16 februari 2008

niet van mij

niet van mij dus maar gevonden..
"Toen God de moeders van kinderen met autisme schiep was Hij al 6 dagen aan het overwerken.

Een engel verscheen en zei: “U steekt wel heel veel tijd en werk in deze exemplaren”

”Heb je de specificaties van deze bestelling al eens gelezen?”, vroeg God vermoeid.

”De moeder van zo’n kind moet buitengewoon goede ogen hebben, zodat zij steeds kan blijven zien hoe bijzonder haar kind is, ook wanneer alle anderen verblind zijn door het syndroom.

Ze heeft ook veel meer energie nodig dan normaal zodat ze het nooit opgeeft, ook niet wanneer anderen dat wel doen.

Haar huid moet extra dik zijn om alle onrecht te kunnen verdragen en alle kritiek op haar opvoedingscapaciteiten.

Ik heb haar zelfs een sterker hart gegeven met een groter vermogen om lief te hebben en te begrijpen.

”God “, zei de engel terwijl ze Zijn mouw aanraakte, “U kunt beter wat rusten en er morgen aan verder werken.”

”Dat kan ik niet”, sprak God, “er zijn meer kinderen met autisme dan de wereld weet.”

De engel vloog langzaam rond het schepsel en bestudeerde het nauwkeurig. Opeens stopte ze en boog zich voorover.
Haar vinger gleed over de wang van de vrouw. “Ze lekt”, zei de engel, “ik zei toch dat U er te lang aan heeft doorgewerkt.”

”Dat is geen lek” zei God, “dat is een traan”.

”Waar is die voor?” vroeg de engel, “Ik neem aan voor verdriet en voor vreugde, voor zoveel opgekropte emoties, voor botsen op zoveel onrechtvaardigheid, voor botsen op zoveel onbegrip.” zei God.

”U bent werkelijk geniaal “ zei de engel. God keek somber en leunde achterover in zijn stoel.

”Denk je?”, zuchtte Hij, “Maar weet je: die traan heb ik daar niet geplaatst”."

Geen opmerkingen: