01 november 2009

een weekje vakantie

het is herfstvakantie en ik ben lekker thuis. mama heeft nog met arduin gebeld en we zijn overeengekomen dat ik in de klas blijf en als het zo mocht zijn dat er veel juffies ziek zijnen ik niet in de klas kan dat mama dan gebeld word zodat ze mij kan komen ophalen en ik niet in de groep hoef , want ik vind het daar echt niet leuk.
ik heb nog eieren gebakken in de vakantie, in de oven. dat stinkt joh! en ze klappen ook nog uit elkaar! boem weer een ei-exposie. de oven had een hele tijd niet in de keuken gestaan maar mama wou het nog eens proberen dus had ze hem wel in de keuken gezet. om er ovenfrietjes mee te maken. want ik eet nu wel regelmatig ovenfrietjes. al heel snel had ik in de gaten hoe de oven werkt , dus voor mijn veiligheid had mama de stekker er elke keer uitgehaald. maar ik ben ook niet helemaal gek en had dat al heel snel in de gaten. ik klim dan gewoon op het gasfornuis en doe de stekker erin. eieren erin. klik klik en boem. ei-exposie. mama had de stekker in de keukenla gedaan in de hopp dat dat de boel zou vertragen en ik het op zou geven. right mam, in de keuken la. duat werkte dus ook niet. ei erin klik klik BOEM. een pakje vleeswaren, klik klik warme salami. patat erbij. klik klik. de volgende dag was de oven weg. ik heb og een tijdje gezocht maar ik kan hem niet meer vinden. jammer. ik vond die eieren boem wel erg leuk.
nu heb ik de dvd speler ontdekt en speel daar mee. dat mag en is een stuk minder gevaarlijk.
elke dag bij het eten maken gil ik erg hard. waarom weten we nog niet. ik wordt er gewoon erg boos van als mama aandacht heeft voor het gasfornuis en de hete pannen waar ik niet aan mag komen. het is neit omdat ik niet wil eten want als het klaar is eet ik lekker ovenfrietjes die mama in de wok maakt omdat de oven kwijt is...waar zou ie nu toch zijn???
het is erg raar dna is ie er en dan is ie weg. maar anyway ik wordt heeeeeeeeeeeel boos van koken. ik mag helpen met snijden en in de pan roeren en met de borden enzo maa r ik ga liever kabaal maken en gillen tot het eten klaar is. het wordt nu iets minder zegt mama. ik gil minder hard en gooi wat minder met de stoelen. de slagroom spuit ik nu even niet op de grond meer. he lijkt iets rustiger. nu dan ...maar ik weet nog niet wat ik morgen ga doen.
in de vakantie wil ik niet naar buiten. nog steeds niet in de zomer vakantie was dat ook zo. we zijn even bij de appie geweest, we moeten tenslotte ook eten,. en een keer naar de stad omdat het zulk mooi wandelweer was en mama een beetje gek werd van het binnen zitten. ik moest erg huilen en was erg overstuur. ik zag heel bleek met rode ogen en een rode neus. ik liep netjes naast mama, wat ik heel goed doe en zelf ook het liefste doe en gaf mama een hand. ik liep wat naar benenden te kijkne en moest vechten tegen mijn tranen. ik zag er echt niet gelukkig uit. mama had het erg met mij te doen maar ze wil mij laten zien/teletubbies dvd beloofd en daar gingen we naar op zoek. intertoys had er geen dus ik vondt het ok dat we naar de blokker gingnen. ook geen naar mijn smaak . in de lange viele werd mijn wandeling beloond met een nieuwe thomas de trein dvd. het werd me even te veel in de winkel en ik vroeg of mama me wilde optillen. ik moest ineens erg huilen toen mama mij optilde was dat over. we gingne naar huis. we liepen bijna over de markt en ik kreeg het weer erg moelijk. mama tilde me op omdat ik het vroeg en zette me naast de abn weer op de grond . ik ben zwaar zegt ze. ik ben verder zelf gelopen. toen mama richting koepoort laan wilde weigerde ik verder te lopen want dat is niet de gebruikelijke route. we lopen altijd langs de kaai. dat deden we nu dan dus ook maar en ik kreeg nog een ijsej op de dam. de gebruikelijke nummerborden lezen doe ik ook al een tijdje niet meer. ik vind het gewoon niet fijn buiten. mama heeft er heel lang over gedacht waar dat nu door komen kan. het geluid dacht ze. maar ik kan thuis makkelijk de mp3 speler aan hebben die de hele dag het zelfde liedje speelt en daar bij nog een thomas dvd op de tv aan en een thomans dvd op mijn laptop dat kan ik best aan.en dat is toch ook een kakafonie van geluiden. nu denkt ze dat ze het weet, gezien mijn gedrag van de wandeling en de acceptatie van het geluid in huis en een boek dat ze las over sonsorische overload. de mp3 speler is voorspelbaar. zo ook de thomas dvd. ik ken ze allemaal uit mijn hoofd en kan naeen tot twee keer kijken alle scenes op de laptop opzoeken. (wat heel knap is want mama kopieerd de dvd naar de harde schijf waar de computer en allemaal lange namen met nummers aangeeft. uit al deze nummers kan ik bepaalde scenes makkelijk vinden. ik heb nu een stuk of 6 dvds van thomas op mijn laptop en ik kan bijallemaal scenes opzoeken door de nummers te lezen. als ze op een andere plaats staan op het buroblad vind ik nog steeds de scenes die ik wil zien. dus ik lees de nummers die een cijfer of 9 zijn) maar dat is allemaal voorspel baar en ik heb er controle over. dat is nu het grote verschil met buiten. buiten is ook geluid en beweging maar alles daar is chaos. onberekenbaar. je weet niet wat er om de hoek is. en je weet niet van te voren dat die auto zijn radio keihard aan heeft en door de bocht scheurt. dat er een hond gaat blaffen als je voorbij een hiuis loopt , dat iemand mobiel afgaat , dat die lachende mensen wel erg hard lachen op het terasje terwijl ze met hun lepeltjes in hun koffie roeren. dat de stratemakers een paarstraten verder flink herrie maken. dat die vrachtwagen achteruit gaat r ijden en dan zo akelig piept. dat die jongen een bekende ziet en plost hard gaat fluiten. dat die auto hard op zijn remmen moet staan en daardoor ook veel lawaai maakt. dat de alarm in de kruidvat afgaat, dat de schuifdeuren verschillende geluiden maken, dat er een kind om zijn mama roept. moet je voor de lol eens doen butien rondkijken en luisteren en dan bedoel ik echt luisteren. er is zo veel geluid buiten en zoveel beweging en het is allemaal bijna niet te voorspellen. mama denkt dat dat het is. dat het te veel alles is. mama had nog een uitje gepland naar het arsenaal en ook het arsenaal gebeld voor een rustige dag. maar omdat ik zo hevig niet naar buiten wil hebben we het niet gedaan. mama wil proberen buiten meer voorspel baar te maken. met dit gaan we doen strips zodat ik misschien er beter mee om kan gaan en dat ik dan naar buiten gaan toch wel weer leuk ga vinden. dit is allemaal pas sinds dit jaar. vorig jaar vond ik het leuk om te gaan wandelen. maar nu zo ineens niet meer.