wachten wachten wachten op een telefoontje dat niet kwam. nee mevrouw het loopt uit zeiden ze tegen mama, maar er wordt nog gebeld. hmmmmmmmmmm dat hebben we al eerder gehoor. dankuwel docter rotterdam!! het is belangrijk ik ben ziek, weet je , daar zijn dokters voor. om zieke mensen en zieke kindjes te helpen. de belafspraak staat al bijna een maand. mama wact dus al een maad om dokter rooddeurtje te spreken in rotterdam( namen zijn verandert ivm vanallesennogwat) en dan nu dit. ok ..wachten .
het is 5 uur TRRRINGGGGGGGGGG oh oma ,..nee hij heeft nog niet gebeld. ja compleet irritant....en dat is nog netjes uitgedrukt..
I am not defective. I don't need to be repaired. Allow me to be the person I am. There are many traits which make us unique, wonderful, and different. Of course not all these traits are positive, although the ones that are seem to be often overlooked.
01 februari 2007
30 januari 2007
gedicht uit you are welcome door m eradus
Schoolpleingesprek
Een klas met kleuters
aan het spelen
in de zandbak
op het schoolplein
Rennen, brullen
zijn met velen
alleen die kleine snotneus....
wie zou dat zijn?
'Oh ja, die kleine,
het stond in 't krantje,
zit vanaf vandaag
nu ook op 'onze' school.
Ja, ze zeiden:
't is een bijdehandje.
Noemden ze die vroeger
niet gewoon ...mongool?
Ja, dat heet nu Down,
maar ik wil je wel vertellen
dat vertelde laatst mijn neef,
ze hebben altijd snottebellen.
En de oogjesstaan
net als vroeger
nog steeds niet recht
maar even scheef.
Ja, het moet niet gekker worden,
t is best leuk hoor voor die kinderen
maar als ze in de klas
die van 'ons' nou maar niet hinderen.
Kijk nou eens dat nieuwe gassie
echt, dat komt niet uit mijn mond,
maar bij die anderen vergleken
issie toch zo vlug als dikke stront.
Nee dan was het vroeger anders,
zeg maar beter voor mijn part,
want toen zaten zij en die van ons
ook op school, maar dan apart.
En dan, ken jij de ouders van dat kind?
Je zal het bestwel aan ze kunnen zien'.
'Nou vertel.. Ik ben erg benieuwd:
Dat is mijn zoon Bas en ik, ik ben Katrien...'.
Mooi he!! vooral dat laatste, ik wed dat katrien dit vol trots zei en dat moeder vooroordeel wel door de grond kon zakken, maar toch haar mening bleef houden waarschijnlijk. Je bebt er altjd van zulke tussenzitten. Ook in dat zelfde boek een gedicht over een klein blond meisje die zo staat naar een anders kind dat ze achteruit gaat lopen en daardoor in en over een bloembak struikeld, het anders kind moet daar erg om lachen, en krijgt daardoor erg boze blikken van de blondemeisjesmoeder. prachtig mooi! en zo waar.
Mijn mama is ook aan het kijken voor inclusief onderwijs. vandaar dit gedicht.
Een klas met kleuters
aan het spelen
in de zandbak
op het schoolplein
Rennen, brullen
zijn met velen
alleen die kleine snotneus....
wie zou dat zijn?
'Oh ja, die kleine,
het stond in 't krantje,
zit vanaf vandaag
nu ook op 'onze' school.
Ja, ze zeiden:
't is een bijdehandje.
Noemden ze die vroeger
niet gewoon ...mongool?
Ja, dat heet nu Down,
maar ik wil je wel vertellen
dat vertelde laatst mijn neef,
ze hebben altijd snottebellen.
En de oogjesstaan
net als vroeger
nog steeds niet recht
maar even scheef.
Ja, het moet niet gekker worden,
t is best leuk hoor voor die kinderen
maar als ze in de klas
die van 'ons' nou maar niet hinderen.
Kijk nou eens dat nieuwe gassie
echt, dat komt niet uit mijn mond,
maar bij die anderen vergleken
issie toch zo vlug als dikke stront.
Nee dan was het vroeger anders,
zeg maar beter voor mijn part,
want toen zaten zij en die van ons
ook op school, maar dan apart.
En dan, ken jij de ouders van dat kind?
Je zal het bestwel aan ze kunnen zien'.
'Nou vertel.. Ik ben erg benieuwd:
Dat is mijn zoon Bas en ik, ik ben Katrien...'.
Mooi he!! vooral dat laatste, ik wed dat katrien dit vol trots zei en dat moeder vooroordeel wel door de grond kon zakken, maar toch haar mening bleef houden waarschijnlijk. Je bebt er altjd van zulke tussenzitten. Ook in dat zelfde boek een gedicht over een klein blond meisje die zo staat naar een anders kind dat ze achteruit gaat lopen en daardoor in en over een bloembak struikeld, het anders kind moet daar erg om lachen, en krijgt daardoor erg boze blikken van de blondemeisjesmoeder. prachtig mooi! en zo waar.
Mijn mama is ook aan het kijken voor inclusief onderwijs. vandaar dit gedicht.
29 januari 2007
pipi huh?!?

