de warme bakker

met school zijn in het kader van de projectperiode zeeland naar de bakker geweest. omdat mama dacht dat ik beter een beetje voorbereid kon zijn had ze een kaart gemaakt waarop stond dat we met alle kinderen uit de klas in autoos naar de bakker zouden gaan. dit deed ze een avond van te voren. ik had de kaart bekeken en geluisterd naar wat mama zei. de volgende dag toen we dus eerst met de taxibus zouden gaan en dan met de auto zouden rijden deed ik al snel na het wakker worden het gebaar auto, om mama te laten zien dat ik het niet vergeten was. het liefst zou ik de taxibus overslaan en was ik gelijk in de blauwe auto van de overbuurvrouw gestapt. dat is mijn favo auto. dus ik moest wel even huilen toen dat niet gebeurde en ik toch in de taxibus moest. maar dat was maar heel even. op school gingen we eerst nog buiten spelen en om een uurtje of tien gingen we naar de bakker. het was erg leuk. vooral het autorijden!!! we hebben broodjes gebakken en ook met rozijntjes broodjes gemaakt. we kregen een tasje met broodjes en bolussen mee naar huis. lekker hoor. ik vondt het allemaal wel iets te lang en moest even huilen omdat ik toch wel weer graag met de auto wilde rijden. het was allemaal zo leuk dat ik de volgende ochtend thuis weer met de bakker kaart aan het zwaaien was. ik wil nog wel een keer met de auto naar de bakker!!!


dit is een foto van mijn vertel muur thuis. hij wordt steeds groter want ik heb steeds meer te vertellen!! nieuw zijn de twee zwarte lijstjes met ja en nee. er hangt een schoolbord en er ligt een magnetisch stempelbord. aan de muur zit klitteband met een zootje pictoos en kleurenpictoos. het roodgeruite vierkant is de weekplanner. ik kan er allemaal goed mee werken. de groene kaart is de ik wil kaart. die hangt ook aan de muur. zodat ik hem altijd weet te vinden. heel handig als ik wat wil. dan plak ik dus gewoon erop wat ik wil. een visstick, ijsje , koekje , een plaatje van de bakfiets, of de hema. ik geef dan de kaart aan mama. het is heel handig.

c c g g a a g f f e e d d c g g f f e e d

ik typ dit al meer als een week herhaaldelijk. mama dacht eerst dat het gewoon een rijtje letters was. het is een hele lange rij met een patroon erin. de titel van dit blogje is maar een gedeelte, c c g g a a g f f e e d d c g g f f e e d , het gaat nog veel verder. ik had mijn hele magnetische bord voltgestempeld. en mijn jtalk spraakprogramma op de computer heb ik het ook vaak laten zeggen deze week. vandaag begon ik het ook hardop te spellen in letterklanken. dat was best een uitdaging want ik kan de g niet zeggen en gebruik inplaats daarvan een bromgeluid. en de f doe ik als een soort fluitgeluidje. anyway mama dacht eerst dus gewoon een rijtje wat ik mooi vond maar ik doe het al meer als een week, steeds dezelfde combinatie en dan een hele bladzij vol. lees je dit op koekai .b blogspot.com klik dan deze link en je ziet wat ik typ... C-C-G-G-A-A-G-F-F-E-E-D-D-C-G-G-F-F-E-E-D-G-G-F-F-. E-E-D-C-C-G-G-A-A-G-F-F-E-E-D-D-C. Ĉ-B-A-G-F-E-D-C-G-A-A-B-B-Ĉ-Ĉ-Ĉ-B-A-G-G-F-E-Ĉ

-Ĉ-B- ...

de poppen aan het dansen

weer naar school

dit weekend heb ik lala gezegd. dit heb ik al eerder gezegd, maar nu dus weer. ik zeg spel en schrijf een berg en allemaal omdat ik het wil. ik vindt het leuk om te doen. als ik gepusht word, zeg ik niks. ik ben 6 en eigenwijs.
zondag toen mama de reclamefolders aan het bekijken was wilde ik erg graag aandacht. ik ging lekker hard gillen. harder en harder. het had niet veel effect. ik ging recht voor mama staan en gilde heel hard in haar gezicht. mama zei dat ik niet recht in haar gezicht moest gillen. toen ging ik achter haar staan en hield haar hoofd vast, omdat ik haar duidelijk wilde maken dat ze zich niet om moest draaien. en ik ging gillen. en dat was niet in haar gezicht!....ik snap alleen niet waarom mama zo hard moest lachen toen ik dat gedaan had.
maandag begon de school weer. ik moest even huilen toen mama zei dat we nu naar beneden moesten omdat de taxibus zo zou komen. maar ik heb het heel goed gedaan op school. en we hebben ook de vlag gehesen. ik kwam met een grote glimlach weer uit school.
ik heb lekker gekookt ei gegeten . alleen het witte.

