zaterdag zijn we tussen de buien door even een boodschap wezen doen. mama's lens was gescheurd en dat was best een pijnlijke bedoeling. dus jassen aan en op pad. ff nieuwe kopen. ik had de folder van de agri markt meegenomen. er stonden wat 9.99 in en die wou ik wel eens in het wild zien. dus wij ff erlangs. ik heb er een paar gezien en ze waren erg mooi. mama heeft ze allemaal voorgelezen. daar wordt ik blij van. dan dus ff die lens halen. en ik kreeg een mooie konijne muziekdoos. ik vondt het even lastig kiezen...autootje of konijn. hmmm....erg lastig. het konijn mocht mee naar huis. dan nog chocolade halen bij de aldi. we gaan niet erg vaak daarheen maar op het moment vindt ik hun choclade erg lekker. dus nu even wat vaker. mama las de 999 voor die ik aanwees en ik ging stiekum even in het magazijn kijken.is ook een soort ritueel. de kassa dame was het opgevallen dat mama alle 99 voorlas . ze had dat vorige keer ook opgemerkt zei ze. wat heppie....tissuunautiewonderkid. ah daggikal. ik kreeg een mooie grote prijskaart van de kassa dame die ze achter uit het kantoortje viste. voor mijn kamer zei ze. ik was helemaal blij. er stond groot 999 op. thuis knipte ik heel netjes de 999. ik knip veel deze week. het gaat steeds beter. waar ik eerst in het wilde weg knipte , knip ik nu doelgericht dingen uit.
zondag had ik een beetje pech. we hebben sinds een week of drie ene andere wasmachine want die vorige was kaduuk. de nieuwe heeft een prachtig mooie deur. ik mag er graag op schommelen. mama zegt dat dat niet mag, dan gaat het kapot en ga ik vallen. dan stop ik even. maar het deurtje is zo aantrekkelijk als schommel. als mama zich omdraait naar de pan waarin het eten voor vanavond pruttelt kan ik het niet laten en hang voorover op het deurtje en zwiep heen . de deur breekt af. en knalt op de grond. ik val net zo hard mee. een snee op mijn voorhoofd en mijn lip bloed als een gek. mijn hele kin zit onder het bloed. ik ben helemaal in paniek. mama schrikt ook erg. van schrik zegt ze een paar woorden die ik niet herhaal. ze probeert mij te kalmeren. maar ik ben helemaal van streek. het bloed en het bloed. ik krijg een hele dikke bovenlip. mijn tanden zijn gelukkig nog heel. ik huil en snik nog een tijdje. langzaamaan stopt het bloeden. gelukkig. anders moest ik naar de dok. de volgende dag is mijn lip nog steeds dik en de wasmachine nog steeds kapot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten