22 december 2007

knappe kok


als mama gaat koken ga ik helpen. appels schillen, kan ik ook. ik snijd dan de appels keurig middendoor. ook help ik met het snijden van uien en sla. kan ik erg goed. de sla ligt in de koelkast en ik mag hem dan eruit halen. dan is de sla erg koud en ik vind dan leuk om dat te voelen. als alles gesneden is en klaar staat komt het leukste. de pannen gaan op het vuur en het gas mag aan. omdat ik koken en gas en zo erg leuk vind heeft mama de gaskraan achter het fornuis altijd dicht staan en zet ze die pas open als de pannen op het vuur gaan. ze gaat dan met haar hand achter het fornuis en doet daar iets. ik doe ook dat na. dan de vlam erin....de pannen worden warm en dan is het mijn feestje om er water in proberen te gooien. en melk. mekl in een hete koekepan sist verschrikkelijk leuk. ik mocht vandaag ook het blikje zalm openmaken. mama houd de opener vast en ik mag draaien. dan mag ik ook het blikje omkiepen. stiekum gooi ik het laatse uit het blikje in de koekepas....ssssssisssssss. ik heb de grootste lol. mama wil niet dat ik het eten verpest daarom staat er nog een extra pan met het echte eten. dat vindt ik wel ok als ik maar kan helpen met eten maken. even roeren.. eten is klaar. ik pak de borden. mama schept de pannen leeg. ik gooi vandaag mijn bord leeg in de gootsteen . Ik wil niet eten..... weer niet. morgen help ik weer met eten maken....ook heb ik met balonnen gespeeld en zo hoog gegooid dat ze boven op de keukenkastjes lagen, een knappe mama die ze daar afkrijgt!!

20 december 2007

koud


sneeuw. ik kijk wel even maar erinstaan boeit niet en aanraken vind ik ook niet echt interessant. wat wel leuk was is het decoreren van de kerstboom. ik heb mama geholpen. twee jaar geleden had mama de kerstboom op zijn kop aan het plafond gehangen..het is erg koud en ik wil sippies. dus op pad.....en helemaal ingepakt gaan we naar appie kaassippies halen want die vinnik erg lekker. alles is wit buiten, maar het kan me niet boeien aldie sneeuw.
we hebben ook de kerstboom versierd. twee jaar terug hing de kerstboom op zijn kop aan het plafond, dat leek veiliger voor mij en het was ook best een leuk gezicht. maar daar waren de meningen over verdeeld. ik vondt het maar gek en kon er niet van slapen. nu staat de kerstboom op de kast. ik heb wel kerstballen tegen het plafond gegooid. want weet je met ballen moet je gooien...gelukkig hebben we uit veiigheids redenen alle glazen ballen een tijdje terug vervangen voor plastick balletjes....en vond mama het niet erg dat ik ermee gooide.
ik heb een nieuwe vest en nieuwe shirts gekregen.

18 december 2007

update





even updaten anders komt het er niet van, mama kan niet veel on line want ik ben vet verkouden. ik slaap veel enzo, maar savonds wat lichter dan gewoonlijk. waardoor mama niet kan typen dus. anyway we waren naar het ziekenhuis , het begon prachtig. op het station was de lift kapot, waardoor we de trein misten, en heel laat aankwamen in het ziekenhuis. ik voelde de bui al hangen. maar heb me als een grote jongen gedragen. ik was dit keer ook niet bang voor de witjassen, en heb er nog met een paar zusters geflirt. doktors kwamen ook in de kamer kijken en ik ging er bij op de grond zitten , heel rustig heb ik ze ook laten luisteren met dat koude ding. ik vondt niet alles even prachtig maar ja wat wil je het is wel ziekenhuis weet je. er kwamen ook blauwe doktors die over slapen kwamen praten. dat was woensdag.
op donderdag kreeg ik plakkers en zalf op mijn handen, en om 11 uur ies om rustig van te worden. ik werd daar ook echt wel rustig van. sliep ook nog even. rond 12 uur was het uitgewerkt en hadden de doktors tijd voor mij. dat was niet echt zo bedoeld. ik was klaarwakker toen ze me wilden narcozzen en stond rechtop in bed. kapje erop en zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzdat koste wel wat inspanning. niet zo lang erna werd ik wakker met mama naast mijn bed. ik heb haar eens flink gebeten wat de zusters opschrok met een luide aaaaaaaaaaaauuuuuuuuuu van mama. ik was erg boos op de wereld . en dat bleef ook nog even zo. ik mocht al snel van de recovery af naar mijn eigen kamer want ik was erg boos en bang. in mij kamer ging het stukken beter. lekker rustig daar
eind van de dag mocht ik al weer naar huis. tot grote verbazing van mama. ik voelde me ook al weer bijna helemaal fit.
wat wel leuk was in het ziekenhuis was dat clarence seedorf de kamers langs kwam met nog een paar voetballers, maar mij boeide dat neit helemaal. ook was er nog de regenboogboom. dat was wel grappig want ze gingen liedjes voor me zingen.

