11 maart 2009

ff laten bezinken





vanmorgen was mama bij mij in de klas. observeren ofzoiets noemde ze het. ik had het eerst niet in de gaten dat ze gebleven was. ze zat schuin achter me toen ik in de kring zat. ze heeft dingen opgeschreven. daar moet ze nog eens heel erg over nadenken. wat ze wel kan zeggen al is dat ik in de klas niet mezelf ben. en dan helemaal niet mezelf. thuis ben ik ondernemend en onderzoekend. neem ik initiatief en heb hier en daar boevenstreken. maak ik grapjes en comuniceer ik. lach ik, doe ik, ben ik open. op school ben ik niet vooruit te branden. ik ben heel passief. dat is niet mijn kai zoals ik hem ken vond mama en het geeft heel wat stof tot nadenken. zoals zit ik wel op de juiste plek? heb ik het wel naar mijn zin? anyway wordt vervolgt.
ik was lekker vroeg uit school en omdat het zoooo lekker weer was gingen we fietsen. ik had de folder van miniatuur walcheren opgegraven en wou daar wel eens heen , dat was al flink lang geleden. maar omdat ik het daar altijd erg leuk vondt wilde ik erheen en vroeg het. mama zei dat het weg was en legde uit dat ze de trein op een andere plek gingen opbouwen. ik hoorde het wel maar wilde het niet horen en vroeg weer om miniatuur walcheren. en wat is er beter dan even een kijkje te nemen zodat ik met mijn eigen ogen kon zien wat er n iet meer was.
het hek was open en omdat je vanaf de buitenkant niet echt goed kan zien wat er niet meer is gingen we met de fiets naar binnen. en inderdaad alles was verdwenen. hier en daar nog een restje maar het zag er verlaten uit.
we gingen naar macdonalds. we gingen in de rij staan en ik liep weg toen we bijna aan de beurt waren. toen was dus de beurt weg en gingen we achteraan staan.twee aardige dames lieten ons voor want ze zagen dat ik het erg lastig vond die rij. ik koos vis en vroeg om twee door twee vingers op te steken. de vis was niet klaar en we namen patatjes mee naar mijn vaste tafel bij het raam. na bijna een half uur werdt een porsie vis gebracht. hmm ok...foutje zei de visbezorgdame en zie dat de tweede eraan kwam. dat ik er twee wil is niet omdat ik zoooooo gulzig ben. twee is leuk. om een reden die ik ken en jij misschien niet begrijpt. je kunt ze heel mooi naast elkaar zetten twee doosjes. twee dezelfde doosjes. mooi. ik wachte met eten tot het tweede doosje kwam. want twee is mooi. omdat ik zo lang wachten moest kreeg ik van een man met een mac logo een gratis ijsje. lekker!! ik heb nog even met de deur gespeeld en daarna zijn we weer gaan fietsen. in de fiets lag de folder van miniatuur. ik gaf hem aan mama. we fietsen naar de plek waar de reus nu staat. en het stationnetje in aanbouw is. maar ik was nog niet overtuigd. er was ook geen trein te zien.

alles is weg.

als je dit leest op hyves, zie je niks behalve deze text. als je klikt op originele post kun je op het blog een filmpje zien van kai die stiekum door het gesloten afgebroken miniatuur walcheren fietst.

10 maart 2009

de warme bakker


met school zijn in het kader van de projectperiode zeeland naar de bakker geweest. omdat mama dacht dat ik beter een beetje voorbereid kon zijn had ze een kaart gemaakt waarop stond dat we met alle kinderen uit de klas in autoos naar de bakker zouden gaan. dit deed ze een avond van te voren. ik had de kaart bekeken en geluisterd naar wat mama zei. de volgende dag toen we dus eerst met de taxibus zouden gaan en dan met de auto zouden rijden deed ik al snel na het wakker worden het gebaar auto, om mama te laten zien dat ik het niet vergeten was. het liefst zou ik de taxibus overslaan en was ik gelijk in de blauwe auto van de overbuurvrouw gestapt. dat is mijn favo auto. dus ik moest wel even huilen toen dat niet gebeurde en ik toch in de taxibus moest. maar dat was maar heel even. op school gingen we eerst nog buiten spelen en om een uurtje of tien gingen we naar de bakker. het was erg leuk. vooral het autorijden!!! we hebben broodjes gebakken en ook met rozijntjes broodjes gemaakt. we kregen een tasje met broodjes en bolussen mee naar huis. lekker hoor. ik vondt het allemaal wel iets te lang en moest even huilen omdat ik toch wel weer graag met de auto wilde rijden. het was allemaal zo leuk dat ik de volgende ochtend thuis weer met de bakker kaart aan het zwaaien was. ik wil nog wel een keer met de auto naar de bakker!!!


dit is een foto van mijn vertel muur thuis. hij wordt steeds groter want ik heb steeds meer te vertellen!! nieuw zijn de twee zwarte lijstjes met ja en nee. er hangt een schoolbord en er ligt een magnetisch stempelbord. aan de muur zit klitteband met een zootje pictoos en kleurenpictoos. het roodgeruite vierkant is de weekplanner. ik kan er allemaal goed mee werken. de groene kaart is de ik wil kaart. die hangt ook aan de muur. zodat ik hem altijd weet te vinden. heel handig als ik wat wil. dan plak ik dus gewoon erop wat ik wil. een visstick, ijsje , koekje , een plaatje van de bakfiets, of de hema. ik geef dan de kaart aan mama. het is heel handig.

07 maart 2009

c c g g a a g f f e e d d c g g f f e e d

ik typ dit al meer als een week herhaaldelijk. mama dacht eerst dat het gewoon een rijtje letters was. het is een hele lange rij met een patroon erin. de titel van dit blogje is maar een gedeelte, c c g g a a g f f e e d d c g g f f e e d , het gaat nog veel verder. ik had mijn hele magnetische bord voltgestempeld. en mijn jtalk spraakprogramma op de computer heb ik het ook vaak laten zeggen deze week. vandaag begon ik het ook hardop te spellen in letterklanken. dat was best een uitdaging want ik kan de g niet zeggen en gebruik inplaats daarvan een bromgeluid. en de f doe ik als een soort fluitgeluidje. anyway mama dacht eerst dus gewoon een rijtje wat ik mooi vond maar ik doe het al meer als een week, steeds dezelfde combinatie en dan een hele bladzij vol. lees je dit op koekai .b blogspot.com klik dan deze link en je ziet wat ik typ... C-C-G-G-A-A-G-F-F-E-E-D-D-C-G-G-F-F-E-E-D-G-G-F-F-. E-E-D-C-C-G-G-A-A-G-F-F-E-E-D-D-C. Ĉ-B-A-G-F-E-D-C-G-A-A-B-B-Ĉ-Ĉ-Ĉ-B-A-G-G-F-E-Ĉ

02 maart 2009

de poppen aan het dansen

weer naar school





dit weekend heb ik lala gezegd. dit heb ik al eerder gezegd, maar nu dus weer. ik zeg spel en schrijf een berg en allemaal omdat ik het wil. ik vindt het leuk om te doen. als ik gepusht word, zeg ik niks. ik ben 6 en eigenwijs.
zondag toen mama de reclamefolders aan het bekijken was wilde ik erg graag aandacht. ik ging lekker hard gillen. harder en harder. het had niet veel effect. ik ging recht voor mama staan en gilde heel hard in haar gezicht. mama zei dat ik niet recht in haar gezicht moest gillen. toen ging ik achter haar staan en hield haar hoofd vast, omdat ik haar duidelijk wilde maken dat ze zich niet om moest draaien. en ik ging gillen. en dat was niet in haar gezicht!....ik snap alleen niet waarom mama zo hard moest lachen toen ik dat gedaan had.
maandag begon de school weer. ik moest even huilen toen mama zei dat we nu naar beneden moesten omdat de taxibus zo zou komen. maar ik heb het heel goed gedaan op school. en we hebben ook de vlag gehesen. ik kwam met een grote glimlach weer uit school.
ik heb lekker gekookt ei gegeten . alleen het witte.

