gillen bij de hema

we waren eerst even bij oma geweest. dat hebben we wel vaker gedaan in de vakantie . en dan naar de hema. niet omdat ik dat zo graag wil, maar ik ben een gewoonte mens en als we dat een paar keer zo doen, dan blijft dat ook zo. en het staat ook nog op het {wat gaan we doen vandaag } kaartje. dus ja dan ga ik automatisch even naar de hema. lekker kippies scoren in het restaurant. eerst naar boven. de lift is al weken buiten werking. maar dat is niet erg want ik ga altijd met de trap. dat vindt ik leuker. niet de roltrap,...maar het echte werk. zelf lopen zelf klimmen. boven gekomen loop ik naar het restaurant. de kip moet nog gemaakt worden. in de vakantie is het ook al eens voorgekomen dat de kip al klaar stond, en zegmnaar warmgehouden werd. maar netgemaakt is ie toch lekkerder. vind mama die van elke kip een hapje moet nemen anders eet ik het niet. we bestellen twee kipnugget porties. want twee is iets dat erg belangrijk voor mij is. alles moet in twee-en. nog steeds gaat het niet om de hoeveelheid die twee porties me oplevert want twee halve bananen stemde mij ook tevreden. anyway we wachten op de kip en ik ben niet helemaal happy. ik houdt nu eenmaal niet van wachten en begin wat te jengelen. een pientere grijze dame merkt op dat ik zo mooi zingen kan en geeft me een compliment. "wat kan jij mooi zingen " grapt ze. FOUT. als ik in een bui als dit ben heb ik geen behoefte aan grappen en grollen van dames aan een aangrenzende tafel. mama slurpt snel haar koffie naar binnen en we gaan kijken of de kip al op temperatuur is en uit de oven kan. nog eventjes staan wij naar de oven te kijken en ik mopper wat. het duurt mij allemaal te lang. ping doet de oven en de kip mag eruit. de hema dame doet de kip keurig in twee bakjes. een bettje blij neem ik de kip mee naar de tafel en ga weer naast de grappige grijze dames zitten. ik laat mama de kip proeven en eet zelf ook een stukje. dan heb ik er genoeg van en begin heel hard te gillen. maar dan ook op mijn hardste hard. zo hard dat mama denkt dat ik het niet meer dan drie keer kan voordat ik schor ben. de dames aan de tafel naast mij krijgen een meningsverschil. of het nu wel of niet geoorloofd is dat ik zo hard gil. ik gil nog eens om mama te laten weten dat ik nog niet schor ben. achter in het restaurant staan mensen op vna hun stoel om beter te kunnen zien waar het gegil vandaan komt. mama gebaart dat het klaar is en als ik door gil en rood aanloop van de inspannigen wil ze de kip oppakken en mij meenemen. maar ik wil niet weg. ik heb de kip toch nog niet op!!! ik stribbel tegen als mama zegt dat we gaan. als je stopt met gillen mag je blijven zegt ze en ik stop ,...................heel even. dan begin ik weer op zij allerhardts. mama pakt mij en de kip en samen gaan we lopend en gillend naar de lift, mama vindt het best grappig. ook in het restaurant had ze ,bijna moeite een recht gezicht te houden. al die commotie om een jongetje dat gewoon even zin had om te gillen. want er was niks aan de hand , echt niks. ik heb bij de achterdeur van de hema lekker gezeten en de kippjes opgegten. heel gezellig. in het zonnetje. we zijn nog even naar de intertoys geweest en toen ben ik braaf mee naar huis gelopen.

ik kan lezen

in een artikel stond dat veel kinderen met autisme zich zelf leren lezen rond hun 5-de jaar. wel ge dat dames en heren deskundigen er maar op bleven hameren dat ik woordbeeld herkenning heb en dat ik woorden zie als een tekening of andere onzinnige dingen. mama vond dat al die tijd al wel kon lezen maar ja. de deskundigen hebben ervoor geleerd moet je maar denken en die weten het toch wel weer beter,...mama heeft een boek gehaald aap zee koe heet dat. het is een leren lezen methode voor kinderen met autisme. en met dat boek in gedachten is ze achter de schrijfteken en plaktafel gegaan en is bezig om voor mij een leren lees systeem op te zetten. (leren als in oefenen, want ik kan al lezen en ik kan ook schrijven) dus had ze plaatjes geknipt. van een hond en zo. nieuwe woorden die ik niet van te voren oefende. en dus plaatje neergelegd met verschillene woorden erbij. omdat we aan het oefenen zijn had mama wel de zin gezegd. niet aangewezen maar gewoon gezegd kijk de hond staat op de doos, kun jij dat maken. en dat heb ik gedaan. de woorden heb ik niet van te voren geoefend. ik heb ze gelezen.
gister wilde ik trein zeggen maar ik kan het woord trein niet zeggen. dus ik spel het t r e i n . helaas is mijn uitspraak van de R en de N niet helemaal zuiver dus mama had even moeite met wat ik nu eigenlijk zei. toen gaf ze pen en papier in ik schreef TREIN.
ik ben al helemaal klaar voor groep 3. wel jammer dat ik een week later begin dan de rest van de klas ivm kno.

