04 november 2011

lichtterapie

de donkere dagen. ik houd er niet zo van. ik ben in de winter minder actief en alles is op een laag pitje. de ortopedagoog adviseerde lichtterapie. dus gaan we dat proberen. na de phillips wake up light waar je heerlijk rustig mee wakker word hebben we nu via oma en amazon.com een daglicht terapie lamp. en man wat geeft dat ding een licht. in het begin ga ik er wel bij zitten omdat ie maast mijn spelcomputer staat. maar al na een paar dagen ben ik het zat , dat felle licht en ik ga er met mij rug naar toe zitten. ik wil er niet naar kijken.het is een erg fel blauw licht. niet prettig vind ik. en het moet echt op je oog vallen. je hoeft er niet in te kijken maar je oog neemt het op en het heeft iest te maken met de aanmaak vanserotine in je hersens ofzo. voor mij hoeft het niet zo. maar mama blijft proberen. goed hoor. ik blijf me omdraaien. kijken wie het het langste volhoud.

02 november 2011

op de stoep



ik wacht en wacht op henry. wanneer ik uit school kom wil ik niet naar binnen. ik wil buiten op de stoep voor het huis zitten. dan kan ik de bus van de tnt beter zien als hij de straat komt inrijden met henry mijn mooie groene trein. wachten duurt lang, maar ik oefen al een paar dagen en ik kan het erg goed. ik word wel wat ongeduldig als de bus weer niet komt. ik zit zo uren met mama op de stoep te wachten. henry komt van ver. dat duurt lang. mama wacht met mij en dat helpt mij.
maandag wacht ik op de stoep. dinsdag zit ik er ook weer.de tnt bus rijd de straat in en ik spring op. hij brengt een pakje. hoera!!! maar hoera duurt niet lang want er zit een boek in het pakje. geen groene henry. ik blijf wachten misschien heeft de tnt zich vergist en komt hij terug met nog een pakje?? woensdag middag gaan we naar macdonalds. en we fietsen wat rond. dat vind ik leuk. we lezen nummer borden. en roepen automerken. ik vind dat superleuk. als we thuis komen ligt er een briefje in de bus. van de tnt. een pakje. bij de buren! we gaan erom en in het pakje zit HENRY. hoera!!

30 oktober 2011

big strong henry

ik wacht en wacht en wacht en wacht en wacht en wacht.....ik wil eigenlijk het liefst naar buiten blijven kijken. zondag geen post wil ik niet horen en het uitleggen is aan mij niet besteed, daar raak ik alleen maar gefustreerd van.
samen met mama wacht ik op de post. mama wacht even hard als ik. als het tijd is om kip te bakken vind ik dat geen goed plan... wat nu als de post komt en dan....als je kip bakt dan....
mama verteld dat ze best kip kan bakken en de bel kan horen. dat als erkip in de pan zit of op je bord dan kan je nog best de deur open doen voor de post....
dat is een hele geruststelling.
kip en post...het kan dus gewoon.
toch vind ik het wel een lastig idee. kip maken en toch de deur open doen.
ik vraag nog een heleboel keer voordat de kip op mijn bord ligt of het wel kan. ja hoor verzekert mama me het kan.
om het toch maar even te checken loop ik naar de gang en mep een paar keer flink tegen de bel.
ja hoor hij maakt geluid , ook als er kip in de pan zit.
wat is alles toch ingewikkeld......