info

Wat is Sensorische Integratie?

Om goed te kunnen functioneren in het dagelijks leven is het belangrijk dat de zintuiglijke waarnemingen op de juiste manier verwerkt worden door het zenuwstelsel. Dit verwerkingsproces wordt Sensorische Integratie genoemd.

Sensorische Integratie is het vermogen om informatie via de zintuigen op te nemen, te selecteren en aan elkaar te koppelen. Deze informatie komt uit ons eigen lichaam en uit dae omgeving. Door onze ogen, oren, evenwichtsorgaan, spier- en gewrichtsgevoel, reuk, smaak en tast worden prikkels ontvangen en verder verwerkt in ons centraal zenuwstelsel. Dit gebeurt bij ieder mens de hele dag door, zodat we geïnformeerd blijven en in staat zijn op een goede manier te reageren.

De Sensorische Integratie vormt de basis van de motoriek, het leervermogen en het sociaal emotioneel functioneren.

Informatie zintuigen <--------> Wordt verwerkt <--------> Geeft reactie
Input Output

Wij als volwassenen maken dagelijks gebruik van onze sensorische integratie. Als iemand een appel eet, herkent u het geluid van het afbijten en de geur. U weet hoe een appel smaakt en hoe groot en zwaar die ongeveer is. U kunt op de tast een fietssleuteltje tussen de andere spullen in uw jaszak vinden.

U heeft door het ervaren via de zintuigen, allerlei informatie leren verwerken, waarop u automatisch kunt terugvallen als er zich een nieuwe situatie voordoet

zie ook deze site

en deze

buiten de deur autisme

vandaag heb ik binnen gespeeld. het was dan ook ik blijf lekker thuis
weer. ik heb mijn theezakjes verzameling geteld, en er een zooi op de
tafel mooi op een rijtje gelegd. ook met thomas de trein gespeeld. een
mooie rij van 8 treintjes met magneetjes aan elkaar.
ik heb 4 tanden nu tegelijk eruit. dat staat schattig vind mama. ik
heb mijn tanden bij de tandenfee ingeruild voor een dorapop.bijna
twee weken moest dora in de doos blijven van mij. ik heb door de doos
heen met dora gespeeld. de doos mocht van mij niet open. als mama de
vroeg of we de doos open zouden maken deed ik ssssht. wat dan betekend
nee enzo.dus dora bleef in de doos. tot vandaag. ik gaf de doos aan
mama en wees naar het plakbandje waar de doos mee dichtgeplakt was.
mama en ik hebben samen dora uit haar benarde positie bevrijd. dora
begon te roepen zwieber niet stelen. ze kan 3 zinnen zeggen als je op
haar buik drukt. ik heb met dora gespeeld en heb haar in de keuken
achtergelaten toen ik iets anders wilde gaan doen. ik ben gaan
stempelen. nUTRICIA.( ik stempel dit zonder voorbeeld.)n ik maakte helemaal zelf een flesje nutrini open, omdat ik melk wilde. ik nam twee slokjes. toen
was ik vergeten dat ik DORA in de keuken achtergelaten had. ik liep
weer naar mijn stempels. en stempelde een woord dat ik nog niet eerder
stempelde ,DORA en liet dit zien. mama wist nog waar dora was.en we
gingen haar halen.
ik ben 6 jaar en heb buiten de deur-kern-autisme.( zo noemt mama dat , want binnenshuis ben ik een heel stuk minder autie dan erbuiten) ik kan goed vertellen op mijn manier. ik leer steeds beter communiceren.mama is met diverse instanties bezig om een spraakcomputer voor mij te regelen. vrijdag komt er een dame om er over te praten.
vandaag had mama een gesprek op school logo en zo. na dat we logo gestopt waren geeft mama het toch nog maar wel een kans. met veel twijfel nog steeds. want ik laat niet zien wat ik kan. ik werk niet mee. ik geef geen plaatjes en zit daar maar. terwijl ik thuis gewoon vis schrijf als ik zin heb in een visje. ( de eettafel is ook een schoolbord, en er liggen altijd wel wat krijtjes voor mij)

