wat ik zag uit het raampje van het vliegtuig

wat ik zag uit het vliegtuigraam.

plannen....

we gaan op vakantie!!!! naar oma in florida! yay. dat is superspannend. ik was daar vorig jaar ook, dat was erg erg leuk. ik had ook hier en daar wat spannende momenten. overload enzo. das niet zo gek, er was ook zoveel te zien!
nu dit jaar heeft oma weer gevraagd of ik en mama en papa komen met het vliegtuig.
ik wil wel naar oma. maar ik ga liever niet met een vliegtuig. waarom? ik moet dan zooooooooo lang stil zitten. dat vind ik wat lastig. vliegen vind ik totaal niet eng of vervelend. dat kan ik wel. no problem. maar het duurt zo lang en dan gaan we ook nog overstappen in philly. het is een lange reis... koffers zijn gepakt. stripverhaaltje gemaakt, hoe en wat en wat gaat er gebeuren....spannend. ik weet al een tijdje dat we gaan. bij oma staat een trein van thomas die gaan we halen. zo heeft mama het uitgelegd. zodat ik ook duidelijk begrijp wat we gaan doen en het is een leuk doel voor mij om toch maar in het vliegtuig te stappen.  via de site heeft mama een gids geregeld. dan komt er op schiphol en omstreken een speciaal persoon die on overal doorheen loodst. vorig jaar hadden we dit niet gedaan,..maar wel gezien hoeveel gemak dit kan opleveren in bepaalde situaties. we zijn met New York Taxi naar schiphol gegaan. dat is makkelijker dan met de trein. wat minder stress enzo. de taxi rijd van deur tot deur, en als we weer naar huis gaan staat de taxi al klaar op schiphol. dat maakt het allemaal wat makkelijker.

philly cheese steak

kai in philly

kai eet liever ij

het is avond op het vliegveld

met een pandelding naar de aankomsthal

~De taxi komt laat....niet te laat gelukkig maar wel een uur later dan afgesproken...onderweg had de taxi een aanrijding gehad...een hertje. daarom komt er een andere taxi. niet een gele zoals mama dacht maar een grote luxe wagen. die ooit van de burgermeester van new york was. ik vind hem mooi, ook al had ik op een gele gerekend. de rolstoel past er perfect in en ook de koffers gaan mee.  allemaal in de taxi en we gaan op weg naar schiphol. we moeten dan door een paar controles en algauw heb ik er genoeg van. we moeten door de rolstoelrij en die rij is behoorlijk wat korter dan de rij van de andre mensen. maar omdat de mensen in de rolstoelrij meer moeten regelen gaat deze rij erg langzaam. te langzaam en na een kwartier ben ik volledig in over mijn toeren. als mama gaat regelen dat we in de andere rij mogen voordringen , zijn de rolstoelers voor ons klaar en zijn wij aan de beurt. als we klaar zijn en weer gaan lopen kom ik al snel weer tot mezelf. we zoeken onze gids en deze helpt ons geweldig goed. bij het instappen mag ik in een speciale stoel door het gangpad rijden. ik zit fijn bij het raampje en kan alles goed zien. ik vind vliegen helemaal niet eng. ik vind het leuk om naar buiten te kijken. ik speel wat met mijn meegebrachte spulletjes en slaap een beetje. de reis gaat zover goed. in piladelphia meoten we overstappen. ik mag weer met het karretje door het gangpad. en in tegenstelling tot schiphol mag mama van de gids aldaar niet zelf met de rolstoel rijden. daword gedaan door de gids. dat zijn zo de regels daar. dus loopt mama gezellig naast mij. ik zit in de rolstoel en kijk om me heen. de rolstoel is om het makkelijker voor mij te maken. ik hoef dan niet alle indrukken te verwerken en kan me afsluiten van alle hectiek op het vliegveld. in philladelpia airport eten we wat. papa koopt een PHILLY CHEESE STEAK. want vind hij die moet je hebben geproefd in philly.  ik krijg een lekker ijsje, want ik houd niet zo van al die fratsen.

oma staat al te wachten

we gaan met naar het volgende vliegtuig dat ons naar tampa brengt. dat is een kortere vlucht dan die van amsterdam naar philly, ik ben niet helemaal fit en erg moe. bij het instappen ben ik erg afgeleid. ik mag weer in het specaile rolstoel ding . ik word daarin flink vastgezet. dat zijn de regels....ik verlies mijn ipod. niemand heeft dit in de gaten. pas in het vliegtuig als mama alles voor mij op orde brengt merkt ze op dat de ipod foetsie is.....mama vraagt het aan de crew, omdat ze meent dat ie nog in de rolstoel is....na navraag gedaan te hebben komt de steward naar ons toe en verteld dat REGGIE, de man die hielp om me vast te zetten het vond en het in de zoom van mijn spijkerbroek heeft gestopt, en idd in de omslag van mijn spijkerbroek zit mijn ipod die ik voor mijn verjaardag kreeg. gelukkig. fijn dat reggie het opmerkte!!! we stijgen op en vliegen naar oma. dit vliegtochtje lijkt zo voorbij....ik kijk naar alle lichtjes. heel mooi! ik zie de autoos rijden lang de grote wegen....als we geland zijn gaan we met een soort pendeltramtreinding naar deaankomsthal waar oma al staat te wachten. `mijn grote neef is in een andere hal om mijn grote nicht op te halen. gezellig....ik ken ze nog allemaal!

in en uit de bus

het in en uit de bus stappen na een schooldag geeft nogal wat problemen. vooral uit de bus na een enerverende schooldag is een probleem. ik laat me zelf uit de bus vallen en lig dan op de grond. op de straat , ook in de regen en wat voor weer het ook is. dat stoort me niet. ik lig. mama en de begeleider van de bus doen erg hun best om me dan naar binnen te slepen en te dragen. als ik dan eenmaal binnen ben dan gaat het wel weer. het is dat ene punt, die overschakeling die me erg veel moeite kost. het lukt me niet om gewoon uit de bus te komen en naar huis te lopen. we hebben nu een soort erhaaltje gemaakt waarop staat wat er gebeurt en wat er van mij verwacht wordt. het lijkt even verbetering te geven maar dat is niet van lange duur. in de bus mag in een stilte koptelefoon (het is nogal een lawaai ) en een luitster cd in mijn koptelefoon. het helpt allemaal niet ik zit te vol. het is voor mij ook een veilig patroon geworden. uit de bus is gillen. deze twee dingen horen nu bij elkaar. uit de bus...gillen....

De tandenfee????

Ik geloof er niet zo in hoor dat hele tandenfee verhaal. dat losse tanden lastig zijn, dat vind ik wel. De buurvrouw had al eerder twee van mijn tanden eruit geholpen. Ook gaan mijn kiezen aan de wiebel. erg lastig als ik aan het eten ben. Ik trek ze er nu zelf uit, eng vind ik het helemaal niet, gewoon even goed wiebelen. en dan...eruittrekken. sommigen bloeden wat meer dan anderen. dat vind ik wel erg vervelend. verontrustend ook. Dan helpt mama mij gelukkig en dept net zo lang tot het niet meer bloed. Ik verlies ook gelijk interesse in de kies of tand die uit mijn mond is. helemaal niet boeiend. weg is weg.

moeilijke tjden.