ok, als je alles kan mama, maak dan dat die enge slang weg is, zorg dan dat die doktors me met rust laten. zorg dan dat ik niet steeds ziekenhuis in ziekenhuis uit moet. Dat ik niet telkens van die nare dingen moet ondergaan waardoor ik steeds weer zo van streek raak.
Kijk, zoals op de kleurenfoto, zonder slang, daar moest ik ook zo huilen toen zuster marlies, die overegens erg aardig is, mijn sonde verwisselde , eind december.
En nu half feb moet ik weer. zorg dat het stopt, als je alles kan, alsjeblieft, ik wil niet meer. ......

25 januari 2007
smurfenstreek
24 januari 2007
ziekenhuis

post van erasmus, begin maart wordt ik geopereerd, een pegcatheder, en na een half jaartje een mickey aarschijnlijk. ik eet sinds drie dagen nix meer . gen brood crackers of zo. af en toe een zakje chips. of een koekje op een hele dag. mama wordt er wanhopig van. de operatie is eigenlijk niet zo gunstig gepland, want ik moet de 12 ofzo nog een sondewissel. nu hgaat mama probeeren of daar een mouw aan te passen is, die sondewissels zijn een waar trauma. aar de datum geeft ook rust , want dat gevecht is half gewonnen, het haeeft heel wat energie gekost om tot hier te komen. maar later meer hierover, mama is in elk geval een beetje zenuwlappig omdat ik de vorige keer toen ik ondernarcose was gestopt ben met ademen en ik moet weer op gang worden gebracht. maar omdat er eerst toch een gesprek komt met de anestesist denkt ze dat het wel goed komt.

21 januari 2007
ik kan een heleboel en nog veel meer

Knoopjes open en dicht doen, no problem. van mijn jas en mamas bloes. ik kan zelf mijn broek aan doen, alleen loopt het neit zo fijn als ik twee benen in een broekspijk heb. trui uiten aan, maar dat deed ik al toen ik anderhalf was. schoenen uit jas uit. sokken aan en uit. haren kamen. computer aan en uit zetten. Dat vind ik het leukst als ik dan mijn laptop op mamas tafel zet en de stekker van haar laptop in de mijne probeer te steken, maar ik heb dus geen usb en daar word ik wel een boos van want de stekkers passen dus niet.
gelukkig pas ik nog steeds in de kast. ik indt het erg leuk omerin te gaan

Ik vindt schanieren erg leuk .Ik open en sluit deuren en kijk dan door het kiertje bij de schanieren.
Wat ik ook kan is het pak nuricia open maken. eerst dopje opendraaien, dat zit best vast, maar ik ben een grote sterke jongen,...
en dan moet ik een vork uit de bestekbak pakken,....
die in het celofaan prikken ,...............
en dan ,......schenken. hier is ook een filmpje van op photobucket.


Abonneren op:
Posts (Atom)