de week van mij

het internet werkt niet helemaal mee,dus khad ff niet kunnen bloggen.
de waterpokken zijn bijna weg. hier en daar zit nog wat.
zaterdag zijn we bij het kio wezen kijken.we werden om half tien
opgehaald door de taxi van het kio (kind in ontwikkeling). de rit was
heel leuk . helemaal naar heinkezand. ik heb fijn uit het raam
gekeken. we kwamen best vroeg aan en de deuren waren nog op slot. de
taxi reed nog een xtra rondje, dat vond ik helemaal niet erg. ok de
deuren open en we kregen een ronleiding. snoezelkamer,
bubbelbad....sign me up!
we kregen ook een info gesprek. ik heb de vissticks gegeten die mama
voorme gebakken had smorgens, ze waren nog warm. ik kreeg een bordje bij het kio en mama legde mijn vis erop. op het moment is vis een van de weinige dingen die ik eet en ik begin de dag ermee. niet een gebruikelijk ontbijt, maar ik ben dan ook een uitzonderlijk kind.
na de rondleiding volgde een gesprek. ik heb terwijl mama en de mevrouw babbelden over een heleboel dingen die mij niet boeide met autoos gespeeld. en ook nog even naar buiten gekenen waar een mooie opel voor de deur stond.
na een tijdje vond ik het welletjes en heb toen netjes alle autoos terug in de autodoos gelegd. zo van ik ben wel klaar hier zullen we gaan. gelukkig was het gesprek al snel erna klaar en met de boodshap het is vol maar er is een wachtlijst giongen we weg. mama vond dat wel heel jammer van die wachtlijst want het zag er allemaal daar zo leuk en gezellig uit. mama had deze plek gekozen voor mij om een dag per week in de vakantie naar toe te gaan zodat ze even kon uitpuffen van alle dagelijkse zorg die ik met me mee breng. ik ben een paar keer naar de vakantie opvang van arduin geweest, maar dat is niet echt mijn ding. niks mis mee hoor die vakantie opvang, maar gewoon niet iets dat ik leuk vind. vandaar dat mama iets zoekt dat ik wel leuk vind. maar ja een wachtlijst dus. de eerst volgende vakantie is maar een weekje. dat is nog wel te overzien. heel simpele dingen als het draaien van de wasmachjine zijn heel gecompliceerd als ik thuis ben. dus het word wel een uitdaging. maar aan de andere kant, ik ben pas begonnen met school toen ik 5 was en voor die tijd was ik altijd gewoon thuis. dus het komt wel goed ......
znyway we gingen met de bus van heinkezand naar goes en met de trein naar middelburg. dan nog ff een (verse) voorraad visstikkies halen bij de agri en weer naar huis. ik was redelijk moe van alle indrukken. maar heb nog lekker gespeeld.
zondag nog lekker genieten van een vrije dag en maandag weer naar school.
ik ben wat verkouden en erg moe op school. ik gaap wat en ben niet voorruit te branden. thuis ben ik wel actief en stuiter lekker in het rond. ik schrijf met een krijtje VIS op de takef die ook schoolbord is al ik zin heb in visticks en mama bakt ze dan. ook shrijf ik zelf kaas en kan ik ook gaatje in de kaas schrijven en stempelen. ik ga flink voorruit.
woensdag middag ben ik erg moe en slaap bijna de hele middag. de post brengt een pakketje , ik slaap door als het met een plofje op de mat valt. het is een nieuw apparaatje van mama. een soort anti diefstal alarm voor je koffer. ook word het wel gebruikt voor huisdieren en kinderen. het werkt als volgt. je hangt een klein dingetje aan kind , huisdier of koffer en houd de ontvanger bij je. wanneer het kleine apparaatje 0 tot 25 meter dat kun je dan instellen bij je vandaaan is gaat het piepen. dat vind mama veiliger, zekeromdat ik vorig jaar zomer op eigen houtje naar miniatuur walcheren ben gelopen. nu kan ik dat dus niet meer doen zonder dat er gepiept word. ik zie zelf geen gevaar en dat ik dan dus weer best gevaarlijk. donderda komt er weer post uit engeland. de oficiele pecs mappen zijn gearriveerd, mama vindt het heel jammer dat ze het klitteband andersom gebruikt hebben zodat ze alle pictoos overnieuw moet maken wat dan ook weer bergen werk betekend. de fotoos van de bovenstaande verhalen volgen maandag.
vrijdag was ik weer naar school.
zaterdag plakte ik op de ikwil kaart de fiets kip en hema, maar mama moest de fiets nog oppompen en in de olie zetten dus gingen met de wandelwagen, dat vond ik niet leuk maar ok toch gedaan. bij de hema mocht ik zelf lopen en het was heel druk omdat het zo zonnig weer was. in het restaurant was zowat geen plek maar na een paar rondje lopen vonden we een tafeltje. ik heb het heel goed gedaan in alle drukte. en heb gewacht tot de kip klaar was. twee porties had ik aan mama gevraagd door twee vingers op te steken. eerst wilde we het restaurant overslaan maar beloofd is beloofd en ondaks de drukte toch maar gedaan.mama was erg trots op mij dat ik ondanks alle drukte toch heel goed geluisterd had. een rare boze mevrouw begon tegen me te roepen toen ik op een knopje van de lift drukte. maar het leuke is dat ik daar niks van merk en me daar ook helemaal niks van aantrek. mama vond ook dat de mevrouw niet zo moelijk moest doen en negeerde haar boze gemopper. chagerijnen heb je overal. ik had nog een leuke muziek doos van jip en janneke gekregen, die ik na het betalen bij de kassa netjes terugzette in het rek.