het is allemaal nogal moelijk voor mij.  ik ben overbelast en overprikkeld.  mijn energie is op een laagpitje. school is zwaar, en er zijn dan ook zware gesprekken tussen mama en de school. in augustus waren er al Signs en gesprekken. maar mensen in mijn naaste omgeving pikken deze Signs beter op dan de minder naasten. wat dus resulteerde in een hevige disbalans. mijn medicatie ging flink omhoog. en in weekenden kan ik de wereld aan op een kwart van de dagelijkse dosis...dat geeft toch te denken......het is nogal een verschil.. en dan was het nog niet voldoende om de schoolwereld aan te kunnen. ik was tot januari elke dag kompleet in een overload mode. gillen en op de grond liggen als de schooldag afgelopen was. ik moest gillend en schoppend naar huis worden gesleept. (in een veilige omgeving durf ik me te uiten en komt de fustratie van een hele dag in een klap eruit.) op school blokkeerde ik regelamtig en stond midden in een beweging gewoon stil en deed niks meer totdat ik een duwtje kreeg. dan kwam ik weer wat in beweging. ik ben aan het stapelen in mijn hoofd. meer en meer  een hele schooldag lang. leuke dingen en minder leuke dingen. drukke dingen, kleuren geluiden geuren deuren open deuren dicht. ik wil deuren graag dicht....mensen laten deuren open. ik maak ze dicht, er komt iemand door,... open......ik sluit de deur......computers op school,...ik mag niet......maar ik moet.....het moet....ik.......


en dat de hele dag.....stapel stapel.........het past niet in mijn hoofd....
ik ben een tijdbom...explosief.....
ik vlucht in mijn obsessie voor auto nummerborden van renaults met een gaatje in de wieldop.....we wandelen en maken fotoos. dat geeft me rust......in deze drukke luide onbegrijpelijke wereld vlucht ik in wat ik ken...de fotoos. die zijn niet onberekenbaar. ik maak fotoos met mijn telefoon,...vergroot ze uit,....zet ze op volgorde...rust in mijn hoofd...ik ben moe en ga graag boven in bed onder de dekens naar mijn fotoos kijken...
kijk op youtube naar thomas , en dirigeer de filmpjes zelf. kijk dezelfde scene opnieuw en opnieuw.....en nog eens.....
morgen moet ik weer naar school en dan begint het allemaal overnieuw....
het is allemaal gewoon TE......teveel...... en dan niet alleen voor mij,..ook mijn omgeving is overloaded.....de gedachte om een alternatief voor de schooldagen te vinden speelt de hoofdrol in mama's hoofd...er moet iets anders. iets anders alles anders.... er zijn plannen en backup plannen....er word gekeken naar andere mogelijkheden en onmogelijkheden.  het valt niet mee om een keus te maken...wat vandaag een geweldig plan lijkt heeft een dag later de glans verloren...
maar zoals mijn mama altijd ventileert.....
ALLES KOMT GOED..... misschien niet zoals je gepland had, maar toch alles komt altijd weer goed......hoe dan ook!

storm na de stilte

twas wat stil op mijn blog. dat betekend niet dat ik gestopt ben met mijn visie op de wereld. het betekend ook niet dat er niks gebeurt in kai-land. de stilte had meer te maken met wat wil ik kwijt en wat houd ik voor mezelf. daar ben ik nu uit en ga weer aan de slag. eerst wat dingen die er gebeurt zijn.... de vakantie is voorbij en ik heb er van genoten, heerlijk niks doen. nou niet echt niks maar we noemen dat zo. niks doen. dat houd in dat er niet zo veel moet en dat er geen school is. we hebben veel autoos gezien. en nummerborden gekeken. dat vind ik erg relaxed. speeltuinen en dat soort dingen wou ik niet zien deze vakantie. ik vind dat te druk en te lawaaierig. daar kan ik slecht tegen op het moment. dus even niet. op school gaat het ook goed. we doen daar ook leuke dingen, al word het me aan het einhd van de dag wel wat te veel. dan raak ik wat vol. dat uit ik dan weer vooral op het moment dat ik thuis kom en ga dan languit protesterend op de straat of stoep liggen. mama en de taxi cahffeur helpen me dan naar binnen, en gek genoeg als ik dan binnen ben gil ik even uhueeee en dan is het over. dan ga ik fijn met mijn spelcomputer en mama spelen of ik roep kip, wat dan betekend dat ik een eindje wil wandelen en een kipcorn halen. de kipcorn sluit de wandeling af.
we hadden op school ook een leuke workshop van circus tadaaaaaaaaa. ik mocht jongleren op het podium nadat we de hele ochtend geoefend hadden dat was geweldig leuk! wel druk enzo maar de juffen zorgden  ervoor dat er genoeg ontspannings momenten voor mij waren zodat het een leuke dag was.
 vandaag heb ik heel veel treinen uit het raam gegooid. kletter bang. dat was mooi. niet omdat ik boos was hoor. ik wilde filmen hoe de treinen vielen. dat gebeurt ook vaak in de youtube filmpjes van thomas de trein. ze vallen en  botsen....en dat wou ik ook. de films zijn mooi gelukt. gelukkig zijn de treinen niet kapot vond mama maar daar denk ik dan weer niet over na. gevolgen is moeilijk voor mij ik zit meer in het moment NU en niet in straks of later, ik film heel graag en ik film alles. ook fotograferen doe ik graag. en ik kijk ook altijd alles terug keer op keer. ik ben op zoek naar bepaalde nummerborden om te filmen en fil m ook wieldoppen, maar niet gewoon elke , nog steeds die ene van renault en een van peugeot. nu vind ik ze extra mooi als ze verroest zijn dat is nieuw. dan zijn ze mooi verkleurd en ik noem ze vies.  ik film elke dag. ook het woord BEN film ik, of ik maak er fotoos van, waarom het woord ben?? goeie vraag, ....