05 december 2007

zo'n kind hoort toch niet op onze school!!!!


XXXX: voor goed, bijzonder en bijzonder goed onderwijs
Op onze school staat het kind centraal in een veilige en uitnodigende leeromgeving.
De bouwstenen voor een duidelijke pedagogisch- didactische aanpak zijn geborgenheid, acceptatie, vertrouwen en respect.
Op onze school worden we bij ons handelen geïnspireerd vanuit onze christelijke geloofsovertuiging.
God wil met ons omgaan, zo willen wij met anderen omgaan.
Hierop zijn onze waarden en normen gebaseerd. Dit wordt zichtbaar in hoe we met elkaar en met onze omgeving omgaan.
zijn we verdraagzaam, hebben respect voor elkaar en houden rekening met elkaar.

Kindvisie
Ieder kind is uniek en heeft zijn eigen talenten.

Daarom willen we ons onderwijs zo goed mogelijk afstemmen op elk kind.
Vanuit geborgenheid en vertrouwen worden vaardigheden aangeleerd op sociaal, emotioneel, motorisch, cognitief, en creatief gebied.
Het doel is bij te dragen in de vorming tot een zelfstandig, positief en kritisch denkend mens.
We houden daarbij rekening met relatie, autonomie en competentie van de kinderen.



Maar toch hoort ZO'N kind niet op onze school!!!!!!



gedicht , nogmaals omdat ie de spijker op zijn koppie mept , door m eradus

Schoolpleingesprek

Een klas met kleuters
aan het spelen
in de zandbak
op het schoolplein
Rennen, brullen
zijn met velen
alleen die kleine snotneus....
wie zou dat zijn?

'Oh ja, die kleine,
het stond in 't krantje,
zit vanaf vandaag
nu ook op 'onze' school.
Ja, ze zeiden:
't is een bijdehandje.
Noemden ze die vroeger
niet gewoon ...mongool?

Ja, dat heet nu Down,
maar ik wil je wel vertellen
dat vertelde laatst mijn neef,
ze hebben altijd snottebellen.
En de oogjesstaan
net als vroeger
nog steeds niet recht
maar even scheef.

Ja, het moet niet gekker worden,
t is best leuk hoor voor die kinderen
maar als ze in de klas
die van 'ons' nou maar niet hinderen.
Kijk nou eens dat nieuwe gassie
echt, dat komt niet uit mijn mond,
maar bij die anderen vergleken
issie toch zo vlug als dikke stront.


Nee dan was het vroeger anders,
zeg maar beter voor mijn part,
want toen zaten zij en die van ons
ook op school, maar dan apart.
En dan, ken jij de ouders van dat kind?
Je zal het bestwel aan ze kunnen zien'.
'Nou vertel.. Ik ben erg benieuwd:
Dat is mijn zoon Bas en ik, ik ben Katrien...'.

03 december 2007

in de kast





ik pas in de kast, het is wel wat kunst en vliegwerk maar het lukt! gelukkig kan ik er ook weer uit!!