stichting lentekind

vanmorgen had ik heel goed onthouden wat mama gister avond tegen me had gezegd. savonds verteld ze me altijd wat we de volgende dag gaan doen , dat vindt ik fijn want dan weet ik wat ik kan verwachten. ze had verteld dat we gingen fietsen. ergend kijken waar kinderen spelen, dan naar de hema om kip te eten. fietsen dus. ik plakte smorgens de picto van de bakfiets op de ik wil kaart. zo die zit. ik ben er klaar voor. en we gingen dus ook smorgens fietsen. het was makelijk te vinden, stichting lentekind en we hebben de fiets geparkeerd terwijl ik keurig bleef zitten zoals mama gevraagd had. fiets aan de ketting en ik mocht eruit. we gingen naar binnen bij stichting lentekind en het rook er heerlijk naar soep. die werd alvast gemaakt voor de lunch vertelde de dame van de stichting. we hingen onze jassen aan de kapstok en kregen honger van de lekkere verse soep geuren. in de speelruimte waren de muren vrolijk groen en de hele sfeer daar was fijn. ik mocht wat spelen terwijl mama in het kantoor van de dame ging babbelen. over mij en wat de stichting is en zo. na een klein uurtje kwam mama weer terug. ze had gezellig gebabbeld en was tot de conclusie gekomen dat dit een fijne plek voor mij zou kunnen worden om in de vakantie van school een dag per week door te brengen. er wordt hier ook aan saito gedaan. zoiets heb ik al eerder geprobeerd maar had toen niet helemaal veel interesse omdat ik nogal afgeleid was door deuren in het gebouw. maar ik ben nu groter en het gebouw is ook anders. en na even wennen denkt mama dat ik er veel plezier aan zal beleven. allemaal erg positief dus.
jassen weer aan en nadat ik netjes handen had geschud weer in de fiets.
naar de hema. het was erg erg druk in de stad. mama moest nog even de banden van de fiets oppompen bij de fietsenmaker. pssssssssst ik heb daar een hekel aan en moetst bijna huilen. een duitse man maakte een foto van de fiets omdat de fiets zo mooi is zei hij. wel grappig hoor, de fiets blijft maar reacties krijgen en regelmatig , ook vandaag vroegen voorbijgangers of ik jarig was....anyway de hema was ook erg druk en de rij stond tot buiten het restaurant. maar dat schrikt ons niet af en we hebben in de rij gestaan voor de kip. de soep was op, dat vond mama wel jammer. de tafels waren allemaal vol, dus vroeg mama aan twee mensen of ze het erg vonden als we hun aanschoven en dat was geen probleem zeiden ze. ik heb keurig op mijn kip gewacht en net toen mama zei ga je mee kijken of de kip klaar is , kwan een hema dame de kip naar de tafel brengen. ik heb lekker de kip opgegeten en trok me niks aan van de drukte. twee porties had ik op. want toen mama vroeg wil je kip stak ik twee vingers op. en dat mag dan. lekker hoor!
ik was na de kip klaar om te gaan en liep nog even een rondje op de afdeling. mama moest nog vulpenvulling halen om pictoos te maken. en ik kreeg een mooie jip en janneke speeldoos. de groene had ik nog niet.
met de lift naar beneden en nog even naar de kassas kijken die ik altijd er mooi vind want er zit een lichtkrant op. buiten deed ik een paar keer alsof ik weg wilde lopen en mama moest me vangen. dan zegt ze schurk en dat vindt ik erg leuk. we fietsen nog naar de appie om ijs, het is tenslotte vakantie en ijs is lekker. en toen naar huis waar ik heel goed mama hielp met de zware fiets op de stoep te trekken. thuis heb ik nog naar thomas de trein gekeken en samen met mama alle autoos op rij gezet omdat ik dat een leuk spel vind. ook heb ik nog wat door de brievenbus gegooid. altijd leuk. woensdag deed ik het ook en de postbede stond nog voor de deur toen ik het deed en ze gooide het weer terug. dat vond ik hilarisch leuk.
mama vindt het erg opvallend dat ik nu zo relaxed ben. nu in die vakantie week. en ze denkt dat school me veel stress geeft. .........
we wachten nog op een afspraak met kmd voor de spraak computer. maar de ergo zie dat ze er vaart achter zou zetten en daar hebben we wel vertrouwen in. maar ja wachten duurt altijd lang. straks op school krijg ik weer logo. mama heeft meer en meer sprijt van "het nogeens proberen" want de manier waarop het gaat is niet de manier waarop wij het thuis doen. zoals de ja nee kaart die we gebruiken. want dat is voor mij een goede manier om antwoord te kunnen geven. (foto volgt) en de spraak computer om mij te helpen. er wordt gedacht dat door al deze hulp middelen ik minder snel zal gaan praten.