nog steeds vakantie

heel fijn dat ik nog vakantie heb. ik vind het heerlijk om gewoon lekker om mijn gemak mijn ding te doen. ik speel nog veel met thomas de trein en ga af en toe naar buiten . dat vind ik nog steeds niet leuk. zondag zijn we naar de appie gewandeld en hebben we slagroom gehaald. dei heb ik buiten op een bankje bij het kanaal in hoorntjes gespoten en in mijn mond ook. lekker slagroom! eerder deze week heb ik bij de hema in het restaurant ook twee bakjes slagroom gehad. en kip. in eenhalf jaar tijd ben ik 8 kilo afgevallen. gewoon door niet willen eten en dan weer wel en dan weer niet. ook ben ik gegroeid. ik ben nu 1m28. de buschauffeurs vragen mama of ik al 10 ben. want dan kan ik niet meer op een kinderkaartje. dit is al een paar keer gevraagd door verschillende chauffeurs. best wel grappig want ik ben 6. ik zie er natuurlijk erg slim uit voor mijn leeftijd. dat zal het zijn. woensdag moest ik naar het ziekenhuis. mamahad me voorbereid en zei dat de dok in mijn mond wilde kijken. dus toen ik in de stoel moest zitten heb ik direct mijn handen voor mijn mond gehouden. knappe dok die er dan nog in kijken kan. maar de dok wilde alleen in mijn oren kijken. binnen kort gaan ze mijn amandelen doen en krijg ik buisjes. dan duurt mijn vakantie nog wat langer en hoef ik niet naar school want je moet dan ook een paar dagen binnen blijven. dat vind ik niet erg. wat minder leuk is is dat de kinderafdeling van het ziekenhuis 23 sept stiekum en stilletjes sluit. dat hebben ze al eens eerder gedaan. toen in werd geboren werd er de derde dag ontdekt dat ik eigenlijk erg ziek was en moet naar de kinderafdeling. die toen ook eigenlijk gesloten was. de couvuese enzo stond ernog, maar de afdeling was gesloten.
in het ziekenhuis heb ik nog even fijn met mijn treintjes gespeeld en liet ze naar de deur rijden die toen vanzelf open ging.
we hebben eindelijk een datum voor de spraakcomuter,...22 sept. dat heeft erg lang geduurd!

schrijven

ik kan steeds beter schrijven. en ook woorden die ik ergens zomaar zie ontoud ik en schrijf ze op. zo schreef mama slagroom. en lekker. want ik had een bus slagroom gekregen omdat ik wel een extraatje verdiende vond ze. en ik schreef taart. zomaar . ik had nog niet eerder taart geschreven.
mama tekende een poes en vroeg mij ook iets te doen en gaf de pen. kan jij dat ook? ze bedoelde dat ik het woord poes zou schrijven want dat kan ik. ik tekende een poes en schreef het woord erbij.
ik heb vandaag ook een spin getekend. en een auto. mama hoopt dat ik straks dit kan gebruiken em te vertellen wat ik wil. we wachten namelijk nog steeds op die spraakcomputer, al menig maal gebeld. vakantie tijd heet dat. dan duurt alles langer. fijn zo. tegen de tijd dat het apparaat komt kan ik alles al tekeken en schrijven....dan hoeft het niet meer!
ik heb me ook verkleed als de dikke controleur van thomas de trein. ik vermaak me best hoor zo binnen.