01 december 2007

woorden en nummerborden



op dit apparaatje maak ik heel wat nummerborden en woorden. het apparaat kan de letter en cijfers hardop spellen. nummerborden die we tijdens onze wandelingen zien typ ik later thuis in. ook doe ik dit getyp op een laptop. mama vindt dit knap.


ik vindt het leuk om met de cd speler te spelen. ze draaien zo leuk rond als ik het klepje openmaak. ook laat ik ze graag tollen en rollen. een tijdje terug vonden we een volkswagen wieldop, die rolt ook heel goed. mama heeft hem afgewassen, maar hier en daar zit nog wat zwart. leuk is het om expres mijn vingers zwart te maken en dan het op mama's neus te smeren. lijt ze net een soortje zwarte piet...

23 november 2007

brood en melk

nadat mama letter met koekjesuitsteekvormen uit witbrood had gesneden eet ik voor het eerst sinds tijden weer brood. ook ben ik na een kwilgeendrinkenmeer periode weer begonnen met het drinken van sondevoeding.
met school is afgesproken dat ik met ingang van zo snel mogelijk regelmaat moet krijgen. ..ja mama had een gesprek met de directeur van de cypressenhof. heel gek eigenlijk dat somiige scholen met flauwe smoesjes het gewoon niet aan durven , bang dat ik hun geweldige gewone kindjes besmet met mijn autisme.. ons weken laten wachten op een antwoord, weken,... soms wel meer als twee naanden. gewoon omdat ze geen nee durven zeggen, tenmiste niet direct recht in ons gezicht. dan zijn er scholen die gedeelteljk enthousiast zijn maar toch denken dat ze het niet in zich hebben, maar wel recht voor zijn raap zeggen waarom( wat wij wel waarderen maar aan een kant erg flauw vinden , altijd weer die angst voor het onbekende. terwijl er ook zoveel mooie dingen uit voort kunnen komen) scholen waarvan de directeur heel trots is dat hij een paar speciale kindertjes tussen de gewone meute heeft rondlopen. echt heel trots en fier en kijk ons nou. maar als puntje bij paaltje komt dan geeft hij geen gehoor......en dan is er ook nog de school waar het eigenlijk niet eens nodig is om het te vragen , waar de directeur heel relaxed ( en niet zo van kijk mij eens een goed tolerant mens wezen) zegt tuurlijk. zo vanzelfsprekend .. no problem. wel even alles goed regelen uiteraard. want wij snappen ook wel dat het niet allemaal rozegeur en maeschijn is. maar het is niet persee al een probleem. ik kan me heel goed aanpassen. en ons punt( mij en mijn mama) blijft gewone kinderen hebben ook zo hun gebruiksaanwijzing en bijzonderheidjes. nou en ik ook . niet meer en niet minder.
o ja ik heb pas het alfabet geleerd. de letters ende ik al. nu ken ik ze ook in de juiste volgorde. ik kan ze op het toestenbord van de pc allemaal op volgorde aanwijzen. knap he! ik lees nog steeds graag alle nummerborden. ik had even een kleine pauze. gewoon even geen zin. maar ben weer volop aan het lezen. een meneer die zijn auto antenne aan het vastlijmen was hoorde het en vroeg ernaar omdat ik op zijn nummer bord dus ook aanwees en mama las hardop. mama zie dat ik dat leuk vondt dat ik zo alle letters had geleerd. en dat zij ze hardopzei omdat ik dat niet kan. de man wilde weten wat er dan anders aan mij was en dat is dan dus autisme. de man vond mij wonderlijk. en mama vindt dat ook een hele goede omschrijving. alleen wel gek om een antenne vast te lijmen....wonderlijk ;P
binnenkort ga ik ook weer naar rotterdam , dan krijg ik prikjes en weetikveel watjes en een nieuwe sonde. dit gebeurt onder narcose. ik ben nog iedere keer behoorlijk van slag geweest na narcose .