Taalstoornissen

Een kind leert zijn moedertaal al heel vroeg. In het eerste jaar oefent het al bepaalde klanken en de zinsmelodie van de moedertaal. Rond de eerste verjaardag moet een kind zijn eerste woordjes gaan spreken (vaak mama). Als een kind 2 jaar is moeten er zinnetjes van twee woordjes gesproken worden. Tot circa 6 jaar is een kind gevoelig voor het leren van taal, het leert dit veel makkelijker dan een volwassene. (geplukt van een site)

ik ben nu al zes dus. en het is een feit dat kinderen en mensen die zich niet kunnen uitdrukken gedragsproblemen ontwikkelen, wat weer heel begrijpelijk is. op een andere site staat dat je nooit moet dwingen te praten. dat kan heel averechts werken.
ik heb nu dus vakantie en ben heerlijk ontspannen. ik gebruike het woord blauw (BAUW) als ik een bepaalde auto wil. als ik met de laptop wil spelne stempel ik compaq . en gebruik nu ook regelmatig mijn stem om c o m p a q te spellen. ik kan de meeste letters gewoon goed uitspreken maar woorden krijg ik mijn strot niet uit. wat dan weer te maken kan hebben met overgevoeligheid, of niet en wa maakt het uit. ik praat niet. de groote issue is COMMUNICATIE en hoe ik dat dan ga doen ,.. is dat nu wel zo belangrijk. ik ben nu volgens de statuten te oud om "normaal" in voledige zinnen te gaan praten. zelfs als mijn spraak goed op gang gaat komen zal het gebrekkig zijn. is het dan niet gewoon slimmer om ook andere mogelijkheden te benutten. en of dat nu spraak wel of niet in de weg gaat zitten. mijn spraak is en zal nooit optimaal worden. ik heb NU behoefte om te gaan comuniceren. en ik kan heel veel vertellen op mijn manier. ik kan steeds meer duidelijk maken met pictoos en schrijven en spellen en stempelen. ook typ ik vaak op de compaq en laat jtalk het dan uitspreken. als ik al die mogelijkheden heb waarom dan niet dat uitbouwen. waarom moet ik dan (stomme) koe nazeggen om een dom puzzelstukje in een puzzel te krijgen die ik niet eens maken wil. is het dan niet veel beter om voort te "borduren"op dingen die ik kan. zodat ik kan comuniceren met picto en computer . ipv mij te dwingen geluid te maken en daarmee de aversie te vergroten. nu thuis 1 week vakantie....geen gezeur , geen gepush en ik zeg bauw, en spel hardop luid en duidelijk C OM P A Q. dat is dan toch iets om over na te denken......(ik heb een tijdje terug ook hard op nickeloden gespeld)

vakantie dus

en toen was het vakantie. ik vindt het heerlijk! geen strees van school en ik ben helemaal vrolijk en ontspannen.
mama had afgelopen vrijdag nieuwe pictoos opgehangen. van woorden als voor op tussen omhoog boven omlaag beneden in ect. ik heb ze vrijdag bekeken en zaterdag gevraagd wat ze betekenen. ik vroeg of mama ze wou voorlezen en spellen. zondag heb ik ze helemaal uit mezelf gebruikt. zonder uitleg of wat dan ook. ik was met mijn laprop aan het spelen en je kent vast die windows screesaver, die vind ik erg mooi, het windows logo springt dan alle kanten op. omhoog enzo. ik ben uit eigen beweging naar de picto muur gegaan en heb de juiste pictoos erbij gezocht. ik heb lol in het gebruiken van pictoos. en ik gebruik ze dan ook met het grootste gemak, thuis.
zondag kwam papa op visite en heb ik met papa gespeeld.
maandag heb ik een dag lekker niks gedaan het is tenslotte vakantie. niks buiten de deur bedoel ik dan. ik heb fijn met mama gespeeld en van grote kartonnen dozen hebben we autoos gemaakt waar we zelf in kunnne zitten. we hebben het opel logo eropgetekend en ik heb net als of gestuurd. tinki winki en lala hebben ook mee gereden. ik heb ook ge windoosd en letters gestempeld.
dinsdag hebben we bij appie ij gehaald en ik heb heel goed boodschappen gedaan. ook heb ik met pictoos bezig geweest en toen ik mijn gele vw autootje wou hebben en hem niet kon vinden heb ik mijn gele blokje van hout gepakt, maar mama snapte het niet direct en toen heb ik daar bij mijn roze barbie auto gepakt die ook een volkswagen is. gelukkig snapte ze het toen wel.
ik heb kip gebakken en gekookte eieren gegeten. alleen het wit. het geel vindt ik smerig.
ik begrijp dat eieren gekookt moeten worden maar het wachten vindt ik niet altijd leuk.
met de laptop heb ik ook nog thomas de trein filmpjes gekeken van de dvd die we bij appie gekocht hadden. normaal houdt ik van kinderfilmpjes kijken maar nu heb ik heel relaxed gegeken. ik heb niet veel op de stoel gewiebeld want hoe leuk dat ook is ik was er eerder vandaag lelijk afgedonderd en dat deed nogal pijn.