26 februari 2009

stichting lentekind

vanmorgen had ik heel goed onthouden wat mama gister avond tegen me had gezegd. savonds verteld ze me altijd wat we de volgende dag gaan doen , dat vindt ik fijn want dan weet ik wat ik kan verwachten. ze had verteld dat we gingen fietsen. ergend kijken waar kinderen spelen, dan naar de hema om kip te eten. fietsen dus. ik plakte smorgens de picto van de bakfiets op de ik wil kaart. zo die zit. ik ben er klaar voor. en we gingen dus ook smorgens fietsen. het was makelijk te vinden, stichting lentekind en we hebben de fiets geparkeerd terwijl ik keurig bleef zitten zoals mama gevraagd had. fiets aan de ketting en ik mocht eruit. we gingen naar binnen bij stichting lentekind en het rook er heerlijk naar soep. die werd alvast gemaakt voor de lunch vertelde de dame van de stichting. we hingen onze jassen aan de kapstok en kregen honger van de lekkere verse soep geuren. in de speelruimte waren de muren vrolijk groen en de hele sfeer daar was fijn. ik mocht wat spelen terwijl mama in het kantoor van de dame ging babbelen. over mij en wat de stichting is en zo. na een klein uurtje kwam mama weer terug. ze had gezellig gebabbeld en was tot de conclusie gekomen dat dit een fijne plek voor mij zou kunnen worden om in de vakantie van school een dag per week door te brengen. er wordt hier ook aan saito gedaan. zoiets heb ik al eerder geprobeerd maar had toen niet helemaal veel interesse omdat ik nogal afgeleid was door deuren in het gebouw. maar ik ben nu groter en het gebouw is ook anders. en na even wennen denkt mama dat ik er veel plezier aan zal beleven. allemaal erg positief dus.
jassen weer aan en nadat ik netjes handen had geschud weer in de fiets.
naar de hema. het was erg erg druk in de stad. mama moest nog even de banden van de fiets oppompen bij de fietsenmaker. pssssssssst ik heb daar een hekel aan en moetst bijna huilen. een duitse man maakte een foto van de fiets omdat de fiets zo mooi is zei hij. wel grappig hoor, de fiets blijft maar reacties krijgen en regelmatig , ook vandaag vroegen voorbijgangers of ik jarig was....anyway de hema was ook erg druk en de rij stond tot buiten het restaurant. maar dat schrikt ons niet af en we hebben in de rij gestaan voor de kip. de soep was op, dat vond mama wel jammer. de tafels waren allemaal vol, dus vroeg mama aan twee mensen of ze het erg vonden als we hun aanschoven en dat was geen probleem zeiden ze. ik heb keurig op mijn kip gewacht en net toen mama zei ga je mee kijken of de kip klaar is , kwan een hema dame de kip naar de tafel brengen. ik heb lekker de kip opgegeten en trok me niks aan van de drukte. twee porties had ik op. want toen mama vroeg wil je kip stak ik twee vingers op. en dat mag dan. lekker hoor!
ik was na de kip klaar om te gaan en liep nog even een rondje op de afdeling. mama moest nog vulpenvulling halen om pictoos te maken. en ik kreeg een mooie jip en janneke speeldoos. de groene had ik nog niet.
met de lift naar beneden en nog even naar de kassas kijken die ik altijd er mooi vind want er zit een lichtkrant op. buiten deed ik een paar keer alsof ik weg wilde lopen en mama moest me vangen. dan zegt ze schurk en dat vindt ik erg leuk. we fietsen nog naar de appie om ijs, het is tenslotte vakantie en ijs is lekker. en toen naar huis waar ik heel goed mama hielp met de zware fiets op de stoep te trekken. thuis heb ik nog naar thomas de trein gekeken en samen met mama alle autoos op rij gezet omdat ik dat een leuk spel vind. ook heb ik nog wat door de brievenbus gegooid. altijd leuk. woensdag deed ik het ook en de postbede stond nog voor de deur toen ik het deed en ze gooide het weer terug. dat vond ik hilarisch leuk.
mama vindt het erg opvallend dat ik nu zo relaxed ben. nu in die vakantie week. en ze denkt dat school me veel stress geeft. .........
we wachten nog op een afspraak met kmd voor de spraak computer. maar de ergo zie dat ze er vaart achter zou zetten en daar hebben we wel vertrouwen in. maar ja wachten duurt altijd lang. straks op school krijg ik weer logo. mama heeft meer en meer sprijt van "het nogeens proberen" want de manier waarop het gaat is niet de manier waarop wij het thuis doen. zoals de ja nee kaart die we gebruiken. want dat is voor mij een goede manier om antwoord te kunnen geven. (foto volgt) en de spraak computer om mij te helpen. er wordt gedacht dat door al deze hulp middelen ik minder snel zal gaan praten.