dolijntjes

mama dacht dat het leuk zo zijn om een dagje uit te gaan. naar brugge. eerst met de bus, de boot en weer met de bus naar het boudewijn park. in brugge dus. naar dolfijnen kijken en in de adhd trein ( achtbaan) ik was goed voorbereid. mama had een pictostripverhaal gemaakt.en ik wist wat er zou gebeuren. maar toen we bij de boot kwamen was ik erg bang. heel erg bang. ik dufde niet door de klapdeuren. je moet er een voor een doorheen. en ik wilde alleen maar weg. ik ben toch heel moedig op de boot gegaan en moest daar heel erg huilen. ik vond het erg erg eng. mama probeerde me uit te leggen dat de boot net zo iets was als de trein. maar dan op het water. het hielp niet echt. ik was echt erg bang. we kwamen in breskens en moesten daar bijna 45 minuten op een bus wachten. ik was niet echt vrolijk te krijgen. maar na een poosje rondlopen en de schrik van de boot iets minder was had ik het toch redelijk naar mijn zin op het parkeer terein waar mama de nummerborden voorlas en uit haar hoofd thomas de trein boeken opzegde. dat leidde me wel af. de bus kwam uiteindelijk en het was een rit van wel een uur en meer. ik werd er wat moe-ig van. na overstappen in brugge op de bus naar het park was het nog maar een klein stukje. het prk zag er mooi uit en er stond een treintje. er was een dolfijnen show die net op het punt stond te beginnen toen wij eraan kwamen. mooi dacht mama. we gingen naar binnen en mama had aan de bewakers een plaatsje voor mij gevraagd wat rustiger was zodat ik niet tussen al dat geroezemoes en zo van de mensen moest zitten. op dat plekje was ook een lift. die vond ik erg erg mooi. ik was helemaal verloren in de knopjes. en had geen oog voor de dolfijnen bijna. de show ging beginnen. de mensen gingen klappen en zingen. de dolfijnen sprongen in afwachting van de vis die ze zouden krijgen voor hun kunstjes. nog voor dat de show echt begon wilde ik weg. ik wilde niet kijken. de lift had in al het lawaai ook zijn charmes verloren.mama en papa namen mij mee het pretpark in. ik heb daar een dik anderhalf uur rondgelopen totdat ik weer helemaal bij was gekomen. het rondwandelen in het park vindt ik ook wel leuk. er was veel te zien. pas na dat anderhalf uur wilde ik ergens in. de adhd trein. papa had filmpjes gemaakt. ook ben ik in andere dingen geweest , met wielen. ik heb een struisvogel gezien en geiten. toen het tijd was om te gaan wilde ik liever blijven. maar het was allemaal wel vermoeiend geweest, en de terugreis zou ook vermoeiend worden. weer met de boot enzo. ik moest eer huilen op de boot. nu echter werd ik wel stil toen we binnen gingen zitten en ik heb zelfs voor het raam gestaan en naar buiten gekeken. na de boot gingne we met de trein terug. dat vondt ik het leukste. het station in vlissingen. mama heeft gezegd dat we in deze vakantie ook nog een dagje naar het station gaan om treinen te kijken. dat vind ik nou leuk. lekker relaxed op het station rondhangen kijken naar treinen die binnen komen en vertrekken.
zondag ben ik naar de kermis geweest. en heb gevraagd of ik in het spookhuis mocht , niet wetende wat het is maar de karretjes zien er zo leuk uit. er tegenover was ook iets met autotjes en ik ben daar in geweest . ik vondt het erg leuk. omdat ik een beetje gevaarlijk aan de wielen ging voelen terwijl ik rondreed bewaarde mama het 4de kaartje voor een volgende keer. maar elke keer als ze nu thuis vraagt zullen we naar de kermis gaan want je hebt nog een kaartje zeg ik ssssssssssssh. wat dus een dikke nee is. ik blijf nog steeds liever gewoon thuis.