stoere bink

Stoer

Vandaag ben ik naar school gegaan. Al heel snel word het routine, alsof het nooit vakantie was......vanmorgen kwam een andere dan  anders bus ons halen. Andere kinderen en andere bus chauffeur en heel luxe ook een busbegeleider...fijn, weer een probleem opgelost.
Toch was ik toen ik smiddags thuiskwam wat in de war, maar dat kon vanalles zijn. Soms is het aantoonbaar soms iets minimaals dat mij dan erg van streek maakt... Misschien waren het de renovatiemannen die al weken rond ons huis spoken. Ze zitten echt overal, buiten ja , maar het brengt spanning met zich mee.  Anyway ik was wat wiebelig en vond het nodig te gillen, niet heel hard nog, maar ik was aan het opstarten.  Voor mijn mam een teken om even te gaan wandelen, ff lekker eruit... We hebben twee uur gewandeld. Boten treinen en veel autoos bekeken. Dat vind ik fijn en rustgevend. Daarna nog even een kipcorn scoren bij de pizzaplace. En fijn naar huis.  Een hap van mijn kipcorn resulteerde in een bloederige losse hoektand......die bleef maar bloeden en ik raakte iets ongerust.... Pijnweg pijnweg. Ik ben niet bang voor bloed ofzo maar ik word er erg onrustig van. Mijn mond gespoeld en gespoeld, met mijn tand gewiebeld( mamanzei dat ie past echt zou stoppen met bloeden als die tand eruit was) maar het lukte niet om de tand eruit te krijgen. Ik bleef er maar aan zitten.. Ik was ongerust over dat bloed en zei pijnwegpijnweg... Die tand moet er uit voordat het bedtijd is zei mijn mama maar zelf eruittrekken deed ze niet. Tsk ik trok mijn ndere tanden toch ook zelf eruit,... Maar deze zit nog iets te vast, en het lukt niet....mama bedenkt dat een onafhankelijk derde uitkomst kan bieden. .....en ze vraagt mij of de buurman mijn tand eruit mag trekken... Ja antwoord ik ik ben nu na ruim een half uur wel toe aan verlossing! Mama weet dat als ze het zelf probeert en even aarzelt ik geen tweede poging toe sta, en dan is een persoon die mijn moeder is, net even iets meer doorzet een betere keuze. We hebben geen hek meer tussen de buurtuinen en dat was in dit geval erg gemakkelijk en binnen een paar tellen stond de buuf naast mij. Voor de zekerheid werd nog even gevraagd of ik ermee ok was en ja please hij moet er toch uit,....pijn weg , dan is het tenminste over...