Taalstoornissen

Een kind leert zijn moedertaal al heel vroeg. In het eerste jaar oefent het al bepaalde klanken en de zinsmelodie van de moedertaal. Rond de eerste verjaardag moet een kind zijn eerste woordjes gaan spreken (vaak mama). Als een kind 2 jaar is moeten er zinnetjes van twee woordjes gesproken worden. Tot circa 6 jaar is een kind gevoelig voor het leren van taal, het leert dit veel makkelijker dan een volwassene. (geplukt van een site)

ik ben nu al zes dus. en het is een feit dat kinderen en mensen die zich niet kunnen uitdrukken gedragsproblemen ontwikkelen, wat weer heel begrijpelijk is. op een andere site staat dat je nooit moet dwingen te praten. dat kan heel averechts werken.
ik heb nu dus vakantie en ben heerlijk ontspannen. ik gebruike het woord blauw (BAUW) als ik een bepaalde auto wil. als ik met de laptop wil spelne stempel ik compaq . en gebruik nu ook regelmatig mijn stem om c o m p a q te spellen. ik kan de meeste letters gewoon goed uitspreken maar woorden krijg ik mijn strot niet uit. wat dan weer te maken kan hebben met overgevoeligheid, of niet en wa maakt het uit. ik praat niet. de groote issue is COMMUNICATIE en hoe ik dat dan ga doen ,.. is dat nu wel zo belangrijk. ik ben nu volgens de statuten te oud om "normaal" in voledige zinnen te gaan praten. zelfs als mijn spraak goed op gang gaat komen zal het gebrekkig zijn. is het dan niet gewoon slimmer om ook andere mogelijkheden te benutten. en of dat nu spraak wel of niet in de weg gaat zitten. mijn spraak is en zal nooit optimaal worden. ik heb NU behoefte om te gaan comuniceren. en ik kan heel veel vertellen op mijn manier. ik kan steeds meer duidelijk maken met pictoos en schrijven en spellen en stempelen. ook typ ik vaak op de compaq en laat jtalk het dan uitspreken. als ik al die mogelijkheden heb waarom dan niet dat uitbouwen. waarom moet ik dan (stomme) koe nazeggen om een dom puzzelstukje in een puzzel te krijgen die ik niet eens maken wil. is het dan niet veel beter om voort te "borduren"op dingen die ik kan. zodat ik kan comuniceren met picto en computer . ipv mij te dwingen geluid te maken en daarmee de aversie te vergroten. nu thuis 1 week vakantie....geen gezeur , geen gepush en ik zeg bauw, en spel hardop luid en duidelijk C OM P A Q. dat is dan toch iets om over na te denken......(ik heb een tijdje terug ook hard op nickeloden gespeld)