ergotherapie

vrijdagmiddag kwam de dame van ergo dus aan huis. kijken of ik wel slim genoeg ben om een spraakcomputer te gebruiken, enzo. mama dacht dat ze er nog een harde dobber aan zou krijgen. een vreemde dame in huis en ik die dan mezelf niet ben en me afzonder en niet doe wat ik normaal doe en vaak eigenlijk niks doe behalve me afzonderen. het viel allemaal reuze mee. ik ging mee de deur open doen toen de bel ging. en was niet erg verontrust, de dame ging zitten op de bank met een kopje honingbos thee. ze vertelde de mij toen ik nieuwsgierig naar haar keek dat ze naar mij kwam kijken. ik voelde toen wel een buitje hangen en gaf mama de picto van de hema. zo van weet je wat mam laat die dame haar thee maar opdrinken dan gaan wij gezellig naar de hema, kip eten. die dame kan best alleen haar thee opdrinken. die kan dat best zonder ons.....mama zei dat we niet nu naar de hema gingen maar dat we straks wel konden gaan. nou ja ok dan ga ik wel iets anders doen. ik ging in het voormalige son-rise ruimte zitten waar nu de eettafel staat. op de eettafel stond de compaq laptop, waar ik voor de dame kwam om had gevraagd door compaq te stempelen op mijn magnetische stempelbord. sinds woensdag middag mag ik met de laptop spelen. er zitten een paar leuke programmas voor mij op waar ik later meer over vertel. de dame praate over hoe ik comuniceer en wat de vraag is. al snel was de conclusie dat ik dus aan een uitgebreidere spraakcomputer toe ben en met name die ene waar mama het eerder over had of nog een uitgebreidere want ondaks mijn verstoptechniek had de dame toch mijn mogelijkheden ontdekt. het gesprek van mama en de dame ging door over sensorische integratie, mijn niet willen drinken en mijn spraak en de huidige behandeling van logopedie. in het kort was de conclusie. dat het uitlokken van spraak nog helemaal niet aan de orde is. ik heb alle tekeken van overgevoeiligheid zowel in mijn mond als de rest van mijn lichaam. het vragen om druk hoort daar bij evenals het bijten in objecten toen ik nog wel at en dronk. ik zocht daarmee een soort van druk op mijn tanden. ik vraag nog regelmatig om druk op bv mijn hoofd , ribben en buik. maar het bijten doe ik niet meer op die manier. dat hangt samen met niet drinken. en het langdurig gebruik van een sonde heeft daar negatief aan bijgedragen. haar visie is dat ik moet gaan bellenblazen, door een rietje zuigen, en spelenderwijs met mijn mondmotoriek gestimuleerd moet worden. niet afgedwongen klanken zeggen. want bij logo die ik nu heb werk ik niet mee en ik moet dan oa klanken produceren om acties te laten gebeuren die me helemaal niet boeien zoals het neerleggen van een puzzelstukje door de therapeut. boeiend. ..gaan we nog iets doen wat ik wel leuk vind? de ergodame vind dat er eerst aan andere dingen gewerkt moet worden. de sensorische integratie dingen dus. van de dok hebben we 10 uur ergo gehad en we gaan er dus wel iets meer mee doen. we hebben 1 uur opgebruikt in het gesprek , dus nog 9 te gaan. mama vond het een heel interessant gespek niet in de laatste plaats omdat haar ideeén over de logopedie die ik nu heb ( nutteloos tijdverdrijf) alleen maar bevestigd werden. want ik ga niet praten als klanken afgedwongen worden met activiteiten die onzinnig en saai zijn en die ik toch al niet wil. ik moet een aktie doen die mij niet boeit en krijg daarvoor een beloning (puzzelstukje) die ik helemaal niet wil. zou jij dan doen wat er gevraagd wordt? en dan word er ook nogal eens gedacht dat ik het niet kan, dat puzzelstukje of het geven van de picto voor de blokken die ik toch al niet wil. maar zou ik niet heel stom zijn als ik een picto geef aan iemand om iets te krijgen ( blokken) wat ik stom vind, alleen omdat iemand anders wil dat ik met blokjes een toren bouw terwijl ik een hekel heb aan bouwen met blokjes.....zeg nou zelf. ik geef pictoos voor dingen die ik wil. zo hoort dat. je gaat een pratend kind toch ook niet dwingen om te zeggen ik wil met die blokken spelen terwijl je weet dat het die blokken niet wil. en als het kind dan niet wil zeggen ik wil met blokken spelen is het toch stom om daaruit de conclusie te trekken dat het kind niet kan praten...