i know all about autism, i saw that movie

toen ik een koekje wou eten zat mijn half losse tand ietwat in de weg. dus heb ik er hard aan getrokken , wat best pijnlijk was. nog een flinke snok en hij was eruit. ik gooide hem op de grond. en was een beetje geschrokken van al het bloed dat ik nu in mijn mond had. maar dat was redelijk snel over en heb alsof er niks aan de hand was mijn koekje verder opgegeten. de eerste losse tand heeft erg lang losgezeten en ik had het niet echt in de gaten en het duurde een eeuwigheid voordat ie eruit was. de tweede was door flink wiebelen een stuk sneller eruit. de derde , deze dus heb ik een stevig handje geholpen. ben er nu wel aangewend dat er hier en daat iets losgaat ..en het doet me niet veel.
woensdag ben ik weer begonnen op school. het ging wel goed. ik was wel moe erna. donderdag ook gezellig maar erg moe. ik ben dan ook een dag of 5 zonder eten geweest. ik had niet echt trek met die pokkeziekte. ik was er flink akelig van.
vrijdag hebben we een fim gekeken. nou ja ik heb geslapen en toen heeft mama een film gekeken. snowcake. over een dame met autisme. een heel bijdehantebuurvrouw zegt in de film dus i know all about autism i saw that movie. deze film is een aanrader.
zaterdag ben ik naar het winkelcentrum gelopen want de vissticks waren op en dat is nu wat ik eet op het moment.meestal eet ik tamelijk eenzijdig , maar het wisselt wel steeds wat ik dan weer als eenzijdig eet. op het moment vissticks dus. gezonder als de kipcorn dat in elk geval.

