nu dokter? na twijfelen schreef de dok een medicijntje voor tegen bacterieele infectie omdat er wat vocht achter mijn trommelvliesjes zat en mijn giecheltje niet naar bloemetjes rook, en dat kon wel eens duiden op een mond/keel ect infectie. hij belde heel vriendeljk dde apo die het gewenste medicijntje keurig kwam bezorgen. en zie de volgende ochtend had ik alweer praatjes. Echt mener en mevrouwen doktoren, als mijn mama belt belt ze niet zomaar, zij weet heel goed wat mijn normale grdrag is en wanneer ik ziek ben. ze belt echt niet voor een verstopte neus of een gasbel die niet lekker gaat. op photobucket kun je een filmpje zien dat mama voor de doktor gemaakt had , omdat het bij elke nieuwe doktor eigenlijk wel zo gaat. hij klappert met deuren mevrouwtje het valt wel mee. hij ligt in de gang en doet niks meer? maar mevrouwtje uw zoon is eigenlijk gewoon hardstikke gek en autistisch, dit is gedrag, hij is niet ziek. laat mama nou elke keer eens even gelijk gehad te hebben en was ik wel al die keren echt ziek. Vandaar ook dat ze een filmpje maakte , zo van kijk maar het is wel echt waar, het is juist zij autisme die jullie doktoren op het verkeerde been zet. Mama ziet mij 24 uur per dag 7 dagen per week en zo. Dus wie kan mijn gedrag nu beter inschatten? een doktor die even komt kijken of mijn mama. Wel moeten mama en ik eerlijk toegeven dat de doktors die mij vaker gezien hebben zoals mijn vaste husarts engelbert en dokter heleboel in het zieknhuis , wel weten hoe ik in mekaar steek, maar zij kennen mij dan ook al wat langer en weten ook dat mama goed observeren kan en dat soort dingen. die maken nu deze fout niet meer. Gelukkig!
Maar ook goed nieuws hoor! de keuken muur wordt steeds meer comunicatie wall. en ik kan het supergoed. Zo zei de logopediste dat we maar de pcto's weer op de start manier moesten doen, in mijn hand en dan mijn hand geleiden naar mama's hand de picto aanpakken prijzen en het gevraagde voorwerp geven. Maar he joh ik ben slimmer dan dat. Mama had ook een snoeppapiertje in een zakje gedaan , ook als picto aan de muur geplaatst. en ik heb die nu al 4 keer in twee dagen zelf gepakt en aan mama gegeven!! ook toen mama in de woonkamer was. Mama werdt helemaal lyrisch. grappig hoor!! Maar ik kan het dus. Ook deed ik dit met een picto van mijn tractor 2 keer. In totaal dus al 6 keer de comunnicatie muur gebruikt in 2 daagjes. bTW de snoepjes heb ik maar 1 keer gegeten, ik vindt het ook erg leuk om het papiertje open te maken. Dat kan ik ook al zelf.

Wat ik ook vandaag heb gedaan is LEGO. Ik had mensen horen zeggen, dat het te moelijk voor mij is. Ehyeah right. Niet dus. Ik ben ok een beetje pipi ;P
mijn grote broer kwam vandaag ook langs, hij heeft een grote rugzak, die heb ik aan gedaan.