ik bedoel maar.
ook het onderwerp drinken hoort bij de overgevoeligheid en het dwingen van neem nog een slokje is niet de manier, het kan zelfs een averechts effect hebben. thuis moet ik niet drinken maar mag ik drinken.
de ergo therapeut had het over prikkels, ze vondt het logisch dat ik van een komkommer alleen de zachte binnenkant eet. en vondt het helemaal niet gek dat ik soms heel voorzichtig aan eten lik om te textuur te beleven. of dat ik soms een stukje sla in mijn mond stop maar niet opeet of dat ik voel in mijn mond hoe somiige etenswaren aanvoelen. ze had het over cola. en ja dat heb ik ook wel eens gedaan en ik schrok wel van de bubbles. en dat is dan weer goed vondt ze, die niwusgierigheid naar dingen. en dan de schrik van cola is ook goed vond ze. het bezig zijn met de gevoeligheid in mijn mond, kan stimulerend werken voor veel dingen. dat ik wel het alfabet kan nazeggen maar niet woorden kan zeggen heeft daar ook mee te maken, ( kan daar ook mee te maken hebben vind mama) met die overgevoeligheid. ik ben overgevoelig voor licht , van bepaalde tl buizen , het gezoem en de lichtsterkte waardoor ik in bepaalde winkels niet naar binnen durf/kan zonder een scene te maken. ( die winkels hoef ik niet in) ik ben jaren erg schrikachtig geweest van brommers die je ineens voorbij rijden en moest er als kleiner ukje van huilen en het deed gewoon zeer aan mijn oren.
dus ja dat ik overgevoelig ben dat wisten we al. dus het hele verhaal van die sensorische huppeldepup ,..het zou wel eens iets goeds kunnen doen.
mama heeft alweer best spijt dat ze de logo die ik had een tweede kans heeft gegeven. want ik ga nu dus een andere weg in. zit ik daar weer elke week een half uur.
anyway het gesprek viel reuze mee en ipv vechten voor een spraakcomputer was het meer van welke wilt u en zal ik hem voor u inpakken....valt het ook eens mee. het vervolg is dat de kmd, de leverancier van de puters bij ons thuis komt samen met de ergo en dan beoordeelt welk apparaat het beste aansluit op mijn slimme brein. en dan komt er een proef periode.
maar nu even terug naar de compaq, er zitten leuke spellen op voor mij en ook
j talk , een spraak hulp middel. het is erg leuk ik typ albertheinalbertheijnalbertheijeieieieeidoradoradorahema enzo erop en druk dan op f12. een stem zegt dan hardop alles wat ik typ. phlipskaaskaasblauw en vanalles en nog wat. ik vindt het erg leuk om te doen.
zaterdag zijn we met de fiets naar de hema geweest, kippies eten. ik heb heel goed in de fiets gezeten en ben ook heel netjes blijven zitten toen mama de fiets op slot zette. ik stak twee vingers op toen mama in de hema vroeg of ik kip wilde. en kreeg ook twee porsies. lekker! ik heb netjes op mijn stoel gezeten. en het was redelijk druk. ik heb wel drie keer geprobeerd weg te lopen maar dat was meer voor de grap en ik moest er dan ook erg om lachen toen mama me aan mij jas trok.
weer thuisgekomen heb ik met mama en mijn autoos aan tafel gespeeld. ik wilde een auto die niet op tafel stond en mama ging hem halen, maar welke auto dat wist mama niet en ze liet er een paar zien. ik zei BAUW. echt waar! en bedoelde de blauwe auto. we hebben toen samen in de kast naar alle blauwe autoos gezocht en dat waren er nog best veel. ik heb ze op een lange rij gezet. ze pasten niet allemaal op tafel.