en toen waren het er 100000000

het begon met een paar vlekjes in mijn nek drie op precies te zijn, en nog twee op mijn schouder. woensdag ochtend werdt het meer en meer. in mij nek en op mijn hoofd in mij haar , dat kriebelt. woensdag later op de dag kreeg ik een spikkeltjes hoofd en ook mijn buik had de nodige spikkels. savonds was mijn rug ook aan de beurt. een ware explosie. veel lervan werden ook nog eens echte blaasjes. woensdag kreeg ik ook wat verhoging en donderdag werd ik wakker met een flinke koorts. mama blede de doktor en de assistente nodigde ons vriendelijk uit om om half tien op de praktijk te komen...........nou nee dank uwel. gelukkig hebben wij een hele leuke en ook er goede doktor die begrip heeft voor de situatie en hij stond dus diezelfde ochtend nog voor de deur. hij luisterde wat hier en daar , omdat een flinke waterpokken bui ook een longonsteking met zich kan mee brengen. maar dat is me bespaard gebleven en ik had wel onstoken amandeltjes. en dikke pech , twee en een halve waterpok op mijn gastrostoma. dat is flink pijknlijk , dat kan ik je wel vertellen. zeker als die akeloig mickey al neit zo lekker zat. paracetamol moest het virus onderdrukken. dat was het advies ...dus dat doen we. paracetamol. en heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel slapen. met mama op de bank. iniddels had ik 107 waterpokkies op mijn gezicht. verder heeft mama niet geteld want 107 is wel genoeg. we kregen van de dok ook verkoelende zalf die ik verassend genoeg door mama gewoon liet opsmeren.
vrijdag heb ik ook nog veel geslapen. heel veel.
wonderijk is het wel vind mama dat ik dan savonds nog slapen kan. ik slaap de hele ochtend. ben even wakker . slaap dan smiddags . ben even wakker en val dan weer in slaap. wel slaap ik dan heel licht en moet meteen huilen als mama even van de bank af gaat.
zaterdag begin ik al iets meer wakker te zijn en stempel tussendoor met letters en speel wat met thee zakjes.
zondag zit ik er nog steeds flink onder en beginnen ze gelukkig steeds verder uit te drogen.
maardag , vandaag dus hoef ik lekker niet naar school. dat probeer ik woensdag. ik heb sinds dinsdag ook niet gegetem. en dat is al bijna een week dus. om te vieren dat ik aan het beteren ben pak ik de ik wil kaart en plak daar wat pictoos op. HEMA , KIP en de WANDELWAGEN.
mama valt bijna om van mijn knapheid. ik heb al die tijd alleen om pickwick gevraagd. en nooit om iets anders. wel steeds met de ik wil kaart maar alleen om pickwick. en nu wraag ik dus of we naar de hema gaan en of we er kip gaan eten en ook nog eens of we met de wandelwagen er heen zullen gaan. de pictos had ik uit mijn andere picto map gehaald. ( een reisversie die mama van een hema fotomapje in elkaar geknutseld heeft)
dit is weer een hele grote stap in het leren comuniceren met pecs en ik heb het helemaal zelf bedacht!!
PECS can also be used to make comments about things seen or heard in the environment. For example, a child might see an airplane overhead, and hand a picture of an airplane to his or her parent. As the child begins to understand the usefulness of communication, the hope is that he will then begin to use natural speech
PECS picture exchange comuncation system , een bepaalde manier om met pictoos te werken.
in 6 fases

• Phase One: The communication partner makes a list of the child's favorite items (usually beginning with foods). One of these items is selected for the first training session, and a picture of the item is made. That item can be placed under a clear container, so the child can see it, but not get it. If the child looks interested in the item, the communication partner gives the child the picture card. Then the child is prompted (usually by holding his/her hand and guiding it) to hand the picture card back to the communication partner. Once the communication partner receives the card, the request is spoken aloud ("Oh, you want the cookie! You can have it!"). At this point, the requested item (which has become the reinforcer) is given to the child.
• Phase Two: The communication partner moves slightly away from the child so that the child has to move towards the communication partner to place the picture card in his/her hand.
• Phase Three: The child is given more than one picture card. Now the child must choose which one represents a desired object, and then give this card to the communication partner. At this point, the child may be using a communication board or a binder in which to hold the cards.
• Phase Four: The child is given a card with the phrase "I want ____" on it. This card now must be used with the picture card showing what is desired. The idea is that the child will learn how to communicate using complete sentences. Even children who cannot yet read can learn to recognize the words as symbols on the cards.
• Phase Five: Before this point, the child has never been asked directly, "What do you want?" In this phase, the communication partner asks the child this direct question, and waits for the child to hand him/her a picture card. This builds the foundation for future communication when a parent needs to know the desires of his or her child.
• Phase Six: Once the child can use PECS with fluency and has generalized the system to more than one communication partner, the child is taught how to comment on something s/he observes. The communication partner holds up an interesting object, asking the child, "What do you see?" at the same time pointing out the "I see ____" card. The child is then prompted to place the picture card representing the object next to the "I see ____" card. The parent then comments on the cards ("Yes! I see the airplane too"). In this way, the child learns how to communicate his or her observations and experiences to others.
• ons grote doel is dat kai gaat communiceren en niet alleen dus vraagt ik wil en ja en nee . ons doel s dat kai kan "vertellen" zoals een ander ook kan vertellen wat ie die dag heeft meegemaakt. wat hij voelt , wat hij ziet. gewoon comuniceren . wat voor velen heel gewoon is. wat velen doen zonder er bij stil te staan. wat hij dus niet KON. maar wel steeds beter kan.
  