raar

het is nu dus vakantie. ik vindt het nog steeds super fijn. niks hoeft. ik ben thuis heel relaxed. ik speel met mama en mijn trein. ik leer nieuwe woorden schrijven en zeg nu ook gericht papa tegen mama. (ik kan het woord mama niet uitspreken dus wirdt het een soort kruising tussen baba en papa, ik kan wel mama spellen in klanken maar het hele woord blijft erg moeilijk.) zolang ik thuis speel is alles ok. ik wil ook wel in de achtertuin spelen. maar echt de deur uit blijft moeilijk. mama probeert het wel. we gaan wel eens naar oma. dat vindt k wel ok. dat is in de bus uit de bus en dan bij oma., binnen. op de terugweg eten we kip bij de hema dat is al iets moelijker en het lijkt er nog steeds op dat ik dat doe omdat het op het lijstje staat dat mama maakt om de dag aan mij uit te leggen. vandaag bijvoorbeeld werdt ik erg gefrustreerd toen ik moest wachten op de kip. wel had ik het even erg leuk toen de meneer achter ons in de rij een taartje kocht. ik was erg geintereseerd , vlak ervoor had ik bij oma in het restaurant een draaiend taart plato bestudeerd. en dus trok het taartje van de meneer achter mij in de rij van de hema mijn aandacht. het had een prachtig toefje slagroom er boven op. mama was even aan het betalen voor de kip en het kopje koffie en had haar aandacht even bij de kassadame. het toefje slagroom zag er erg mooi uit. ik kon het niet laten en heb mijn vinger in de slagroom gestoken. in de slagroom op het taartje van de meneer achter ons in de rij. de meneer had het gezien.......mama zag de slagroom met het gaatje en mijn witte vinger.....eh ja....ik kon het even niet helpen het moest gewoon, niet omdat ik de slagroom wou eten ofzo. daar ging het niet om. gewoon even erin prikken. de meneer vondt het gelukkig geen probleem. mama bood aan het taartje te betalen maar de meneer vondt het dus niet nodig en heeft smakelijk zijn taartje met het toefje met het gaatje opgegeten.
afgelopen maandag heb ik ook bij oma geweest en dat ging ook goed. ik heb toen ook kip bij de hema gegeten en heb er daarna voor gekozen om naar scapino te gaan en ik heb daar fijn rondgekeken en schoenen gepast. maat 45 vndt ik het leukst. de winkel dame keek een beetje vreemd toen ik met de schoenen maat 45 lekker door de winkel liep. en ik moet toegeven het was ook best een lollig gezicht. vandaag was ik dus weer terug naar scapino en heb de schoenen nog eens opgezocht en ze weer gepast. ik vind het een leuk spel. mama hoopt dat ik er zo weer een beetje lol in krijg om naar buiten te gaan.
want als ze vraagt gaan we fietsen of naar de speeltuin of naar mini mundi dan zeg ik ssssssssssht. wat betekend dat ik echt niet wil. ECHT NIET.
we proberen het wel maar ik blijf dan midden op de straat staan ik wil dan echt niet verder lopen. zoals op de markt en de st janstraat. ik wil daar echt niet lopen. ook andere plekken gedraag ik me niet als m ezelf. de autonummerborden boeien ook niet altijd meer zo erg als voorheen. deze rare veranderingen in mijn gedrag zijn gekomen na een koortvirus. ik ben ook erg afgevallen. ik eet nog slechter als voorheen. ik wordt wel bijgevoed via mijn gastro stoma.
thuis in mijn gedrag niet verslechterd en is er een stijgende lijn in mijn ontwikkeling. het kan ook zijn dat door die stijgende ontwikkeling ik geen prikkels van buitenaf verdraag. het blijft een raadsel. we komen er nog wel achter zegt mama die er erg mee bezig is.
dinsdag ben ik ook naar buiten geweest. ik koos de jumbo want dat vindt ik een leuk woord om te schrijven. we zijn bij de eendjes geweest en ik heb met de klapdeurtjes van de jumbo geklapperd. ik heb er ook een knopje op ontdekt waarmee je de deur vanaf de andere kant kan openmaken. de groente jongen deed het en ik zie alles dus. na wat lol met de deur zijn we terug gelopen en heb ik pop de skatebaan gespeeld. en heb het naar me zin gehad. het zag er allemaal vrolijk uit. niet zo uitgelaten als anders maar wel vrolijk. toen ik thuiskwam heb ik mijn boeken van thomas de trein gillend verscheurd. en het zijn mijn lievelingsboeken. waarom ik dat deed? de spanning? fustratie? weet ik veel. ik heb het gewoon even erg moeilijk.

hoera het is vakantie

het is vakantie en ik vind het heerlijk. als mama zegt voor het slapen gaan wat we de volgende dag gaan doen en ze zegt dat de taxibus niet komt moet ik lachen. ik ben daar erg vrolijk door. ik vind het heel leuk om gewoon thuis te zijn. en dan ook echt gewoon lekker thuis. op het moment wil ik liever niet gaan wandelen. ik wil geen leuke dingen buiten de deur doen. ik wil gewoon lekker relaxed thuis spelen. ik mag wel kiezen enzo. naar de speeltuin, naar Mac of lekker met de bus of trein. maar dan zeg ik ssssssssssssjh. wat betekend nee hou maar op. ik wil niet. zondag zijn we een ijsje wezen halen. en ik deed niet mijn gebruikelijke nummerborden ritueel. ik liep gewoon rustig mee aan de hand zonder het echt leuk te vinden om buiten te zijn. nee ik was liever thuisgebleven. (zie het filmpje op photobucket) vandaag zijn we bij oma geweest. met de bus. mama had een stripverhaal voor me gemaakt waarop stond wat we allemaal gingnen doen. oma en de hema stond er op.ik was ook daar kalm, wel wilde ik steeds naar de deur
die gaat heel leuk open en dicht. in het gebouw zijn meer schuifdeuren en die heb ik dan wel allemaal bekeken. dat vond ik weer wel leuk, ze leken een beetje op de deuren in het erasmus. we gingen met de bus terug en zijn bij de hema kip wezen eten. dat ging ook anders dan anders want echt enthousiast was ik niet. het leek erop dat ik het deed omdat het op de stripverhaal lijst stond vond mama. na de hema wilde ik graag bij scapino rondkijken. ik heb veel schoenen gezien en er ook een paar gepast.