04 oktober 2008

piraat kai


ik had zomaar voor de lol mamas jas aan. gewoon zin in. mama vondt dat ik net een piraat lijk.

02 oktober 2008

een goed hart





we gingen naar sofia, we waren al zoooooooooo lang niet in een ziekenhuis geweest (grapje) we zouen de uitslag krijgen van de kindercardio. omdat ik steeds een nogal hoge hartslag heb enzo. en mama wou dat graag eens goed nageken hebben. dit was al eerder onderzocht maar er was nooit een uitslag op gevolgd. de resultaten waren regelamatig ergens in een la gegooid en niet meer nagekeken. erg vervelend van alle moeite die we gedaan hebben om de metingen te doen want ik heb een paar keer 24 uur met plakkers en een meetkastje gezeten. 24 uur kan dan best lang zijn hoor. het vertrouwen in de cardio daaro was dus ook nogal op een dieptepunt en mama had al gezegd als we nu geen duidelijk antwoord krijgen dan gaan we voor een second opinion in gent. maar we troffen een hele kundig aandoende en vriendelijk cardioloogmeneer. die de hele metingen historie door keek en heel goed uitlegde over electrische impulsen en hartritme stoornissen. in het kort komt het eropneer dat er in de meetdagen geen aanwijzingen zijn dat ik stoornissen heb. dit , zei de cardioman, sluit niet uit dat ik het niet kan hebben of dat het niet kan voorkomen, gezien mij voorgeschiedenis. maar de metingen geven geen reden voor verder onderzoek. mijn hartslag was wel naat 168 gegaan gedurende onderzoek maar de cardio weet dat aan spanning wegens zieknhuis. en mama weet hoe van streek ik kan raken als verplegend personeel met volle handen binnenkomt. dus deze uitleg is acceptabel. ook vertelde de cardio man dat soms de electrische impuls uitblijft maar dan in een mate dat het ook bij ieder ander voorkomt. dat is dus ook geheel normaal. er is ook aan mama verteld wat de tekenen zijn van een hartritme stoorns zodat ze mocht het gebereuren dat het dan herkenbaar is. allemaal heel duidelijk en dus kan voorlopig het boek hartonderzoek gesloten worden. hoera!!!!
ik kreeg in de stad nog een mooie auto die ik bij de appie in rdam door de schuifdeuren heb laten rijden. wel grappig dat mama er op haar knieen naast zat en mee deed!

01 oktober 2008

in het kort

zaterdag werden we gegrepen door de politie................echt waar!! we waren aan het fietsen en bergje op is best zwaar. dus mama was aan het trappen en het ging erg niet snel....er kwam een politiefiets voorbij en die greep dus zo de stang van de bakfiets kar. en trok mama en mij de helling op. even schrikken....maar het hielp wel!!
we zijn ook naar miniatuur geweest en daar was mijn favo ijs helemaal op. ik moest erg huilen en een nader ijsje kon mij niet troosten. want het ging en gaat niet om het ijs maar om het maken ervan. ik heb erg moeten huilen. een rondje op de bakfiets langs de stoplichten maakte me weer blij.
zondag zijjn we bij het station vlissingen treinen wezen kijken. ik heb mijn vis uit sealife daar verloren. dat vondt ik erg grappig en telkens als mama vis zei maakte ik het gebaar VIS.
ik kreeg lekker patat. en heb dat gegeten terwijl ik naar de treinen keek. er was ook een trein die toeterde en een condusteur die zwaaide. ik was toen allang vergeten dat ik door een kleine vechtpartij in station middelburg even erg van slag was.
maandag naar school geweest. ik ben PADkind. dan krijg ik een complimentje van de juf en de klas en mama. ook heb ik een stukje banaan gegeten thuis.
dinsdag ook fijn naar school. en logo. mama was er ook bij.
woensdag ook naar school en smiddags lekker thuis gespeeld. ik heb een poes getekend en heb lekker niet met de bal gegooid.
tijdends een gesprek tussendoor van mama met iemand ving ik op dat ik misschien beter af zou zijn in speciaal onderwijs. want dan zou ik zitten bij kinderen van mijn nivo. hmmm wat is dan mijn nivo? tot nu toe hebben ze nog geen goede test kunnen doen. is gehandicapt dan een nivo? er zijn daar ook veel gradaties in. echt waar. en hoe zit dat dan met de lagere school waar kinderen die naar vwo gaan in de klas zitten met toekomstig vmbo-ers en kinderen die tussendoor stoppen met school. die hebben toch ook allen een ander nivo? moeten die dan ook apart? ik snap het niet. wat is dan mijn nivo? en wat maakt het eigenlijk uit? een directeur van een groot bedrijf heeft een ander "nivo" dan een stratenmaker. maar hoe gaat die directeur naar zijn grote bedrijf als er geen straten zijn? en gingen ze naar dezelfde basisschool? of moesten ze gelijk al in een hokje? of was het genoeg dat ze allebei het stempel gewoon kregen.
ik ben niet gewoon genoeg.. maar het is normaal om anders te zijn. we zijn allemaal verschillend toch! en het een is niet minder dan het ander. en ook niet meer.
zou het niet verschrikkelijk saai zijn als iedereen precies hetzelfde was, hetzelfde eruitzag..hetzelfde dacht..hetzelfde kon... het is toch veel leuker dat we allemaal iets anders kunnen en doen. moet je je eens indenken als we allemaal directeuren waren.....of allemaal stratenmakers.....dan loopt toch alles in de soep?