  

kriebelvlekjes

in december was ik ziek en had daardoor een lekker lange kerst vakantie. maar dat was alweer een maand geleden. dus tijd voor iets nieuws. ik heb nu een paar kriebelvlekjes. en ik hoef lekker niet naar school. waterpokken zegt mama. eerst had ik er drie en leek het nog niks. maar de volgende dag (woensdag ochtend) waren ze verdubbeld en blaasjes geworden. in deloop van woensdagochtend ben ik "ontploft"en zijn er een zooi bijgekomen. het heeft wel een nadeel. ze kriebelen een beetje hier en daar. vanmorgen zijn we nog wel even naar school geweest maar ik mocht gelijk weer mee naar huis. wel jammer is dat mama woensdag voorlees moeder in mijn klas zou zijn en dat gaat dus niet door want zolang de waterpokjes blaasjes zijn mag ik niet naar school.
we hopen dat ik maandag weer naar school kan.
met mijn mickey gaat het ook al een tijdje niet zo lekker. een randje van mijn binnenste kwam dus eruit. en dat is nog steeds aan het zeuren. het is wel iets beter als eerst maar nog steeds pijnlijk . maar ik ben een bikkel en kan er zelf een gaasje op doen. met wat zalf.
Dit is een beetje pecs. ik mijn volgende post vertel ik daar meer over. (speciaal voor de man van de bus ;P)
maar eerst moet ik van die rotte vlekkies af!

broodje poep

elk vooordeel heeft een nadeel of elk nadeel heeft zijn voordeel, hoedanook..ik maak dus meer geluid en dat is goed. maar het is soms ook erg storend in de kls, ik ben dan niet stil te krijgen en dat geeft een berg onrust met als gevolg dat ik dan even de klas uitmoet. dat is dan wel weer jammer.
ik kan ook op een vraag die eindigt met ja of nee antwoord geven, meestal zeg ik dan jah. want het woord nee zit nog niet in mijn vocabulaire. tot grootte lol van mijn klasgenootjes. die kennen waaarschijnlijk ome willem en het welbekende broodje poep. LUST JIJ OOK EEN BROODJE POEP. en dan erachter ja of nee. je voelt de bui al hangen..........JAHzeg ik dan . en dat is natuurlijk erg grappig.
mama oefent nu bah met mij zodat ik ook op die vraag straks een passend antwoord geven kan.
ik kan ook laa laa zeggen van de teletubies en blauw wordt bauauauauaw. (net als die mooie buauauawe auto in de straat)
vandaag ben ik naar de appei geweest. zonder wagentje. winkeltraining en dat gaat heel goed. we koschten zelfs een pot pindakaas. ik mag dan ook altijd even een ritje in de hamster. erg leuk.
vrijdag was ik bij de hema en erg jammer dat er geen kip was. maar dat kon de pret niet drukken. de poffertjes heb ik niet opgegeten. bah.
met de taxibussen op school gaat het steeds beter en ik heb niet gehuild toen ik er niet inmocht,
mij juf is nog ziek, ik hoop dat ze er snel weer is. beterschap juf m!!
mama heeft voor mij in engeland de echte pecs mappen besteld. dan kan ik ect zoals het hoort met de pecs aan de slag!